Avatar Carolien Bruinink

Carolien Bruinink

Onze eerste dagen in India

Geplaatst op 24 maart 2019 om 14:59 uur



Rondreis India en Nepal   
Vandaag, donderdag 21 maart 2019 is het dan zover. We gaan naar Schiphol voor onze rondreis door India en Nepal. We blijven een nachtje slapen in het Citizen M hotel dat naast de vertrekhallen ligt en kunnen dan morgen relaxed richting het inchecken.   Vrijdag 22 maart   Vroeg wakker dus lekker rustig aan. Daphne en Patrick zijn ook vroeg vertrokken vanwege de files die er niet staan dus als ik ze bel zijn ze al bijna bij Schiphol. We spreken af bij het GWK om onze Indiase roepia’s op te halen. Iedereen is ruim op tijd en we vertrekken richting de incheckbalie. Eindelijk eens een keer niet teveel kilo’s mee dus geen gezeur. Ook de paspoortcontrole gaat vlot en de veiligheidscontrole geeft ook geen verrassingen. Nu de komende 3 uur zien te doden met ontbijten, een beetje shoppen en dan langzaam aan richting gate. Helaas zien we een uur vertraging verschijnen op het scherm. Na een paar keer van gate te hebben gewisseld kunnen we dan eindelijk het vliegtuig in. We zitten met z’n vieren naast elkaar en natuurlijk zit Rini weer eens met zijn benen in zijn nek. Gelukkig is het maar tot Istanbul en dan zien we wel weer verder.   

In Instanbul hebben we volgens het scherm een half uurtje vertraging en dus gaan we iets eten en drinken en kunnen de rokers onder ons een piepke paffen op het terras. Als we weer kijken dan zien we dat de vertraging inmiddels is toegenomen dus besluit Rini naar de kapper op het vliegveld te gaan. Want dat was hij in alle drukte vergeten. Voor 20 euries werden zijn wilde haren verwijderd, zijn oor- en snorharen bijgewerkt en zijn zo goed als kale kop keurig in model geföhnd.   
Terug naar de gate en dat vliegtuig in. We zitten op rij 45 en 46 dus in het achterste gedeelte van het vliegtuig en ontdekken dat de rijen om ons heen akelig leeg blijven. Dat biedt perspectieven. We pappen even aan met de steward en mogen, zodra het vliegtuig opgestegen is, een plekje met meer ruimte opzoeken. Top! Helaas heeft het lot anders beslist want nadat er gemeld wordt dat alle passagiers op hun stoel zitten krijgen we de mededeling dat we allemaal weer het vliegtuig moeten verlaten en terug moeten naar de gate om hier te wachten op een nieuw toestel want met dit vliegtuig werd er vandaag niet meer gevlogen. De rokers onder ons weer blij met de extra mogelijkheid. Na lang wachten mogen we weer boarden maar de ruimte was anders ingedeeld dus ineens zijn er bijna geen vrije rijen meer. Gelukkig zijn er 2 plaatsen bij de nooduitgang vrij en mogen we vanwege Rini zijn lange benen daar gaan zitten. Heerlijk!   

Zaterdag 23 maart   
Om 08.40 uur landen we op het Ghandi vliegveld. De douane is pischagrijnig en mijn duimen willen  geen duimafdruk achterlaten dus het moet 6 keer over. En daar werdeni we beiden niet vrolijker van. Maar het lukt en we gaan de koffers ophalen om buiten de rest van de groep te ontmoeten. Het is een groep van 21 personen dus prima. Onze gids is Mr. Jay en hij spreekt supergrappig Nederlands. We stappen in de bus en rijden naar het hotel. We krijgen een uur om op te frissen en starten dan met de rondleiding door de stad. Omdat we ruim 3 uur later zijn is het schema iets gewijzigd en krijgen we een rondrit op de riksja. Daphne en ik gaan samen en de jongen vind het heel aangenaam dat hij 2 vrouwen in zijn riksja heeft. Na de fietstocht gaan we de grootste moskee van India bezoeken. Niemand heeft daar op gerekend, iedereen is moe. Dus worden we bij de ingang gehuld in jurken voor de vrouwen en rokken voor de mannen. We lopen het plein rond maar omdat ook de schoenen uit moeten en de zon lekker brand, zijn we weer snel terug bij de schoenen.   

Later gaan we naar de tempel van de Sikh geloofsgemeenschap. Hier krijgen we alleen een hoofddoek op want het haar moet bedekt zijn. Het is een enorm complex die o.a. een enorme keuken heeft en een nog grotere eetzaal. Iedere dag wordt er d.m.v. giften gekookt voor iedereen die wil eten. In grote rijen zitten de mensen te wachten met voor hun een soort gevangenisbord met vakjes. Er komt van alles langs wat er soms ingegoten en soms ingekwakt wordt. Jong en oud, man, vrouw en kind, iedereen is vertegenwoordigd. En allemaal geheel gratis. Dan lopen we via de keuken weer door naar buiten. In de keuken staan gigantische pannen op enorme vuren en het is er bloedheet. Verder zitten er mannen en vrouwen aan een hele lange tafel de Naan te rollen met kleine deegrollers. Ik stap op 2 vrouwen af met de vraag of ze Engels spreken en voor ik het weet sta ik mijn handen te wassen en zit ik naast hen Naan te rollen. Hartstikke leuk. Buiten gaan we langs de oranje Sikh vlaggenmast en daarna kun je langs een hokje waarbinnen een levensgrote schaal staat met iets erin. Er zit een man en die pakt er iedere keer een klein hoopje uit en kwakt dit op de uitgestoken hand die iemand door het luikje steekt. Uiteraard is Rini van de partij en ik wacht even af wat het is maar na een klein stukje geproefd te hebben durf ik het ook aan. Het is zoet en deegachtig en vet maar best lekker. Dan nog even de voeten wassen en terug naar de bus om lekker te gaan eten en vooral te gaan slapen.  

Zondag 24 maart   
Om 06.00 uur gaat de telefoon. Ik denk: welke $^#%@$#$% bedenkt dit? Dan realiseer ik me dat ik in India ben en dit de afspraak is. Vandaag moeten we 7 uur rijden om 350 kilometer verderop naar Jaipur te gaan.   We vertrekken om exact 07.30 uur en het blijkt rustig op de weg. Zodra we Delhi uitrijden zien we eindelijk alle koeien, geiten apen en andere dieren want dat is in Delhi bijna nihil. Het blijkt al snel dat we qua tijd flink inlopen want de verwachtte drukte op de weg blijft uit. Na een aantal stops komen we bij het restaurant voor de lunch. Een buffetvorm en het smaakt heerlijk. De tuin in te zitten. Op weg naar het hotel stoppen we bij een edelstenenfabriek met winkel (uiteraard). Ik zie een mooie ring maar bij het horen van de prijs spreek ik ineens geen Engels meer. Dan maar zonder ring terug naar de bus. Door naar het hotel voor een aantal uren vrije besteding. Heerlijk en ook vooral heel sociaal want zo leer je iedereen wat beter kennen. We zitten in een redelijke buurt maar we hebben geen zin om te gaan shoppen want dat staat ook voor morgenmiddag op het programma en dat is wel genoeg. Nu lekker relaxen, straks lekker eten en dan weer op tijd naar bed want ook morgen is het weer om 06.00 uur opstaan omdat we o.a. naar het Windpaleis gaan wat prachtig lijkt te zijn om te fotograferen bij opgaande zon.


Reacties

Deb
Geplaatst op 26 maart 2019 om 18:12 uur
Hallo opa en oma veel plezier kus kus kus

Greetje
Geplaatst op 26 maart 2019 om 15:29 uur
het levendige verslag maakt dat ik er almost 'erbij' ben, ik ruik de geuren, hoor de drukte, zie de mensen! geniet volop jullie 4-n!!

Michel
Geplaatst op 25 maart 2019 om 09:29 uur
Hoi, het is een genoegen om jullie reisverslag te lezen. Weet je zeker dat je niet alsnog schrijfster wilt worden? :) Het is me het avontuur al wel lees ik! Ik hoop dat deze reis wordt wat jullie er van verwachten en als jullie thuis zijn foto's of "it didn't happen!" Groetjes, Michel. ps kon Rini die ring niet even voor je kopen die krent? :)

Plaats een reactie