Hué. Begin einde week 2.
Geplaatst
op 16 februari 2020 om 11:28 uur
Ik loop met het tijgerverhaal nog in mijn hoofd langs het water naar mijn hostel in Hué. Daar vangt Bob me op. Hij is Zweeds en leeft er al een paar jaar voor om het backpackers naar de zin te maken. En dat doet hij goed, want hij stuurt me direct weg om leuke dingen te zien in de stad met als toevoeging dat ik om 1700 uur weer terug moet zijn.
Ik beland in het museum van borduurwerken, waar Vietnamese vrouwen landschapskunstwerken maken. De landschappen zijn mooi, de kunstsoort niet helemaal mijn ding. Wat ik wel mooi vind om te zien is de manier waarop ze te werk gaan; met zijn allen in 1 ruimte, lange tafels en volledige concentratie gevestigd op het borduren, af en toe wordt er gelachen.
Ik fiets wat rond en ik bedenk me op tijd dat het een goed idee is om terug te gaan voor happy hour om 1700 uur. In het cafe van het hostel speel ik wat beerpong met Bob, een Zwitser, een Engelse meid en Sam de Belg.
De volgende dag heb ik weer zin om zelf wat in de buurt te doen. Overdag zelf op pad gaan probeer ik een beetje te bewaken, ik vind het vaak vermoeiend om samen plannen te maken en dat gewacht op elkaar vind ik irritant.
Voor een paar euro laat ik me naar de tombe van Khai Dinh King rijden. De weg er naar toe is heel mooi, en ik ben blij dat ik niet heb gewacht om iets te ondernemen.
Kom ik aan bij die Tombe, probeert zo'n baliemedewerkster precies mij weer op te lichten. Ik zeg in het Engels dat ze dat lekker bij toeristen moet proberen en in het Nederlands dat ze de hik kan krijgen. Ik krijg m'n geld terug inclusief ticket en verbaas me eenmaal aangekomen over de tombe, het is te veel goud en glans.
Terug in het hostel bestel ik, ze maken deze zelf, een pizza en een biertje en ik probeer wat te gaan schrijven. Oh ja, happy hour. Nou, boekje weg, even gezellig doen en voor ik het weet ben ik weer drie potjes beerpong en dus ook (ik ben niet zo goed) wat biertjes verder. Het is gezellig, en we besluiten nog naar een ander cafe te gaan.
Het is weer tijd om door te gaan, dat merk ik. Ik heb het gewoon wel weer gezien; kan de bar vinden, heb gezelligheid om me heen gehad waar ik aan gewend ben geraakt en ik heb ook voldoende in de omgeving gedaan. Misschien moet ik eens een dag in een hangmat gaan liggen ofzo, niks doen. Lukt me in Weesp doorgaans ook best aardig. Ik zie wel.
Reacties
|
Ron
Geplaatst op 19 februari 2020 om 07:24 uur
Goed bezig Wim, genieten zeg
|
|
Marina
Geplaatst op 17 februari 2020 om 15:07 uur
Mooi verslag van de dag. Het lijkt je steeds beter te lukken om balans te houden tussen de zaken die belangrijk zijn voor je. Ik wens je een hangdagje toe en goede reis naar het noorden!
|
|
Simon
Geplaatst op 16 februari 2020 om 19:56 uur
Hi Wim, goeie verhalen schrijf je! Kreeg pas vandaag door hoe ik verder kwam dan het eerste verhaal , dus in een keer alles gelezen (Boomer) klinkt heel tof allemaal om daar rond te reizen en andere mensen te ontmoeten. Gewoon laten gebeuren en niet te veel nadenken over ok of niet. Wist overigens niet dat je van fietsen - en tijgers - hield . Ben benieuwd naar je volgende verhalen!
|
