Never lost hope
Bericht - 27 december 2017 om 12:44 uur
Dit is denk ik al weer mijn laatste blog. De maanden zijn om gevlogen en er is veel gebeurd. Ondertussen voelt het hier als mijn thuis. Ik dacht er pas over na en het voelt niet als werk, ook niet als vakantie, maar gewoon als mijn leven hier. Dat ik daar afscheid van moet gaan nemen wil ik nog even niet aan denken. De jongens hebben stuk voor stuk een plekje in mijn hart en het liefst houd ik ze voor altijd bij me. Het idee dat ik ze misschien nooit meer zal zien doet pijn. Het zijn zulke mooie jongens die zoveel mee gemaakt hebben. (...)0 reacties • Plaats een reactie
Ik heb mijn lotgenoot met heimwee gevonden! #samenterugnaarhuisinjanuari
Bericht - 01 december 2017 om 10:06 uur
Al weer een week later nadat papa en Frank zijn vertrokken. Wat heb ik een heerlijke tijd met ze gehad. Super fijn om even weer wat vertrouwde mensen om me heen te hebben en mijn ervaringen hier met hun te kunnen delen.Toen ze aankwamen heb ik ze de eerste dag gelijk even mee genomen naar de markt. Dat was vooral voor Frank een heftige ervaring. De dag ervoor had het geregend, dus alles was nat. De markt stonk normaal al, maar nu was het dus echt net alsof je over de vuilnisbelt liep. Dit was volgens mij Frank zijn minst leuke vakantie ervaring hier in Kenia (...)
0 reacties • Plaats een reactie
Genieten van luxe tussen de armoede...#dubbel
Bericht - 10 november 2017 om 11:47 uur
Toch nog weer een blog. De verkiezingen zijn rustig verlopen dus ik hoefde niet naar huis. Ik moet zeggen dat ik niet eens wat van de verkiezingen gemerkt heb. Alleen dan dat het die dag ervoor niet normaal druk was in de supermarkt. Iedereen ging voor de zekerheid toch maar hamsteren. Normaal sta je gemiddeld vijf minuten te wachten, per persoon die voor je in de rij staat, bij de kassa. Dat zijn er meestal iets van drie of vier. Dus dat betekend 20 minuten voordat je afgerekend heb. Maar deze keer stonden er gerust zeven voor je. Dus ik heb een behoorlijke tijd in de rij (...)0 reacties • Plaats een reactie
Blog 4 - De tijd vliegt als je het naar je zin heb.
Bericht - 24 oktober 2017 om 12:54 uur
De tijd vliegt als je het naar je zin heb… dat is iets wat Danielle altijd zegt en geloof dat ze best wel heel erg gelijk heeft. Ik ben al weer twee maanden onderweg.Nog steeds zijn er dingen die mij blijven verbazen. Bijvoorbeeld de scholen hier. Het is hier heel “normaal†als de leerlingen niet luisteren ze stokslagen krijgen. Als de jongens hun huiswerk niet gemaakt hebben, hun uniform niet klopt of als ze gewoon vervelend zijn. Melissa is het daar natuurlijk niet mee eens en heeft tegen de jongens gezegd dat als ze stokslagen krijgen ze naar huis mogen komen. Pas kwam Ambasa naar huis. Een (...)
0 reacties • Plaats een reactie
Een onbetaalbare lach
Bericht - 06 oktober 2017 om 12:42 uur
Wat gaat de tijd toch snel. Ik zit hier al weer ruim een maand. Het voelt ook wel alsof ik hier al lang zit want ik ben helemaal gewend, alsof ik nooit anders gedaan heb. Tuurlijk heb ik nog wel momentjes dat ik thuis mis, maar daar ben ik blij mee. Het zou toch wat zijn als ik Nederland niet meer mis. Daarom is het ook heerlijk om af en toen lekker te bellen met thuis. Vorige week nog belde ik mijn moeder en waren mijn opa en oma er ook. Dat was toch wel heel leuk om hun ook even in het echt mijn verhalen (...)0 reacties • Plaats een reactie
Wat ben ik toch gelukkig in Nederland
Bericht - 15 september 2017 om 12:00 uur
Daar zit ik dan weer in het zelfde cafeetje als de vorige keer. Dit is denk ik voor de komende tijd mijn stamkroeg. Op vrijdag ga ik naar Java om mijn dingen voor school te doen en onbeperkt te internetten, lekker even bellen met thuis enzo. Daar kan ik wel aan wennen:)Ik zit hier nu al weer drie werken en ga vandaag mijn vierde week in. Er is veel gebeurd de afgelopen weken. Zoals ik in mijn vorige blog al aangaf, was het meer wennen dan ik van tevoren gedacht had. Dat was nog niet over. Het tweede weekend dat ik hier was werd ik ziek en (...)
0 reacties • Plaats een reactie
De eerste dagen in Kenia
Bericht - 29 augustus 2017 om 12:41 uur
Na heel veel geduld kan ik dan vandaag eindelijk mijn eerste blog plaatsen. Ik zit hier in een heel leuk café (soort starbucks) waar ze wifi hebben die werkt. Wel heel traag, maar tot nu toe was het steeds bijna niet te doen.Laat ik beginnen bij het begin. Naar een half jaar voorbereiden ging ik op 24 augustus dan eindelijk het vliegtuig in. Toen ik afscheid moest nemen van mijn familie dacht ik waar begin ik aan… maar ik kon nu niet meer terug. Bij de douane stond ik met dikke rode ogen en die keken mij vol medelijden aan. De marechaussee wenste me veel (...)
2 reacties • Plaats een reactie
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact