ARUBA
Geplaatst op 20 december 2017 om 18:09 uur
Hoi Hoi,
Zoals ik al in mijn blog van gisteren vertelde zou ik vandaag mijn mini vakantie Aruba vertellen.
Twee weken gelden hadden Bo, Laura en ik besloten om een weekendje naar Aruba te gaan aangezien Laura aankomende zaterdag weg gaat en ze toch wel één van de andere ABC eilanden willen zien, zo gezegd zo gedaan, Boeken en op naar Aruba.
Donderdagavond begonnen we eerste met het lastigste onderdeel ja, jawel mijn koffer inpakken (meestal helpt mama) Ondanks dat mama er niet was ging het aardig snel. Alles stond ready om te gaan. De meiden zouden mijn spullen meenemen want ik moest naar stage en daarna zouden we meteen doorgaan naar het vliegveld.
Naja.. een echte stagedag was het niet aangezien het 's middags personeelsfeest was. In Nederland vindt iedere kerstborrel 's avonds plaats want er moet gewoon gewerkt worden. Hier gooien ze gewoon de kiet dicht om half 12 zodat je om 12 uur present bent bij het personeelsfeest.
Het personeelsfeest, in één woord en dat is WAUW! wat was dat een feest. Het feest werd gehouden bij st Barbara een lux resort aan de Spaanse kust in een grote balzaal. Iedereen zag er super mooi uit in soort van gala kleren waardoor ik met lichtelijk underdressed voelde. Het leek net een bruiloft. Iedereen kent het toch wel van bijvoorbeeld de TLC programma's met van die bruiloften waar dat iedereen zit aan van die grote ronde tafel wat geweldig mooi opgedekt is. Zo was het precies! Na wat welkomstpraatjes in het Papiaments konden we aanvallen op het buffet. Pff wat was dat lekker zeg! Grappig was trouwens dat een collega (Antilliaan) achter mij liep en zei Vera, je moet alles pakken wat je niet kent of ben jij zijn boer van wat ik niet ken, eet ik niet! Natuurlijk wilde ik me niet laten kennen en heb ik alles wat ik niet kende en wat onder de noemer Antilliaans eten viel opgeschept. Zo ook een stuk vlees wat was gevouwen in een bananenblad. De collega die zei je moet alles pakken wat je niet kent begint opeens kei hard te lachen en sorry te zeggen, ik keek hem aan... wat doe ik verkeerd? Hij zij je moet het pakketje open maken, niet het bananenblad ook opeten (ik vond het al zo raar dat ik al enige als een bezetene aan het snijden was) Toch ben ik wel blij dat hij het even vertelde... Na de toetjes en de vele drankjes werd het tijd om te dansen. Ja, hier dansen ze echt geweldig! Helaas was ik niet zo goed in de salsa,tango whatever dus durfde ik niet, totdat ik door één van mijn collega's de dansvloer opgesleept werd. Na een aantal keer op zijn teen te hebben gestaan kreeg ik toch een beetje een feeling en kon ik er toch wel de lol uithalen helaas kan ik wel vertellen dat ik niet de swingende heupjes heb zoals iedereen hier. Na een aantal dansjes en nog wat drankjes kwam taxi Laura aangereden, op naar Aruba!
Wat was het een weekend met veel lachen! Het begon allemaal bij de douane. Mijn handtas moest geheel onderzocht worden omdat er iets in zat wat niet mee mocht. Ik zei tegen die man, ik weet 100% dat er niks verkeerds in zit totdat we opeens hoorde HEBBES! Er zat nog een broodmes in mijn tas waar ik 's morgens lekker mijn crackers heb lopen smeren.... niet dat ik met dat botte ding iemand zou kunnen doodsteken maar toch dit was niet mijn slimste actie. Gelukkig ging de rest van de reis helemaal soepel. Het was geen lange reis maar toch waren we aardig moe. Het appartement was helemaal top waardoor we snel in ons bed zijn geploft.
En toen was het zaterdag 16 december! één van de beste dagen uit mijn leven want we gingen parachutespringen!! Echt wat was dat GEWELDIG. Dat moment dat die deur open gaat, de wind die je voelt en die adrenaline kick is echt wauw!! Je hebt eerst een vrije val van ongeveer 3 km met een snelheid van 120 km per uur. Hierna gaat de parachute open en kon je genieten van het uitzicht. Funda is er niks bij, ik ga nog wel een keer springen om mijn huisje uit te zoeken. Na veilig geland te zijn en bijgekomen te zijn van deze vette ervaring zijn we lekker naar het strand gegaan. Op tijd gingen we naar huis om ons klaar te maken want we hadden een tip gekregen van een skydiver om te eten bij Marina Pirata. We reden er heen en gingen allemaal over enge weggetjes, we hebben een aantal keer getwijfel om daar wel te gaan eten. We hebben doorgezet en ja hoor het was het allemaal waard. We zaten op een prachtige plek aan het water en hebben heerlijk gegeten om mijn voorgerecht na dan( ik bestelde iets op de kaart wat ik niet kende aangezien mijn Engels niet op en top is, waren het slakken.... BAH bah bah)
we waren net van plan om te gaan komt er een man met ons praten. Super gezellige man heel lang mee gepraat vraagt hij aan mijn hoe oud ben je ? ik, 21. Oke ik ben zo terug zegt die meneer. De man komt terug met allemaal cheques die hij zelf ondertekend, bleek het de eigenaar te zijn. Zo dames ik ben ook baas van een casino hier hebben jullie 100 dollar ga maar even lekker spelen. Wij keken elkaar verbaasd aan van Oke oke hoe geniaal is dit. Wij met de auto naar het casino. Uiteindelijk konden we niet alle bonnen inleveren dus had ieder 10 dollar om te spelen. Bo won 50 cent... Ik ging wel lekker ik had opeens 23 dollar. Laura ging naast mij zitten en had al 5 dollar verloren. Zegt ze oke nog één keer en dan gaan we zo hoor ik vind het helemaal niet leuk... in de tussentijd dat ze dit zei bleef ze op de knop drukken van een fruitautomaat die opeens vuurwerk begon te spugen. Tegen mijn arm wordt er aangeduwd van Laura in paniek die zegt VERA WAT GEBEURT ER?? ik zo geen idee.... allemaal mensen kwamen om ons heen staan... Laura zegt tegen een man, is dit goed... de man knikt een beetje. Een bewaker komt er hierna bij staan en zegt je hebt de jackpot gewonnen van €1000,- dollar... Onze reactie was NEE dat kan niet dat meen je niet!!! ja druk maar op collect... en ja hoor daar kwam hij de cheque van €1000,-. Wat hebben we gelachen wat was dit een fantastische maar rare avond. We zijn maar snel naar huis gegaan met dit geld omdat we bang waren om nu overvallen te worden.
De twee dagen erna hebben we niet meer gekeken naar het geld en als God in Frankrijk geleefd. Zondag zijn we gaan sightseeing, het valt meteen op dat Aruba heel anders is dan Curacao. Veel mooier en heel erg Amerikaans. We zijn naar verschillende stranden geweest en hebben wat bezienswaardigheden bekeken, owja en niet te vergeten met ezeltjes geknuffeld. ' s avonds heerlijk uiteten geweest en op staan gegaan. Het op stap gaan is in Aruba niet in bijzonder in vergelijking met curacao.
Het weekend ging erg snel en zo brak alweer de laatste dag aan. We hadden besloten om naar het residence eiland want wie wil er nou niet op een stand liggen met flamingo's. Omdat we niet in het hotel sliepen moesten we kaartje kopen en zo konden we met de boot naar het eiland. We kwamen pas om half 11 aankakken en daar werd ons verteld dat het eiland vol was en we er niet op konden. MAAR WE WILDE ZO GRAAG MET EEN FLAMINGO OP DE FOTO!!!
We hadden van mensen gehoord dat je er naar toe kon zwemmen maar dat dit illegaal is. We stonden op het punt waarvandaan je naar dat eiland kan zwemmen. Dit was een heel eind met een sterke stroming. Heel toevallig kwamen de vuilnisboot van het eiland af en hebben we met puppy oogjes gevraagd of we mee mochten maar, nee, helaas. Na lang twijfelen hebben we toch besloten om te gaan zwemmen. Wat was dit een happening. We zwommen met Laura die geheel in paniek verkeerde als er een boot aankwam omdat die bang was dat die ons niet zag daarnaast hadden we Bo die een stuk terug zwom omdat ze een vis van een halve meter zag en daarachter zwom Vera met een zakje in haar hand die ze boven water hield omdat daar de telefoon en de autosleutels inzaten. Wat een gedoe... we waren op en kwart en zeiden ja die kan niet we zwemmen terug. We keken naar de kant en daar stond de politie ons op te wachten... Oke we kunnen twee dingen doen terug zwemmen en een boete betalen of doorzwemmen... OKE doorzwemmen!! Uiteindelijk hebben we het eiland bereikt... Pff wat een opluchting... We moesten nog een stukje lopen en dan zouden we Flamingo beach bereiken. Iedereen had wel trillende handjes want wij dachten natuurlijk dat er wel een bewaker op ons stond te wachten maar nee... opeens waren we er... We stond op Flamingo beach!! Na een hele fotoshoot en nog wat gegeten te hebben zijn we weer terug gaan zwemmen. De stroming was veel erger maar we hebben het gered... Een klein dingetje was nog wel dat ik echt heen en terug heb gezwommen met dat zakje met belangrijke spullen in mijn hand om het droog te houden, geeft ik het de laatste 10 meten aan Bo en wie houdt dat zakje onder water... JA BO.....!! Gelukkig was de binnenkant van het zakje niet nat geworden want daar gingen anders onze foto's.
Na de zware trip zijn we nog even in het zwembad bij het appartement gesprongen en hierna gaan eten. Helaas was het hierna alweer tijd om naar huis te gaan maar wat was dit een TOP vakantie! Bedankt meiden!!
Liefs Vera
Reacties
|
Ad |
|
Paul |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact