Dag 5: Hamburg in zicht
Geplaatst op 30 juli 2019 om 21:55 uur
Dag 5, we werden goed uitgerust wakker onder wollendekens in een wollen tent met kleurrijke meubilair, oftewel een Yurt! Gisterenavond besloten Jasper en Tobias, naast ravioli met knakworstjes, ook verse warme broodjes te kopen. Het plan was eerst om deze broodjes in de Yurt te leggen, maar om onszelf er van te weerhouden om in onze slaap de broodjes op te eten, legde we ze maar in de auto, dit onder grote vreugde van de driver van vandaag, Achiel. Na een ontbijtje met heerlijke broodjes, vertrokken Jasper en Tobias op pad naar Hamburg. Ik was erg blij deze etappe te mogen fietsen, mijn verwachtingen waren hoog. We hadden verwacht langs het water te kunnen fietsen, maar dat bleek een beetje tegen te vallen omdat er geen fietspad was tussen het water en/of op de dijk. Na een aantal keer kleine stukjes aan de kant van de dijk gefietst te kunnen hebben met mooi uitzicht over de rivier (en dus meerdere keren over de dijk gegaan te zijn) konden we opeens pardoes niet meer verder. Volgens onze navigatie app konden we over een klein eilandje fietsen, maar onze weg werd gehinderd door hoge hekken met veel prikkeldraad. De muur tussen Mexico en Amerika was er niks bij! Al filosoferend over wat dit kon zijn fietste we een stukje terug, zodat we om het eilandje heen konden. Zou het Area 52 zijn? Area 51 was tenslotte al in gebruik. Zou het een militaire basis zijn voor onderzeeërs? Het lag ten slotte aan een rivier en niet al te ver van de kust. De vraag bleef aan ons knagen. (Voetnoot: zojuist hebben we even gegoogeled, het bleek een gevangenis te zijn, beoordeeld op Google met 5 sterren en recensies als: 'top locatie, top service' en 'zeer mooi gelegen thema-hotel met een eigen zwembad maar het personeel is een beetje overleefd' leek het ons niet verkeerd hier te moeten vertoeven, maar wij hadden een hotel in het verschiet!) Inmiddels zagen we in de verte steeds meer van, in onze ogen een Fata Morgana, van de havenstad Hamburg! Zou die er dan toch echt zijn? Datgene waar we al vele nachten van dromen, datgene waar menig gesprek van de voorgaande dagen over ging, onze eerste echte tussenstop, Hamburg. Op een gegeven moment zagen we fietsers OP de dijk fietsen, we dachten, dat willen wij ook! Wat bleek, op de dijk was een fietspad aangelegd, echter, wat ooit een mooi breed 2 (3?) persoons fietspad was, was nu een smal strookje stenen omringd met onkruid en andere enkel hoge planten. Maar het uitzicht was prachtig! Dus wij, achterelkaar, racend over de dijk. Een paar keer kwamen we tegenliggers tegen, iedere keer was het weer een strijd wie zijn leven moest riskeren, en op de steile dijk moest gaan staan om de ander er langs te laten. Nu weet ik niet of het door onze intense gefocusde blikken kwam, onze snelle helmen met brillen, of onze snelheid, maar meestal dook de tegenligger al snel aan de kant om ruimte voor ons te maken. Maar na een vriendelijke 'Guten Morgen', of een opgewekte zwaai, kwam er altijd ook wel een 'hoi' terug. De dijk was echter niet overal even hoog, wat resulteerde in vaak mini afdalingen en direct erna een mini klim, maar door de spelen met ons gewicht, en exact op het juiste moment jezelf een beetje te van het zadel te liften, konden deze obstakels zonder enig moeite/pijn aan de edele delen, overwonnen worden. Nadat we 3 keer dachten dat het einde van het mooie dijk gedeelte voor ons te zien, kwam het moment toch echt daar, we sloegen rechts af riching de industriële haven! Kilometers file stond er, duizende vrachtauto's hebben wij gepasseerd met onze stadfietsjes en al langzaam kwamen de rokende schoorstenen dichter bij. Opeens, uit het niets, stonden we midden tussen de fabrieken, we voelde ons als kleine jongetjes in een snoepwinkel, zo overweldigend was het. Helaas zagen we opeens het wegdek voor ons de lucht in schieten, lichtelijk verbaasd realiseerde we ons snel dat het een brug was, en dat er enkele boten onder door moesten. Tijd voor de eerste insmeerpauze van de dag, terwijl we meer informatie wierven over de omgeving aan de hand van educatieve bordjes langs de route. Toen de brug eenmaal gedaald was kwamen we in de het epicentrum van de haven en zagen we in de verte de elbphilharmonie aan de horizon verschijnen. Met links van ons een spoorlijn, en rechts van ons vrachtauto's voor zover we konden kijken fietste we verder. Helaas werd de haven in tegenstelling tot de veilige weilanden al snel een beetje grimmig, we voelde ons toch niet helemaal op onze gemak hier. En toen ook nog eens, uit het niets, was de telefoon met routebeschrijving overhit! Wat nu? Daar stonden we dan, als twee dwazen. Gelukkig zagen we in de verte nog een man fietsen, die we al verscheidene keren hadden ingehaald, maar hij ons een keer meer had ingehaald toen wij weer eens besloten foto's te gaan maken, te volgen. Een carrière bij de FBI bleek ons al snel niet weggelegd te zijn, of het kwam dat we luidskeel aan het praten waren over hoe de man fietste, of het feit dat we slechts enkele meters achter hem fietsen, weten we niet, maar uit het niks stopte deze man met fietsen, keek ons boos aan, en stapte af. Ik blufte dat ik de weg wel wist, ik kwam tenslotte wel vaker in dit lugubere gedeelte van de haven. Immer gerade aus! Opeens kwamen we langs het gebouw van de Lion King Musical en niet veel later, stonden we voor de welbekende Sankt Pauli-Elbtunnel! Nadat we even hadden genoten van de skyline van Hamburg, verplaatsen we ons naar de ouderwetse liften van de tunnel, waarin vroeger auto's een voor een naar beneden werden gebracht, waarna we door de heerlijke koele tunnel fietste. Eenmaal boven gekomen aan de andere kant was het niet meer ver tot we het hotel zagen. In tegenstelling tot deze update, was het een relatief korte fietstocht vandaag, maar desondanks, wel de mooiste tot nu toe als je het mij vraagt!
Reacties
|
OOO |
|
Birgit |
|
Jeanette Nanne |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact