Geen jetlag maar wel jetlags
Geplaatst
op 08 september 2017 om 18:42 uur
Lieve vrienden,
Het is alweer een week geleden dat ik op
Schiphol stond met knikkende knieën, twee koffers die een paar kilootjes te
zwaar waren en mijn lieve familie en vrienden om mij uit te zwaaien. Het
avontuur kon beginnen.
Naja beginnen.... Ik mocht in ieder geval
mee in het vliegtuig alleen stonden er twee stoelen geboekt op mijn naam.
Ik hoor jullie denken... Super chill natuurlijk... uuh nee, de ene stoel
zat voor in het vliegtuig en de andere helemaal achterin, na een half uur
te hebben gestaan bij de incheckbalie was dat
geregeld. Na een lekker bakje koffie en wat traantjes te hebben
gelaten bij het afscheid kon ik dan eindelijk door de Douane. Dit ging
natuurlijk ook niet geheel soepel, alles wat kon bellen en rinkelen ging af. Na
volledig gefolieerd te zijn en een gezellig gesprek met de marechaussee die mij
een aanrader gaf voor een goede broodjeszaak op Curaçao kon ik gaan zoeken naar
andere stagiaires die ook met TUI mee vlogen. Iedereen was snel herkenbaar aan
de goodiebags van wereldstage.
Reismaten gevonden (check) paspoort nog steeds
in mijn tas (check) toch nog even een berichtje sturen en HOUDOE zeggen (check)
Er kon er eindelijk gevlogen worden.... TOT er een melding kwam dat een
luchtklep niet dicht ging en we ander half uur later konden gaan vliegen.
Eindelijk ging het vliegtuig het lucht in. Pff
ik kan je vertellen 13 uur in een vliegtuig is lang.. heel lang! (we
hadden namelijk nog een tussenlanding op Bonaire)
Overigens ben ik de tijd wel doorgekomen, 4 films
gekeken, kip piri piri gegeten (mij werd altijd verteld dat eten in het
vliegtuig smaakt naar astronauten voedsel, ik vond het eten prima!), half
uur lang bezig geweest met stuntelen met mijn oortjes die tussen de stoel waren
gevallen van de persoon die voor mij zat omdat degene die naast mij zat naar de
wc moest. Hierdoor had ik snel nieuwe vrienden gemaakt. Ik stapte het vliegtuig
uit en had meteen aanspraak van twee jongens die hier ook stage gaan lopen,
zeggen ze jij bent toch dat meisje wat heel de tijd met haar oortjes zat te
klungelen…. Jep dat was ik…
Na de koffers te hebben ingeladen in de bus vertrokken we naar Wereldstage
waar we nog een borrel hadden voor we naar onze huisvestiging werden gebracht.
De eerste indrukken van Curaçao waren anders dan ik had verwacht. We reden
vanaf het vliegveld naar Willemstad maar kwamen eerst langs het arme gedeelte
van Curaçao. De huizen zien er oud en vervallen uit totdat we over de Koningin
Julianabrug reden, de monden vielen open en er werd in de auto alleen maar who,
kijk daar, wauw zo mooi, geroepen. Bij wereldstage proosten we met een Amstel
Bright in de hand (erg lekker bier, helaas niet te koop in Nederland) op de
mooie stagetijd die komen gaat.
Na de borrel werd het tijd om naar de huisvesting te gaan in de
Nieuwestraat. Ik zelf woon op Nieuwestraat 14 met erg gezellig huisgenoten. Ik
woon op de tweede verdieping (ja ja ik had het voor elkaar gekregen, de twee jongens
die ik al eerder tegen was gekomen wilde wel even mijn zware koffers naar boven
dragen) Na het inruimen van mijn kamer en een drankje met mijn huisgenoten bij
het jazzcafe om de hoek van de straat was het tijd om te gaan slapen.
Reacties
Janneke
Geplaatst op 09 september 2017 om 15:51 uur
Jajajaja je mail gevonden ! Wat een leuk verhaal en echt weer dingen die typisch jou zijn haha. I miss you. Have fun! Xx
|