Reisblog Duitsland

Geplaatst op 17 mei 2018 om 20:28 uur

---

---

16 mei 2018/Dag 5

Een rustdag voor onze camper en voor ons een mooie dag om Maagdenburg zoals gisteren voorgenomen verder te verkennen. Uit de documentatie die we gisteren hebben uitgezocht filteren we als eerste doel “die Grüne Zitadelle ”van Hundertwasser. 
Hundertwasser is een Oostenrijkse autodidact die zich de  architectuur heeft eigen gemaakt  en geheel volgens zijn eigen filosofie en artistieke  ideeën gebouwen heeft ontworpen. De resultaten hiervan vind je over de hele wereld en één van zijn werken staat in het centrum aan de Breiter Weg in Maagdenburg. Een opvallende rose gebouw, opgebouwd met bijna uitsluitend rond vormen,geen enkel venster hetzelfde, gesteund door kleurrijke pilaren en opgesierd met goud blinkende bollen op de torens die erbovenuit steken, doorbreekt de strakke structuur die eigen is aan het centrum van deze stad. Naast het rose overheerst de kleur groen omdat ieder plekje in en op het gebouw waar iets aangeplant kon worden is benut met als gevolg dat de bomen zelfs uit de vensters groeien. Waar Gaudi zich voor zijn constructies en symbolen liet inspireren door de natuur gaat Hundertwasser nog een stapje verder door te zeggen dat een natuurlijk gevormde woonomgeving een functionele waarde heeft omdat deze bijdraagt aan het welbevinden van zijn bewoners. Zelfs de horizontale vlakken zoals plafonds en vloeren waren niet absoluut vlak omdat dit volgens zijn filosofie tegennatuurlijk is. Een zeer enthousiaste gids leidt ons in 1,5 uur rond en laat ons zowel buiten als binnen kennis maken met dit prachtige bouwwerk.
Inmiddels is het lunchtijd en bij een Vietnamees vinden we wat nodig is onze ergste honger te stillen. We zijn aanbeland in een stadsdeel waar tijdens de oorlog meer is overeind blijven staan en wat een idee geeft hoe Maagdenburg er ten tijde van het experiment met de halve bollen uitgezien moet hebben. Maar helaas kunnen deze enkele gebouwen niet meer de sfeer terugbrengen die de stad gehad zou kunnen hebben. Heel kort gezegd kunnen we concluderen dat het een keurige sfeerloze stad is maar waar het door zijn rijke groenvoorziening toch wel aangenaam toeven is.
We stappen vervolgens op de tram en doen een ritje naar de overkant van de rivier waar een groot park is aangelegd. Hier aangekomen treffen we een park aan wat aan alle kanten is afgesloten, waar bijna geen mens rondloopt en waar je voor iedere attractie moet betalen. Niet bepaald onze voorstelling van een park en dus besluiten terug te gaan wandelen naar onze camper.
Na een drankje en een fruitsap besluiten we nog een uitstap te doen met de fiets. Ons doel is de 5 km verderop gelegen Otto Richterstrasse . In deze straat hebben ze in de twintiger jaren van de vorige eeuw getracht de grauwe aanblik van arbeiderswoningen te doorbreken door ze een kleurtje te geven. Dit idee heeft tot op de dag van vandaag stand gehouden en maakt dat deze straat deel uitmaakt van één van de toerische attracties van de stad.
Omdat er in de stad veel aandacht wordt besteed aan de mobiliteit per fiets is de terugtocht door het centrum van de stad een tochtje waarbij men rustig om zich heen kan kijken. Eenmaal terug in de camper zetten we rond 1830 een punt achter deze gevulde dag.

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.