Het is zover......de koffer moet definitief ingepakt worden, de kleren voor in het vliegtuig bovenop want het is hier weer strak blauw, 25 graden, en we moeten de dag nog doorbrengen aangezien we aankomende nacht pas om 0.30 uur vliegen richting Nederland.
Na enig overleg, of met parachute van Lions Head boven Kaapstad hangen, of zwemmen in een kooi met haaien, of golven, of helikoptervlucht over de hele zuidpunt van dit indrukwekkende land, hebben we de knoop doorgehakt om voor de helikopter te kiezen, een half uur lang boven de wereld onder je te hangen en alles in een heel ander perspectief te zien tot aan de horizon. Onvergetelijk mooi.
Super afsluiting van onze trip.
Vakantie vieren begint met een bestemming kiezen en dat hebben we, WAPI, lang geleden gedaan, daarna wensen beschreven, info tot ons genomen, programma gemaakt en........hoppa zo stonden we in Zuid-Afrika !!!!!
Je hebt van te voren geen notie wat je te wachten staat, hoe het eruit ziet, waar je terecht komt of hoe het gaat lopen. Je leest wel wat en ziet foto’s........maar toch.
Met ons vieren marcheert het wel......daar zijn we niks bang voor........maar hier in de bush-bush.......geen idee !!!!!
Drie en een halve week later is het alweer voorbij.......mijn god wat snel, het is voorbij gevlogen.
Wat een groot land, wat een mooi land, hele grote verschillen in vegetatie, populatie en wat dies meer zij.
De mensen zijn allemaal even vriendelijk, behulpzaam en beleefd............nou ja een enkele uitzondering blijf je houden maar die heb je bij ons ook.
Je wordt overal in eerste instantie in het Engels aangesproken maar zodra je zegt waar je vandaan komt schakelen de meeste over op het Zuid-Afrikaans, als zij/wij dan stadig praten (langzaam) dan kunnen we elkaar verstaan en begrijp.
Mooi taaltje, schitterende teksten die je overal op borden e.d. tegenkomt, het is Nederlands maar dan heel anders.
Als je hier uit eten gaat kun kiezen voor een stuk vlees van 200 gram, 300 gram, 500 gram, 600 gram een onvoorstelbare hoeveelheid die wij gewoon niet wegkrijgen. En mals dat dat vlees is, super gebakken, culinair is dit de beste reis die we met WAPI gemaakt hebben ever.
Je ziet hier ook hele rare, in onze ogen dan, verkeersborden, pas op voor overstekende apen bv, pas op voor overstekende nijlpaarden, je kunt je het gewoon niet voorstellen met onze westerse “dierentuin” ervaring.
De meest gedane uitspraak door Iris was “Mooi Hier Hoor”, ik ben gestopt met turven hiervan anders zag ik alleen nog maar een vel met streepjes.
Leuk is ook als je na een restaurantbezoek naar je lodge rijdt, je moet dan gedeeltelijk door een buitengebied, en je draait een bocht om en er staat een wagen, in het donker, langs de kant van de weg met de binnenverlichting aan en je ziet twee donkere blote glinsterende lichamen elkaar in de houtgreep hebben, ik had niet het idee dat ze een goed gesprek voerden met elkaar, hoewel zij wel een microfoon of zo iets voor d’r mond hield.
Samen hebben we met onze telefoons en camera’s tegen de 9000 foto’s en tientallen filmpjes gemaakt...........hoe gaan we hier ooit uitkomen om er een boek van te maken.
Ik denk dat het, in navolging van de 12 delige Winkler Prins, een 12 delige WAPI Prins wordt. Er zal een hele strenge selectie plaats moeten vinden om het boek nog tilbaar en hanteerbaar te maken.
De scheidslijn tussen niet helemaal waar en helemaal niet waar was ook deze keer flinterdun zoals de meeste wel begrepen hebben inmiddels.
Iris raakt inderdaad regelmatig wat kwijt, Iris
doet regelmatig dingen waarvan iedereen denkt........maar hoe dan ????? , Iris springt van de hak op de tak zodat ze niet meer te volgen is en........ja ze is af en toe niet zo fijn besnaard maar............het is een schat van een meid, ze weet overal van af, zoekt alles in een mum van tijd op in haar telefoon, die vastgebakken lijkt in haar hand en ze geeft ook wel eens een foutje ruiterlijk......na enig aarzelen toe. Dat dan weer wel.
Gelukkig blijft Willem er heel rustig onder......hij kent ze tenslotte al heel lang en van binnen en van buiten. En mijn schatje blijft altijd enigszins bezorgd, lacht ermee en geniet op haar manier van het hele gebeuren. Allemaal een dikke kus.
We hebben weer veel gezien, veel geleerd, het is uitzonderlijk dat we met ons vieren in goede harmonie en samenspraak dit avontuur hebben mogen beleven.....we zijn gewoon bofkonten.
Ik zeg:
Hakuna Matata
What a wonderful world !!!!!!!!