Blog 4 - De tijd vliegt als je het naar je zin heb.
Geplaatst op 24 oktober 2017 om 12:54 uur
De tijd vliegt als je het naar je zin heb… dat is iets wat Danielle altijd zegt en geloof dat ze best wel heel erg gelijk heeft. Ik ben al weer twee maanden onderweg.
Nog steeds zijn er dingen die mij blijven verbazen. Bijvoorbeeld de scholen hier. Het is hier heel “normaal†als de leerlingen niet luisteren ze stokslagen krijgen. Als de jongens hun huiswerk niet gemaakt hebben, hun uniform niet klopt of als ze gewoon vervelend zijn. Melissa is het daar natuurlijk niet mee eens en heeft tegen de jongens gezegd dat als ze stokslagen krijgen ze naar huis mogen komen. Pas kwam Ambasa naar huis. Een meisje in de klas had een geluidje gemaakt en toen kreeg de hele klas een stokslag. Als ik de klas was had ik een stok gepakt en de leraar even zelf laten voelen hoe dat is. Afgelopen zaterdag waren we met de jongens mee naar school en ik zag die lokaaltjes… nou ik zou zelf daar naar een uur al geluiden maken zo krap, klein en harde houten banken als daar zijn. En daar zitten ze dan de hele dag muis stil te luisteren naar een leraar die aan één stuk door staat te ratelen. Hun moeten ondertussen maar aantekeningen maken van alles. Als je dan even een geluidje maakt moet de hele klas daar voor boeten en dan ook nog met een stokslag tegen hun scheenbenen. Ze zouden het in Nederland eens moeten proberen, dan kan je gelijk de school sluiten.
Maar goed, hier denken ze dus dat dat de beste manier is om wat discipline bij te brengen. En ik moet zeggen de jongens doen het wel goed op school. Zoals ik al zei, zaterdag waren we mee naar hun school. Ze hadden vorige week examens gedaan en zaterdag was er een soort viering. De beste drie van de klas kregen een certificaat en de ouders konden de rapporten ophalen. Voor deze keer gaven de jongens toestemming dat wij mee mochten. En wij wilden natuurlijk heel graag hun school zien. Dus we gingen lopend met de jongens mee naar school. Daar deden eerst de kinderen van de school allemaal acts. Ook een paar van onze jongens. Die improviseerde gewoon even een dans. Ze kunnen hier dansen dat is niet normaal meer. Daarna kregen ze de certificaten en bij elke jongen moest een van ons erbij op de foto. Nou we zijn dus heel wat keren op de foto geweest. Bijna allemaal zaten ze bij de eerste drie. Dat maakte mij best een beetje trots. Ze komen uiteindelijk toch van de straat en ze doen goed hun best op school. Daarna mochten we de rapporten ophalen. Ik was super benieuwd wat voor dictator de leraar van Ambasa was, maar dat bleek dus een broekie van begin 20 te zijn. Het slaan is dus niet iets van vroeger. Het bestaat nog steeds en ook de jongeren hier denken dat het werkt.
De vorige keer vertelde ik in mijn blog over Allan. Gelukkig gaat het goed met hem. Hij gaat elke week naar een counselor en daar kan hij zijn verhaal kwijt. Verder zit hij aan de medicatie om de HIV af te remmen. Het is echt een schatje en ik snap van Melissa dat ze zei: als hij voor de gate staat kan ik geen nee zeggen. Hij helpt als je het vraagt en kan ontzettend blij zijn als ze onverwacht op een donderdag avond een film mogen kijken. Gisteren avond was het muziek avond en gingen alle jongens lekker dansen. Hij kwam halverwege helemaal nat van het zweet met een stralende lach naar met toe. Hij genoot volop dus dat is leuk om te zien. Hij wordt steeds meer weer zichzelf. En dat is soms ook wel weer lastig. Want waar die op het begin keurig luisterde en lief aan het kleuren of knutselen was. Begint hij nu langzaamaan te klieren, te zeuren en zijn eigen ding te doen. Maar goed het blijven kinderen en het is op zich een goed teken want dan wordt hij wel weer meer zichzelf.
Wat ik hier ook knap vind is hoe hard sommige werken (en sommige ook weer niet). Als ik zie hoe onderontwikkeld het is. Vanaf de markt gaan er volgestapelde houten karren alle kanten op om het fruit weg te brengen. Twee houten wielen eronder en één man ervoor die de kar trekt. Volgestapelde fietsen waarvan je haast zou denken dat de fiets in elkaar zou moeten storten en daar lopen ze dan naast. Als er een gat gegraven moet worden gebeurd dat niet met een graafmachine maar gewoon door 10 mannen met een schep. Gras wordt gemaaid met een panga (geloof dat je het zo schrijft). Dat is een soort ijzeren stok met aan het eind een scherp mes. Die zwaaien ze dan heel hard heen en weer. De grond wordt geveegd met (het lijken) aan elkaar gebonden takken en dan staan ze gebukt de hele tuin aan te vegen. En dat allemaal in de hitte van 30 tot 35 graden. In Nederland bel je de groothandel en die bezorgen het keurig met een grote vrachtwagen bij je in de winkel. Ga je op je grasmaaier zitten en rijd je een paar rondjes. Of pak je de bladblazer en je tuin is weer netjes.
Ik moet ook steeds weer lachen als ik hier de slagbomen zie. Bij ons drukt er iemand op een knopje en hij gaat open. Of er zit een sensor en het gaat vanzelf. Maar hier hebben ze aan de ene kant een grote steen hangen en aan de andere kant staat een man met een touwtje. Als er dan iemand doorheen moet laat hij het touw omhoog gaan en daarna trekt hij hem weer naar beneden. Tsja… zo creëer je wel banen (want er zijn hier heel wat slagbomen😊 en daar zijn ze hier ontzettend goed in. Want met hoe meer je bent hoe minder je hoeft te doen. Dat vinden ze hier wel fijn geloof ik. In een restaurant heeft bijna elk tafeltje zijn eigen bediende en dan nog duurt het vaak heeeeel lang. In Nederland ren je in de horeca je benen onder je lijf vandaan. Maar dan krijg je er ook wat voor. Hier in een normaal dagloon rond de 10 euro. Daar komt in Nederland niemand zijn bed voor uit, dat verdienen wij per uur. Dus ik begrijp wel dat de mensen hier denken dat wij super rijk zijn.
Pas moest ik ook zo lachen. Ik was met de jongens naar het strand. Toen we terug liepen vroeg een Keniaanse vrouw iets aan één van de jongens. Ik liep rustig door en hij haalde mij weer in en kwam naast me lopen. Hij vertelde dan die vrouw aan hem vroeg of hij aan mij wilde vragen of ze met mij op de foto mocht. Ik was blank dus super rijk en ze was nog nooit met een rijk en beroemd iemand op de foto geweest. Zelf kon ze het niet vragen want ze sprak geen Engels. Waarop Davis antwoorden dat hij het ook niet kon vragen, hij kon ook geen Engels. Om vervolgens naast mij te komen lopen en in het ENGELS voor mij verslag deed😊. Op dat soort momenten ben ik wel blij met de jongens want om nou overal en met iedereen op de foto te gaan heb ik niet zo veel behoefte aan.
Maar goed vergeleken bij hier zijn wij dus echt super rijk. Ik geeft 10 euro uit om te lunchen en hier is het een dagloon van mensen. En dat weten ze hier ook wel want wij betalen voor alles het drie of vier dubbelen omdat we blank zijn. Zo staat het ook gewoon op de prijslijsten. Daar kan ik dan wel weer boos om worden, wij mogen in Nederland niet discrimineren maar hier doen ze het ook.
Donderdag zijn trouwens de nieuwe verkiezingen dus ik ben een keer op dinsdag naar het centrum gegaan. Want wie weet wat er hier allemaal gaat gebeuren. Hoorde dat in Nederland in de kranten staat dan Kenia op het randje van oorlog zit. Gelukkig merk ik daar niet zo veel van. Tot nu toe is er hier nog niet zo veel aan de hand. Alleen in de hoofdstad Nairobi kan je nu beter even niet heen gaan en hier in Mombasa zijn wat kleine rellen. Maar ja dat heb je in Nederland ook als Ajax en Feyenoord moeten voetballen. We zullen zien, in principe hebben ze ook niet zo veel om over te rellen want het is toch al bekent wie er gaat winnen. Ook zoiets, is er een partij die naar de rechter stapt omdat de verkiezingen niet eerlijk zijn verlopen. Krijgen ze hun gelijk en dan stappen ze er vlak voor de verkiezingen toch weer uit. Is het dus allemaal voor niets geweest. Het blijft bijzonder allemaal, maar in Nederland is het niet veel anders. Wie weet, als hier de oorlog uitbreekt zal ik misschien wel wat eerder in Nederland zijn. Dan zeg ik nu vast sorry tegen me vader, broertje en zus voor het ontnemen van jullie vakantie. Ik heb er alleen alle vertrouwen in dat het goed gaat komen, dus maken jullie je daar maar niet te druk.
Ik ga weer lekker verder genieten hier, nu het nog kan.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact