Reis Da Lat- Hoi an en dag 1 Hoi An

Geplaatst op 09 februari 2020 om 16:09 uur

---

---

Ik word samen met Mike en z'n Engelse vrienden in een shuttle bus gezet, die ons naar een busstation brengt. We moeten daar even wachten en dan kijk je even om je heen; Engelsen ploffen gelijk op de enige bank, een stelletje staan wat planningen door te nemen en nog wat alleenreizenden zitten naar de grond te staren. Het duurt me allemaal wat lang dus ik ga zitten op een krukje en praat wat met de 3 grondstaarders, waarvan één duidelijk Nederlandse is maar we Engels blijven praten. 

We mogen onze tas de bus in gooien, en ik antwoord haar in het Nederlands dat ik denk dat de tassen inderdaad niet gelabeld hoeven te worden omdat iedereen dezelfde kant op gaat en ik zeg dat ik Wim heet. Emily, zegt ze. 

Ik kan nog niet inchecken, en deze keer kan ik niet een bed inkruipen dus ik doe even mijn ogen dicht op een bankje in een rustig deel van het hostel. Daar even gelegen en overwogen een stukje te schrijven verplaats ik me toch naar een lunchtuin in de stad. Emily, backpackend door Vietnam voor 3 weken waarna ze haar vriend in Thailand ontmoet, vroeg of ik van vegetarisch houd en voor ik het doorhad keek ik naar een broodje paarse bietenhoemoes met planten en bijbehorende bananenshake. 

We lopen even later door de winkelstraatjes van Hoi An richting het water want daar is het Heritage Museum met geselecteerde foto's van Réhahn. Gefascineerd door de verschillende etnische groepen die Vietnam heeft reist hij door het land om hen te fotograferen en traditionele outfits te verzamelen voor zijn museum. De foto's zijn indringend(zie afbeelding), in de foto's is te zien dat Réhahn veel geïnvesteerd heeft om de mensen zo authentiek mogelijk neer te zetten. Mijn inziens vergeten we dit in onze westerse wereld weleens te bewaken, we hebben veel informatiebronnen om een optimaal wereldbeeld neer te zetten, wat een ideaalbeeld wordt met als risico jezelf te verliezen. 

In de avond maken we springrolls en ik
ontmoet een Duitse voetbalfan en nog een Canadese, die ik uitleg hoe je zo'n springroll moet rollen maar vervolgens de prijs van beste van de tafel wint. Ik laat me door m'n tafelgenoten wat verf op m'n kin kliederen en stap in de bus naar een Neon feestje, maar dat veeg ik al gauw weer aan m'n kussen in het hostel; te groot en te verspreid. Morgen fietsen. 

---

---

Reacties

Rens Geplaatst op 10 februari 2020 om 19:01 uur Planten in je eten, haha, en toch weer fietsen? Benieuwd naar meer mooie verhalen!

Rens Geplaatst op 09 februari 2020 om 16:51 uur Planten in je eten, haha, en toch weer fietsen? Benieuwd naar meer mooie verhalen!