Ik heb mijn lotgenoot met heimwee gevonden! #samenterugnaarhuisinjanuari
Geplaatst op 01 december 2017 om 10:06 uur
Al weer een week later nadat papa en Frank zijn vertrokken. Wat heb ik een heerlijke tijd met ze gehad. Super fijn om even weer wat vertrouwde mensen om me heen te hebben en mijn ervaringen hier met hun te kunnen delen.
Toen ze aankwamen heb ik ze de eerste dag gelijk even mee genomen naar de markt. Dat was vooral voor Frank een heftige ervaring. De dag ervoor had het geregend, dus alles was nat. De markt stonk normaal al, maar nu was het dus echt net alsof je over de vuilnisbelt liep. Dit was volgens mij Frank zijn minst leuke vakantie ervaring hier in Kenia (en dat is nog maar zachtjes uitgedrukt). Wat het voor mij dus tot de leukste ervaring maakte. Wat kan mijn kleine broertje zich toch heerlijk aanstellen. Hij hoefde er alleen maar overheen te lopen en de cultuur een beetje te bekijken. De mensen hier moeten dat eten ook nog kopen, verkopen en opeten. Dus zo slecht had hij het nog niet. Daarna mocht hij ook nog tot zijn grote vreugde terug in de Matatu, wat een feest. Als je wilt weten hoe hij het vond… hij verteld er graag over want hij kijkt er met vreugde op terug. Gelukkig kon mijn vader de lol er wel van inzien en vond hij het fantastisch om de cultuur zo een beetje mee te maken. Het gekke chaotische verkeer hier. Waar iedereen aan alle kanten inhaalt, zich overal tussen propt en de toeter gebruiken bij elke mier die er op de weg loopt. Het is soms net een kartbaan waarop je rijd. Voor mij was het ondertussen al normaal en ik wist niet beter meer. Maar toen ik zo de gezichten van mijn vader en broertje bekeek bedacht ik me ineens weer hoe heerlijk georganiseerd het verkeer in Nederland is. Ik had het er pas met een uncle van hier over. Hij was in België geweest en hij vond het allemaal een beetje eng zo georganiseerd en strak dat alles was. Hij was super bang om iets fout te doen en opgepakt te worden😊 Zo keurig is het dus geregeld in Nederland
Maar zo heb ik ze hier dus wat dingen van het Keniaanse leven laten zien. Ook hebben we gewoon heerlijk gerelaxt bij het zwembad en aan het strand. Het voelde echt even als twee weken vakantie. Elke avond gezellig met hun eten, een paar keer met hun ontbijten, prachtige dingen bekijken en heerlijk relaxen. En soms tussendoor nog even werken. Op zondag kwamen papa en Frank mee naar BeHoCa. Eerst gingen ze mee naar de kerk. Bij de kerk aangekomen kwamen de eerste drie jongens al op ons afgestormd om zich voor te stellen. Ze vonden het helemaal leuk dat mijn familie er was en hadden het er al een paar dagen over. Ze hadden de namen goed ingestudeerd en van alles over ze gevraagd. ’s Middags gingen we lekker naar het strand waar de jongens lieten zien hoe goed ze konden jumpen. ’s Avonds hadden we een bbq geregeld. Dat was voor de jongens een groot feest. Eten is heel belangrijk voor ze en daar kun je ze het blijst mee maken. Vlees eten ze bijna niet, dus een bbq is dan ook heel speciaal. Papa en Frank hebben hun ogen uitgekeken, wat die jongens allemaal op kunnen. De borden werden volgeladen met eten wat wij met z’n drieën nog niet eens op krijgen. Zodra het bord leeg was liepen ze zo weer naar de keuken voor nog een bord. Ook hadden we flessen met frisdrank een kregen ze allemaal een glas frisdrank. In Nederland drink je dat even leeg, maar hier drinken de jongens dat slokje voor slokje. Heerlijk om te zien hoe dankbaar ze met zulke dingen zijn.
Op woensdag zijn we met z’n drieen op zee safari geweest. Wat ik daar gezien heb is onbeschrijfelijk. Eerst gingen we op de boot en gingen we tussen de dolfijnen door. Dat vond ik toen al leuk om te zien. Daarna gingen we snorkelen tussen het koraal door. Dat was echt een prachtig gezicht. Ik heb daar vissen gezien die ik alleen uit de finding Nemo film kende. Allemaal prachtige felle kleuren grote en kleine, tussen al het koraal. Opeens zag ik wat voor grote wereld er nog onder het water zit. Dat je op het land een heel leven had, maar onder water er net zo’n groot leven is. En tuurlijk wist ik dat wel, maar als je het dan opeens zo van dichtbij ziet is het echt adembenemend.
Toen we vervolgens doorzwommen waren we opeens weer gewoon in de zee en zag ik zand onder me. Ik had daarvoor zulke mooie dingen gezien dat ik een beetje eigenwijs terug zwom om daar toch nog even een paar vissen te spotten. Maar ik werd terug geroepen wat we gingen kijken of we dolfijnen zagen… dus ik er toch maar weer achteraan en opeens hoorde ik DAAR… Ik keek die kant op ene opeens zwommen we tussen een groep met dolfijnen. Onder mij zwommen twee kleine baby dolfijnen met hun moeder. De vader zwom er wild omheen en sprong twee meter voor mij het water uit. Zo zwommen we wel een aantal minuten tussen de dolfijnen en we konden ze bijna aanraken. Dat was echt een wauw momentje. Iedereen wil altijd tussen de dolfijnen zwemmen en bij ons was het gewoon soort toeval. Een geweldige dag dus.
De tijd met papa en Frank was ook zo weer voorbij, voordat ik het wist gingen ze al weer naar huis en moest ik afscheid nemen. Dat was dan weer de minder leuke kant van hun komst. Want familie om me heen is toch wel iets waar ik echt van kan genieten en dan is elk moment te kort😊 Maar aan de andere kant wist ik ook dat vijf weken later Angela al weer komt. Dus dat stelde me wel gerust. En ik had 22 lieve jongens die me opvingen.
En die heimwee ervaringen zijn soms nog ergens goed voor. Toen we zondag uit de kerk kwamen was Salim een beetje stil. Hij wil heel graag weer thuis gaan wonen en vind dat hij hier geen vrijheid heeft. Hij heeft een hele leuke familie en hij gaat in januari ook naar huis, maar eerst moet hij hier nog aan een paar kleine dingen werken. Maar nu zo uit de kerk had hij heimwee en wilde hij echt naar huis. Ik vond dat stiekem heel mooi om te zien. Veel jongens hebben hier zo’n andere band met hun familie dan ik. En nu zag ik een jongen die ook gewoon heimwee had naar huis. Jeaaa ik was niet de enige😊. Toen ik ’s middags even met hem praatte legde ik hem uit dat ik ook heel vaak heimwee had naar mijn familie. Dat ik heel vaak even naar huis wilde en een knuffel aan me moeder geven. Al helemaal nu er familie langs geweest is. Maar dat ik het aan de andere kant hier ook heel erg leuk vind en dat als ik hier weg ga de jongens ook heel erg ga missen. En dat ik het super leuk vind als hij nog even blijft. Want ik ben er nog maar een paar weken en hij ook. Dus nu hebben we afgesproken dat we samen in januari naar huis gaan en tot die tijd we er hier nog een gezellig feestje van maken. Daar was hij het helemaal mee eens en nu maken we er dus nog een gezellige laatste vier weken van!
Het goede nieuws is dat hij gisteren naar zijn moeder is gegaan en zijn moeder het goed vind als hij weer thuis komt wonen. Niet dat ze dat daarvoor absoluut niet wilde, maar ze was te bang dat hij weer de straat op zou rennen en hier bij BeHoCa gaat het zo goed dat ze het niet wil verpesten. Maar wij hebben er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen thuis. Dus vanaf nu is er een lach op zijn gezicht van oor tot oor en gaat hij hier nog lekker vier weken genieten en uitkijken naar het moment dat hij weer thuis bij zijn moeder, broertjes en zusjes mag gaan wonen. Ik ben trots op hem!
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact