Avatar Wim Tap

Wim Tap

Mekong delta

Geplaatst op 04 februari 2020 om 04:10 uur



Mekong delta vrijdag en zaterdag week 1

Zit ik dan. Met een oranje zwemvest aan in een toeristenbootje op de mekong met 4 Zwitsers en een Mexicaanse en een gids. Gedurende de eerste dag, waarop we alles te zien krijgen van de drijvende markten en de lokale producten die ze live bereiden komt bij mij het dilemma tussen goed en fout een aantal keer op. 

Het eerste gedeelte van de eerste dag is het serieus benoemen niet waard. Ik waan me op de Amsterdamse grachten en wordt uitgelachen door mezelf die de Keizersgracht hoofdschuddend af fietst en weet dat er zoveel leukere dingen te doen zijn dan dat. De Mexicaanse maakt van elke vrucht een foto, de ene Zwitser neemt als niemand kijkt gauw een handvol uit de bak lekkernijen waar we er allemaal eentje van mochten proeven en de andere Zwitsers zijn te brak om iets te ondernemen. 

Met een aangesloten Engelsman en een Ier zit ik op de terugweg te praten, het gaat over het EK 2020 en natuurlijk over de brexit. Ze zijn jaloers op mij als hollander, vinden het 1 grote puinhoop en denken dat te veel mensen overhaast gekozen hebben. Er over sprekend moet ik terugdenken aan de serie die Tom Egbers voor de NOS maakte over zijn moederland, waarin veel tegenstellingen aan het licht komen. Vasthouden aan het verleden van volgelopen badplaatsen en fish and chips of op zoek gaan naar een nieuw, modern en toch authentiek Engeland? Badplaatsen zijn leeggelopen, en de overheid beschermt hen niet tegen het grote onbekende gevaar van buitenaf; andere Europeanen die hun banen inpikken. Cynisme is een gevaarlijke eigenschap, 1 die ik best begrijp maar waar ik ver van af wil blijven omdat je geen controle hebt over bepaalde zaken. Ik kan niet bepalen naar welke toeristenfuik een tourgids me mee heen neemt, ik kan niet bepalen voor welke partij mijn buurman in Nederland stemt. Regie zelf in de hand nemen, autonoom zijn is mijn grootste verlangen. 

De avond maakt veel goed, slapende in een homestay verder de mekong af gevaren en eigengemaakte gefrituurde rolls. We zijn inmiddels nog met z'n 4en overgebleven(drie Zwitsers en ik), de anderen hadden genoeg aan 1 dag.

Goed of fout, keuzes maken en daarvoor gaan maakt het jouw pad. Of een volgende Tour daar in past zal er aan liggen. In ieder geval heb ik teruggekomen in Ho Chi Minh City veel zin om weer mijn eigen plan te trekken, want een zwemvest knelt en biedt enkel schijnzekerheid. 

Next stop --> dalat







Reacties

Carolien van Rees
Geplaatst op 04 februari 2020 om 22:26 uur
Mooi Wim! Goede vergelijkingen en scherpe observaties van de mensen en gebeurtenissen om je heen. En van jezelf. Leuk om te lezen.

C. Broekema-Couzijn
Geplaatst op 04 februari 2020 om 19:23 uur
Alex en ik lezen samen je verslagen Wim. Héél erg interessant en vooral leuk geschreven: je bent niet alleen toeschouwer, maar denkt ook na over de andere wereld waarin je nu zit en daarbij de verschillende manieren van omgaan van heel veel verschillende mensen. Wat een drukte in je hoofd Wim, geen wonder dat je goed slaapt !! Graag tot een volgende keer. Groetjes van Corrie en Alex.

Rens Tap
Geplaatst op 04 februari 2020 om 15:21 uur
Leuk Wim, nu al zin om de volgende te lezen!

Marina
Geplaatst op 04 februari 2020 om 09:23 uur
Weer een mooie bijdrage, nu vanuit de Mekong Delta. Over je laatste zin heb ik even moeten nadenken. Een zwemvest laat je drijven, je hebt misschien niet de regie qua beweging, maar wel de zekerheid dat je niet zinkt, ook belangrijk om een flexibele geest te behouden. Ik vind het erg grappig en sterk dat je jullie toeristenbootje op de Mekong met een rondvaartboot op de Amsterdamse grachten vergelijkt. Veel plezier in Dalat!

Plaats een reactie