Robben eiland
Geplaatst
op 17 februari 2020 om 15:40 uur
Vandaag een van mijn hoogtepunten van deze bijzondere reis.
We hadden thuis in Nederland al kaartjes ervoor gekocht en gereserveerd.
Bezoek aan Robben Eiland, waar zeer vele Afrikanen gevangen hebben gezeten, en heel vaak onterecht, en waar ook de bekende latere Afrikaanse president Nelson Mandela jarenlang heeft vastgezeten.
S’morgens vroeg lag de Tafelberg en Lions Head helemaal verscholen onder een deken van wolken, zo helder en blauw het gisteren was zo bewolkt is het vandaag, we kunnen de zee niet eens zien. Jammerrrrrrrt, terug van 35 graden naar 18 graden in een dag.
We worden om 10.30 uur verwacht bij de boot in de haven, hier aangeduid als Waterfront, met de mogelijkheid dat hij niet uit zou varen. Als het maar een beetje te hard waait gaat er geen boot naar de overkant.
Als we in Nederland dezelfde eisen zouden stellen dan vaart de boot naar Texel nooit uit.
We zijn op tijd en heuglijk nieuws.....hij durft de overtocht aan !!!!
Na controle van papieren.......en bagage.....jazeker, door een scanner.....de boot op en varen maar.
Het is heel apart om voet aan wal te zetten op een eiland waar normaal gesproken, tot 1991, opgepakte dissidenten, in de ogen van de blanke overheerser dan, met tientallen tegelijk, geboeid en met enkelkettingen, naar de gevangenis werden gebracht. De meeste in de wetenschap dat ze hun familie en vrienden nooit meer zouden zien en hier zelfs hun laatste adem zouden uitblazen.
In eerste instantie was het een lepra eiland waar alle lepra patiënten naar toe werden gebracht en geïsoleerd van de rest van de wereld. Toen men een geschikte plaatst zocht voor een gevangenis kwamen ze bij Robben eiland terecht omdat daar de infrastructuur al aanwezig was en het ver genoeg van het vaste land lag......zwemmen was onmogelijk ivm de stromingen die er staan.
Officieel is er nooit een gevangene dood gegaan op het eiland.......zodra er iemand overleed werd hij met de eerste de beste boot aan wal gebracht in Cape Town......daar werd de overlijdensakte opgemaakt zodat alle overledenen op het vaste land waren overleden.
Vanuit de boot een bus in en een kleine rondrit over het relatief kleine eiland met tekst en uitleg van een gids.
Onderweg een stop.........iedereen eruit....foto’s maken......flesje water kopen......terug de bus in......”zijn we compleet”.........nee, we missen er een..........Iris haar stoel was nog leeg........gids eruit, roepen en zoeken.......wat blijkt......Iris en Willem hadden van plaats gewisseld en Willem was ergens anders gaan zitten......niemand werd gemist maar de gids was wel weg !!!!!
Uiteindelijk kwam ook dat weer op zijn pootjes terecht.
Aan het einde van de busrondrit onder begeleiding van een ex-gevangene die hier jarenlang heeft vast gezeten de cellenblokken en de binnenplaatsen bekeken, waar ze uren aan een stuk in de brandende zon of in de ijzige kou stenen moesten kappen, binnen bekeken en natuurlijk ook celblok C waar de cel van Mandela was, daar waar hij meer dan 17 jaar heeft doorgebracht. In een ruimte van 1,5 mtr. bij 2,5 mtr., een matje op de grond, een poepemmer, een minuscuul klein tafeltje waar een bord en een mok op kon staan. Meer niet, kaal, tralies, beton, raampje.
Erg indrukwekkend.......zeker als je je een beetje kunt inleven in de situatie.
Uitzonderlijk knap als je dan uiteindelijk vrij man wordt om dan te zeggen dat het niet je vijanden zijn maar dat je samen naar oplossing moet zoeken en samen eraan werken. Diepe buiging !!!!!
Apartheid is niet iets tussen zwart en blank maar is veel breder, zit veel dieper, het zit in ons allemaal.....oordelen over iemand op basis van wat dan ook zonder gesprek of overleg, we doen er allemaal aan mee.
De gepassioneerde ex-gevangene, leek erg veel op Desmond Tutu, bedankt voor de uitleg en moeite.......met de boot terug en hongerig een van de schitterende restaurants aan de haven bezocht om wat bij te “tanken”.
S’avonds, na een stevige discussie, een steak van 300 gram, fles wijn, Qwirkle en een heerlijk chocoladedrankje met wodka achterover op bed, heerlijk apart dagje.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.