Laatste dag Phong Nha
Geplaatst
op 19 februari 2020 om 10:01 uur
Het was me opgevallen dat een eettentje aan de overkant van mijn hostel in Phong Nha populair was bij lokalen en toeristen, ik moest er dus heen. Ik doe rustig aan, voordat ik de bus in stap en me morgen weer onder de mensen begeef in m'n nieuwe hostel in Ninh Binh.
Aangekomen in het eettentje bestel ik wat te drinken en check ik of de menukaart. Verderop zitten twee Nederlandse mannen van ik schat diep in de 50, of héél diep in de 50. Ik vraag hen wat hier de specialiteit is en of de druipkoffie die ze bestellen, ze krijgen een bakkie met bijbehorend filtersetje en opschenkwater vandaag nog gedronken kan worden, zo traag druipt ie. De koffie wordt vriendelijk ontvangen, er is oog voor de omgeving, het personeel in de bar en elkaar.
De ene doet me in woord en gebaar denken aan Erik Fiechter, docent Sociologie tijdens mijn hbo opleiding die helaas in 2016 overleden is. Met meneer Fiechter ben ik in het derde jaar naar Berlijn gereisd, hij organiseerde rondleidingen, vertelde ons wat de leukste discotheken waren en nam degene die er geen genoeg van konden krijgen mee naar Tempelhof, voormalig luchthaven waar het sinds de sluiting meer bruist dan ooit tevoren. Ik heb meneer Fiechter nooit in stressmomenten gezien, daar had hij geen tijd voor. Meneer Fiechter liep in leren Jack, een bril boven op zijn hoofd dragend en met een tevreden glimlach nonchalant door het schoolgebouw, soms met een boek of notitieblok onder de arm, in de pauze een sigaar in de mond. De manier waarop meneer Fiechter zich bewoog door school of door Berlijn, en de manier waarop de man uit den haag zijn imperfect opgediende koffie apprecieert leert me veel over de houding die ik zelf aan wil nemen.
Om dat te kunnen moet ik wel uitgerust zijn, even een dagje nemen om op mezelf te zijn en wat dingen op te schrijven. Ik neem vanavond de bus naar Ninh Binh, een gebied waar ik veel de natuur in kan gaan en mij dus wel ligt, denk ik.
Reacties
Martine Fiechter
Geplaatst op 05 juli 2020 om 16:20 uur
Ik ben ontroerd dat je dit schrijft, Erik Fiechter was/is mijn broer. Dankjewel voor de mooie omschrijving van Erik precies zoals hij was.
|
simon
Geplaatst op 19 februari 2020 om 13:23 uur
Hi Wim, mooi verhaal en mooie associatie naar meneer Fiechter. Had ik nog wel meer over willen lezen. Om zijn state of mind te evenaren is meer nodig dan een dagje uitrusten ben ik bang. En dat geldt voor iedereen.
|
Oma Corrie
Geplaatst op 19 februari 2020 om 11:55 uur
Wat heb je het druk in je hoofd Wim, maar wel interessant: hoe je in Vietnam in gedachten in eens in Berlijn loopt en denkt aan de vroegere leraar meneer Fiechter en dat allemaal door de "Hagenees" die je nu treft geduldig wachtend op zijn koffie.
Je moet maar denken, ieder heeft zijn eigen manier van doen, jij ook, al kun je wel eens onder de indruk zijn van iemands gedrag of karakter. Is dit hogere psychologie?
We hebben het er nog wel eens over. xxx Corrie.
|
Oma Corrie
Geplaatst op 19 februari 2020 om 11:55 uur
Wat heb je het druk in je hoofd Wim, maar wel interessant: hoe je in Vietnam in gedachten in eens in Berlijn loopt en denkt aan de vroegere leraar meneer Fiechter en dat allemaal door de "Hagenees" die je nu treft geduldig wachtend op zijn koffie.
Je moet maar denken, ieder heeft zijn eigen manier van doen, jij ook, al kun je wel eens onder de indruk zijn van iemands gedrag of karakter. Is dit hogere psychologie?
We hebben het er nog wel eens over. xxx Corrie.
|