En de reis gaat verder.
Geplaatst
op 27 maart 2019 om 14:34 uur
Maandag 25
maart Ook nu gaat de wekker om 06.00 uur en om kwart voor zeven
zitten we aan het ontbijt. Na het ontbijt rijden we richting het Paleis der Winden. Er
zijn 365 raampjes in het gebouw waar de wind doorheen kan blazen. Op die manier
bleef het binnen heerlijk koel. We worden als schapen naar de overkant gedreven
en vanaf die stoep kunnen we over de hoofden van de talrijke Japannertjes mooie
foto’s maken.
De volgende stop is Fort Ajmer, het Amber fort uit 1592.
Het is opgenomen in de Unesco Werelderfgoedlijst. Het ligt bovenop een berg en
de weg ernaar toe wordt door veel toeristen gemaakt op de rug van olifanten.
Gelukkig doet Kras reizen daar niet aan mee en beklimmen we de berg met een
jeep. De olifanten worden aangedreven met stokken en ik heb ze geprobeerd
duidelijk te maken dat ze vele malen groter ene sterker zijn dan zo’n snotneus van
een olifantendrijver maar ze verstonden helaas geen Nederlands of Engels.
Het fort is gebouwd van rode zandsteen en marmer. Langs
de weg nog een leuk souvenirtje aangeschaft dat op de heenweg 20 dollar kostte
en na navraag bij een andere toerist, op de terugweg aangeschaft wordt voor 3
euro. Fikse prijsdaling in korte tijd ????
Op weg naar de bus worden we door de chauffeur van de jeep
gedropt bij een cafetaria voor de koffiestop. Er staat 1 apparaat en met 21 man
gaat het even duren. De beste man stond op een gegeven moment met trillende
handen de bestellingen klaar te maken omdat iedereen liep te zuchten en steunen
dat het zo lang duurde.
De volgende fotostop is bij de Jal Mahal, het Waterpaleis.
Het paleis ligt in een meer en is verder niet toegankelijk.
De lunch voor vandaag is naast een textielfabriek waar we
uiteraard doorheen geloodst worden en ik een leuk pakje voor de verkleedkist
van Lisa heb gescoord. Achteraf gezien vraag ik me af of het niet te klein is
maar dat zien we dan wel weer. De lunch is
in buffetvorm dus ik sla over want er is weinig wat niet pittig is. Ik pik wel
wat Naan van Rini. Qua eten wordt het een goedkope vakantie voor mij.
Het Stadspaleis is vol prachtige gewaden, schilderijen en
wapens en we struinen een uurtje rond. We kiezen ervoor om met z’n vieren een tuk
tuk te nemen naar de ‘Kalverstraat’ en dan specifiek de World of Titan om een
horloge te scoren. Dat is gelukt en voor een zeer voordelige prijs vergeleken met
Europa. Vanaf de winkel lopen we richting hotel en maken een stop bij de
plaatselijke slijterij voor een paar flessen rum. De verkoper is not amused dat
ik gepast betaal want nu kan hij zijn grote wisseltruc niet toepassen. Normaal
geef je dan 2000 roepia, hij mikt het achter zich op de grond en begint een
praatje terwijl hij tegelijkertijd wisselgeld teruggeeft. Meestal merk je pas later
dat je zwaar beduveld bent. Maar we zijn vooraf gewaarschuwd door Jay, onze gids.
Vlak voordat we weg willen gaan wil hij ineens 2000 roepia van mij wisselen
tegen briefjes van 100. Heel vreemd dus NEE!
In het hotel zijn we met een groep los gegaan met nootjes,
rum en cola wat resulteerde in een vrolijke dronkenschap van een aantal
groepsleden haha. We gaan laat stenen daarna taaien we allemaal af want je raadt
het al:…… ook morgen weer om 06.00 uur de wekker. Dinsdag 26
maart In alle vroegte gaat de wekker en vertrekken we na het
ontbijt richting Arga. Onderweg komt het verschil tussen de grote stad en het
platteland sterk naar voren. De koeien en geiten zijn niet meer aan te slepen
en vooral de koeien worden gewassen en vertroeteld. Een ding is zeker, als km reïncarneer
dan wil ik terugkomen als koe maar alleen in India. Dan weet ik zeker dat ik
een goed leven krijg en niet op iemands bordje beland. We zien ook overal
plaggen koeienpoep en kleine ronde huisjes van poep. Navraag leert mij dat de huisjes
een soort opslagplaats zijn die de poep binnenin droog houden in het regenseizoen.
Buiten bemesting van het land wordt het ook gebruikt als brandstof.
In de tuin van het wegrestaurant waar we de gebruikelijke
koffiestop hebben, liggen 2 honden die er redelijk verzorgd uitzien. Maar een Hollandse
stroopkoek gaat er altijd in. Waarschijnlijk eten ze die voor het eerst en gelijk
voor het laatst maar ze hebben er van genoten.
De reis gaat verder naar de inmiddels verlaten stad
Fatehpur Sikri, de Stad van de overwinning. Wij zouden het een paleis noemen
maar het was echt een ommuurde stad met 20.000 inwoners.
Het is 11 jaar de hoofdstad geweest van de Groot Moghuls,
afstammelingen van Djenghis Khan en is opgebouwd uit rood zandsteen.
In het Ibadat Khanna, huis van de aanbidding, hang ik nog
een draadje met een wens voor de kleinkinderen aan een opening van het raam en als
ik naar buiten loop krijt ik een klap met een bos pauwenveren op mijn hoofd. Ik
weet dat het staat voor voorspoed dus ik sla deze keer niet terug.
Na de lunch rijden we naar Agra. Het is een grote stad
met veel getoeter, stank, winkeltjes, verkeer etc. De bus stopt bij het rode
fort. Dit is gebouwd door de vader van de man die de Taj Mahal heeft gebouwd.
Hij had 4 zonen en 1 daarvan vermoordde alle andere broers. Zijn vader werd 7
jaar gevangen gehouden in zijn eigen fort omdat deze man zelf koning wilde
worden en niet wilde wachten tot zijn vader dood was.
Om
18.00 uur komen we aan in het hotel en is het tijd om te relaxen. Je kan helemaal
naar boven waar je een goede uitkijk hebt over Agra. Ook kan je de Taj Mahal
zien liggen. Het is jammer dat zo’n prachtig wereldwonder omgeven wordt door
zoveel armoe en viezigheid. Maar ja, lekker eten en vroeg slapen want om 05.00 uur gaat de wekker om dit wereldwonder van dichtbij te gaan bekijken.
Woensdag 27 maart
Het is erg vroeg maar iedereen heeft er veel zin in. We stappen opgewekt de bus in en vertrekken richting Taj Mahal. Daar aangekomen zet de bus ons af en rijden we verder in een golfkarretje naar de ingang. Van daaruit lopen we het laatste stuk. En dan is het toch echt zover … de Taj Mahal in al haar glorie met de ochtendzon als prachtige achtergrond. De gids vertelt het bijzondere verhaal achter dit prachtige mausoleum en we wandelen door de mooie tuin richting de ingang. Binnen staan de sarcofagen van de man die de Taj Mahal heeft laten bouwen en de vrouw voor wie hij dit deed. Zij was zijn 4e vrouw in rij maar hij hield echt van haar. Zij kreeg in 17 jaar 14 kinderen en stierf bij het 14e kind in het kraambed. Van de kinderen zijn er 8 miskramen en 6 levende kinderen. De sarcofagen zijn replica's en de echte staan eronder in de kelder. 1 x per jaar op 2, 3 en 4 april worden de originelen toegankelijk gemaakt voor het publiek.
De 4 pilaren rondom het mausoleum neigen iets naar buiten zodat als er een aardbeving komt, de pilaren niet op het mausoleum vallen. De architectuur in die tijd was grandioos. Het marmer is ingelegd met een bloemmotief en hiervoor is gebruik gemaakt van zwart onyx uit België.
Al met al is het een adembenemend en indrukwekkend schouwspel. Het is zeer de moeite waard om hiervoor naar India te gaan. Buiten de Taj Mahal vindt je een bazaar. De apen rennen rond de winkeltjes op zoek naar iets wat ze kunnen stelen. Een koe wandelt op zijn gemak richting een winkeltje en steekt zijn grote kop naar binnen. Prachtig.
Om half 9 is iedereen weer bij de bus en rijden we door naar Lucknow. Onderweg is het geen spectaculair landschap maar zo hier en daar zie je grappige plaatjes. Gelukkig rijden we over een nieuwe geasfalteerde weg maar de bus is gelimiteerd tot 80 km. per uur. Toch ontkomen we af en toe niet aan gaten in de weg of plotselinge drempels. Hierdoor worden we regelmatig onverwachts gelanceerd, soms kom je volledig los van de stoel. Het is een lange reis maar uiteindelijk komen we aan in Lucknow. Ook hier weer een getoeter van jewelste, chaos in het verkeer en de stank van urine. De mannen in India vinden het heel normaal om van zich af te plassen op straat. We zien meer mannen plassen dan honden.
We worden afgezet bij een winkelcentrum voor de upperclass en kunnen hier 1 1/2 uur ons gang gaan. Er is een grote supermarkt dus koekjes en flesjes drinken wisselen snel van eigenaar. Er zijn veel merkwinkels maar de prijzen liggen hier niet veel lager dan in Nederland. Uiteraard pikken we even een KFC mee. Lekker hoor!
Na nog een bezoek aan een moskee is iedereen het wel zat en rijden we richting hotel. Daar eten we vanavond en gaan we weer vroeg ons mandje in want ook morgenochtend gaat de wekker weer om 05.00 uur voor de treinreis naar Varanassi die om 07.00 uur vertrekt. Het ontbijtpakketje gaat mee de trein in.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.