Heimat!
Bericht - 29 juni 2018 om 16:10 uur
Gisteravond stonden om 1930 opeens twee ambulancemedewerkers in een groen fluorescerende outfit aan mijn bed: Toon en Yolande. Wat een geschenk uit de hemel! En wat heerlijk om na een week ploeteren in het Duits weer eens Nederlands te kunnen spreken. Ze staan woensdag vroeg aan mijn bed en tillen me in de brancard om me naar huis te brengen. Met een heel klein beetje weemoed neem ik afscheid van de dienstdoende zusters en geef ik nog een hand aan een van de Herr Doktoren. Het is toch een heel klein beetje mijn thuis geworden na een intensieve week. (...)1 reacties • Plaats een reactie
Terug naar NL
Bericht - 25 juni 2018 om 18:05 uur
Jawel, ik mag vervoerd worden! Morgen vertrekt vanuit NL een ambulance die mij komt ophalen in Spittal. Woensdag aan het einde van de dag word ik thuis bij Geer en de kids afgeleverd. Nogmaals bedankt voor al jullie medeleven, ik hoop jullie snel te zien op de Stephensonstraat.3 reacties • Plaats een reactie
Vertrek in zicht
Bericht - 23 juni 2018 om 10:46 uur
Het gaat iedere dag een beetje beter. Ik word goed verzorgd door aardige verpleegkundigen en dokters en mijn Duits wordt ook steeds beter. Vanaf 6 uur ‘s ochtends wordt ik bezig gehouden met onderzoekjes, foto’s maken, adem therapie, pillen, injecties, bloedafnemen en ga zo maar door. De grote hoeveelheden medicijnen en pijnstillers maken me duf. Slapen is moeilijk. Ik kan maar in een houding liggen. Daarbij komt dat mijn 3 mannelijke kamergenoten ‘s nachts prachtige snurk-concerten geven. Vandaag krijg ik te horen of mijn long voldoende herstelt. Als dat zo is kan ik begin volgende week terug naar NL. Dat zou (...)1 reacties • Plaats een reactie
Arnoud op pad 15
Video - 22 juni 2018 om 10:02 uur
Arnoud op pad 14
Video - 22 juni 2018 om 10:00 uur
Arnoud op pad 13
Video - 22 juni 2018 om 09:56 uur
Arnoud op pad 12
Video - 22 juni 2018 om 09:53 uur
Dag 2 en 3 im Krankenhaus
Bericht - 21 juni 2018 om 19:04 uur
Ik lig in Krankenhaus Spittal en word overspoeld met bezorgde, aardige en lieve berichtje van familie, vrienden en collega’s. En zelfs bloemen van kantoor. Dat doet goed. De rest wordt gevuld met prikken, prikken, en prikken tegen de pijn. Eind van de woensdag komen Geertje en Peter aan. Ik ben blij ze te zien. Ze komen een paar dagen ‘s morgens en in de namiddag op bezoek, en gaan aan de slag om van alles te regelen. Ook nemen zij een kijkje bij locus delicti. Zo meandert de dag door. Het wachten is op het verlossende woord van de arts (...)3 reacties • Plaats een reactie
Crash....... vervolg
Bericht - 21 juni 2018 om 18:55 uur
Tweede berichtMet de ambulance word ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar blijkt dat ik een klaplong heb, een rib gebroken heb, mijn linkeronderarm verbrijzeld is en een ruggenwervel onder in mijn rug heb gebroken. Ik ga direct door naar de operatiekamer. Daar woorden klaplong, rib en arm hersteld. Ik word wakker met drains en in arm en borstkas, een gipsen arm en zuurstofmasker. Ik krijg een dieet van slaaptabletten en pijnstillers voorgeschreven. Deze dag begon geweldig maar eindigt op een afschuwelijke manier. Het besef dringt binnen dat ik dood hadden kunnen zijn. Veel pech en veel geluk dus......
(...)
0 reacties • Plaats een reactie
Crash........
Bericht - 21 juni 2018 om 18:34 uur
De dinsdag startte voortreffelijk. We gingen met de hele groep, zowel de gevorderden als de beginners, naar de startseinen op 500 meter hoogte. De gevorderden mochten als eerste vertrekken, daarna waren wij als beginners aan de beurt. Bij vertrek werd ik begeleid door trainer Wieger die me instructie gaf voor de start. Daarna was het heerlijk om opeens te kunnen vliegen! Ik kon vanuit de lucht de landingsplaats goed zien liggen en na een vlucht van Eem kleine 10 minuten landde ik op de grond. Wat een geweldige ervaring was dat! Na de landing pakken we alles weer in (...)0 reacties • Plaats een reactie
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact