Reisverslag 3 28/4 Gogo Olympics
Geplaatst
op 28 april 2017 om 20:48 uur
De Gogo Olympics
Vandaag was het dan
de dag van de Gogolympics. Dit is een jaarlijks evenement dat wordt
georganiseerd door Hillcrest voor de 50 omagroepen in de Valley of thousand hills. Een oma heet in het Zoeloes Gogo.
Voordat je als Gogo mag mee doen moet je eerst medisch zijn goedgekeurd.
Daarmee valt de helft al af. De spelen omvatten een aantal balspelen zoals
voetbal, basketbal, passing the ball en nog een aantal andere bal spelen die we
in Nederland niet kennen. Maar voordat we het over de spelen hebben was er nog
een dingetje vooraf. Onze groep was door Hillcrest ingezet om 1000
lunchpakketten van vier boterhammen met beleg te maken. Daarvoor moesten we om 5 uur ’s morgens beginnen. Gelukkig hadden we
de avond er voor de productieruimte verkent. We hadden twee productielijnen
ingericht en konden ’s morgens direct aan de slag. We hadden al uitgerekend dat
we te weinig van alles hadden. We kregen halverwege nog assistentie van 3
zoeloe vrouwen maar die konden ons tempo niet aan. Om 7.15 bleek dat we beleg
te kort kwamen voor 150 pakketten. De verantwoordelijke van Hillcrest gaf aan
dat ze te weinig hadden gekregen want ze hadden wel alles goed besteld.
Daarna met twee busjes naar het sport terrein. Ter plaatse
hebben wij ons ingeschreven voor passing the ball (8 oma’s of bijna oma’s uit onze
groep) en voor hardlopen. Hiervoor hadden we ons renpaardje Lydia Timmer
ingezet. De oma’s vonden dat eigenlijk niet eerlijk om dat ze nog geen zicht
heeft op het oma-schap. Voorts moesten we hand en spandiensten verrichten,
zoals watersjouwen, oma’s van drinken en pap voorzien. Daarna begon de warming
up. Alle Gogo’s deden mee en ook onze eigen Gogo’s en andere dames van onze
groep. Dit alles onder begeleiding van harde trommel muziek en een
professionele trainer. Na een half uur was iedereen op bedrijfs temperatuur en
konden de spelen beginnen.
Ons eigen Gogo team zat voor in het programma en deed het
lang niet slecht zoals later zou blijken. Ons renpaardje moet zich duidelijk
inhouden om te verliezen want ze was immers geen echte Gogo. Maar ze liet
duidelijk zien dat ze in de toekomst een geduchte tegenstander zal worden. Gogo’s,
houdt haar in de gaten!
Na een lange dag kwam eindelijk de prijsuitreiking. Toen
kregen wij tot onze verrassing en zeker van die van onze witte Gogo’s, zilveren
medailles. Dit ging gepaard met een oorverdovend applaus en gejuich van alle
zwarte Gogo’s. Lydia viel niet in de prijzen! Maar als groep kregen we ook nog
een troffee uitgereikt door een plaatselijke bestuurder. Bovendien mocht Aad in
een toespraak die ademloos werd beluisterd uitgelegd waarom we naar Hillcrest
waren gekomen. Daarna begon de menigte spontaan te dansen en werden we
uitgezwaaid onder luid gejoel. De troffee zal bij Aad de rest van zijn leven in
de prijzenkast staan omdat niemand hem in zijn koffer wilde meenemen. Moe en
voldaan kwamen we terug van een geweldige dag, waarin we veel warmte en
gastvrijheid van de bewoners uit de Vallei van de 1000 heuvels ondervonden.
Gr namens de groep,
Theo & Alet
Reacties
maud en klaas
Geplaatst op 29 april 2017 om 21:18 uur
Zo renpaardje bij gekomen van alles? Spierpijn van het in houden is nl ook niet makkelijk.
|
Anke
Geplaatst op 28 april 2017 om 21:00 uur
Wat een geweldige ervaring!
Mooi verslag.
Begrijp nu wat ik mij erbij voor moet stellen.
Groeten voor jullie allemaal.
|