Bon bini Bonaire
Geplaatst op 15 augustus 2019 om 07:57 uur
Bonochi (goedenacht),
Na maanden van voorbereiding zijn we eindelijk aangekomen in ons nieuwe land, Bonaire. Het afscheid viel ons natuurlijk wel zwaar, gelukkig hadden mijn ouders (Leo en Ina) en mijn zus (Marjon) ons naar de trein gebracht. Na de nodige tranen zijn we dan voor goede moed naar Schiphol vertrokken.
De vlucht was ruim 11 uur en toch af en toe wel een uitdaging met jonge kinderen, maar ze hebben zich uitstekend gedragen. Lang leve de cadeautjes van de Action en van alle lieve vrienden familie om zo de tijd door te komen. Beide kinderen vonden het opstijgen toch wel erg mooi en vooral Lyam Loek zat helemaal enthousiast in/op zijn stoel te springen om vooral niks te hoeven missen van al die vliegtuigen.
Aangekomen in Bonaire merkten we meteen dat we in een tropisch land waren, meteen vlogen er allerlei kledingstukken over het vliegveld heen zodat we er 'luchtiger' uitkwamen. Gelukkig hadden we priority bagage, dat betekende dat het er als eerste inging en vooral als LAATSTE eruit kwam. Maar gelukkig waren alle koffers er en konden we naar buiten toe. Er stond een compleet ontvangstcomité buiten. Mensen van het ziekenhuis, van Healthz en de mensen van wie we een huis huurden. Zo een ontvangst hebben we nog niet eerder gehad.
Het was ondertussen al 19.30 lokale tijd en dus 01.30 in de nacht NL tijd. Dus gauw wat spullen uitgepakt en de kinderen op bed gedaan. Maar ja, dat ging zo makkelijk niet, doordat er tijdsverschil is waren de kinderen om 04.00 lokale tijd wakker. Ze hebben daarna ook niet meer geslapen en wij helaas ook niet.
De dag na onze aankomst was helaas geen relaxdag. Meteen zijn we naar de IND gegaan, Immigratie en Naturalisatie Dienst, ja we hadden een verblijfs- en werkvergunning nodig. Na de nodige vertraging en gelukkig behulpzame dames en heren van de IND konden we alles inleveren en afgeven. Nu is het ongeveer 3 maanden wachten totdat alles goedgekeurd wordt. Meteen ook de ziektekostenverzekering geregeld maar alles is tussen de middag dicht dus moesten we een verplichte stop maken bij een eettentje aan de boulevard. Het is een hoop geregeld de eerste dagen maar goed thuis gekomen wachtte daar de zee en een zwembad dus de kinderen waren helemaal blij.
De dagen erna zijn we lekker over het eiland wezen rijden met onze nieuwe auto, een Chevrolet Trailblazer...kast van een auto maar René zijn droom kwam uit. Alles kraakt en doet maar dat is het eilandkarakter van de auto aldus de verkoper. Alles wat elektrisch is heeft te kampen met het zout, de zee en de winden. Binnen 1 jaar is alles soms al compleet verroest.
De kinderen hebben hun ogen uitgekeken naar alle loslopende en zomaar overstekende wilde ezels, geiten kippen. Overal om je heen vliegen mooie gekleurde papagaaien en mooie roze flamingo's. Het land is rauw, daarna bedoelen we nog niet zoveel bebouwd als andere eilanden, veel kunuku (struiken/cactussen) en hele stukken ongerepte natuur. De stranden zijn geen zandstranden maar koraalstranden met af en toe stukken geel. Er zwemmen vele vissen direct vanaf de kant. Om te snorkelen hoef je geen grote einden de zee in maar kun je meteen vanaf de kant. De kinderen vinden snorkelen erg leuk en zijn dan ook erg enthousiast als ze weer een mooie maanvis of schildpad zien. De zee is helder, kraakhelder.
Naast alle 'verplichte' activiteiten hier op het eiland zoals al het regelwerk, waar je vooral de tijd voor moet nemen (haasten kennen ze niet hier en als je iets snel wilt doen, doe het dan niet en wacht tot een andere dag anders raak je alleen maar gefrustreerd) zijn er ook leuke dingen te doen. De kinderen zitten allebei op judo, Loek begint met zwemles volgende week en Bo-Lynn gaat op snorkelles. Er is een ezelopvang, flamingo opvang, heeeel veel zee en natuurlijk de midgetgolf van de 'scheetjes'. Het mooie natuurpark en Klein Bonaire hebben we nog niet bezocht maar dat komt nog wel.
Deze week zijn de kinderen naar zomerkamp geweest wat georganiseerd wordt voor alle kinderen die op Bonaire wonen. Zo zijn ze gaan zwemmen op Sorobon, gaan ze midgetgolfen, waterspelletjes, met de bus over het eiland rijden en vandaag waren ze allemaal superhelden die de schurk moesten gaan zoeken. Er wordt veel Papiaments gesproken en dat is goed, zo leren ze de taal sneller en ze hebben al wat vriendjes gemaakt. Ook al versta je elkaar niet, de taal van het spel is internationaal. Vandaag hebben we aan de kinderen gevraagd of ze al naar huis willen maar al rennend naar het zwembad was het antwoord voorlopig NEE. Zo denken wij er ook over. Waar je ook woont, overal moet je een huis hebben maar een thuis moet je zelf maken! René en ik proberen er ook samen op uit te trekken en we hebben onze eerste avontuur kitesurfen overleefd, wel met de nodige slokken zeewater achter de rug en zwevend boven het zeeoppervlak. Met een goede rukwind blaast de kite je een redelijk eind uit het water...tijdens de les kregen we ook bezoek van een aantal dolfijnen en een grote zeeschildpad die geen haast leek te hebben.
Ik ben momenteel al bijna 3 weken aan het werk in het ziekenhuis en de eerste paar weken heb ik al veel dingen mogen zien en meemaken. Het werken is anders als in NL maar in essentie blijft de zorg de zorg. Ik heb leuke collega's en iedere dag zijn er weer genoeg leermomenten te vinden voor mij.
René is ook al druk aan het werk, momenteel werkt hij als kapitein op diverse boten, zeilschepen en straks ook op de speedboot. Tevens werkt hij als opzichter bij een bedrijf die landzeilen doet. René is echt een manusje van alles en wordt met enige regelmaat gebeld of hij kan helpen om motorproblemen op te lossen van een boot of een tochtje te varen met toeristen. Hij is al superbruin en vermaakt zich opperbest.
De komende maanden gaat de wind liggen en zullen de temperaturen stijgen, dit zijn de minst aangename maanden qua hitte. Maar we wennen er al aardig aan.
We zullen de komende maanden jullie op de hoogte houden van onze belevenissen en ook foto's plaatsen!
Saludos René, Ellis, Bo-Lynn en Lyam Loek.
Reacties
|
Miranda Hagebout |
|
Marion Wilke |
|
Gieneke |
|
Willy |
|
Louis en Hannie |
|
Mark Bruins |
|
Jacqueline |
|
Tanja Schlötel |
|
Anneke |
|
Marcel en Thea |
|
Sabine |
Volg Mijn Reis © 2020. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact