Tweet deze blogpost

Hoe makkelijk is het als je je e-reader of telefoon naast je op het nachtkastje kunt leggen en dat ze in de tijd dat jij ligt te dromen van al het moois dat je die dag beleeft hebt, landschappen, vergezichten, kustlijnen, vrouwelijke lijnen enz., en dus je “batterij” ligt bij te tanken, de batterij langzaam vol loopt voor de volgende avonturen met bijbehorende foto’s.

Op de badkamers zit hier zo wie zo geen stopcontact, het is voor de dames af en toe best wel even zoeken naar een oplossing om de haartjes de föhnen e.d.

Ook Willem moet zoeken naar oplossingen om zijn slaap buddy te laten werken om zo een rustige nacht te creëeren voor......Iris in de eerste plaats en uiteraard ook voor hemzelf. Gelukkig heeft hij verlengsnoeren mee genomen en het is dan regelmatig hordelopen bij hun op de kamer om van het bed naar de badkamer te komen b.v.

Lastig, zeker als je Iris als kamergenoot cq bedgenoot hebt, zij is niet altijd motorisch even fijn  besnaard. Als er iemand ergens tegenaan loopt, over struikelt, afstapjes niet ziet, tenen stoot of iets anders in deze trant, zeg maar gerust behoorlijk lomp is, dan is zij het wel, helaas. Maar let op.....ze kan er nooooit iets aan doen, ligt altijd ergens anders aan !!!!! Swa !!!

Vandaag afscheidt genomen van Tsitsikamma Lodge, op het eerste oog een idyllisch, gezellig, sfeervol resort met volledig houten huisjes, in de natuur geplaatst, met een zwembadje een restaurant een receptie. Maar bij nadere bestudering is het het allemaal net niet. Alles is een beetje oubollig, gedateerd, vloerbedekking op de grond, niet echt bevordelijk en hygiënisch als je nou eenmaal bent aangemaakt met een paar longen die zijn ingesteld op alleen maar gezonde en frisse lucht. De badkamer is niet echt 100 % fris en fruitig. Overal ruikt het wat muffig, wat iets anders is als muffin want die gaat er wel in, wat vochtig, niet overal is of wordt er evengoed gepoetst, jammerrrrrrrrr. Met wat aandacht en investering kan het zomaar een heel stuk beter worden.

Onderweg naar Knysna zie je ze links en rechts van de weg liggen, de townships. Woonwijken, alhoewel die naam de lading zekerrrrrr niet mag dekken, die er niet uitzien. Huisjes, meer krotten eigenlijk, tegen elkaar aan gezet, dichtgetimmerd met allerlei  soorten en afmetingen afvalhout en plastic. Kris kras hangen er elektriciteitsdraden, huisje in, krotje uit, zo onveilig als maar zijn kan. Overal troep, honden en, onvermijdelijk, allerlei andere diersoorten, denk aan muizen, ratten, slangen, kevers enz. scharrelen overal tussen door. Mannen en vrouwen die de hele dag op een......ja noem het een krukje, voor de ingang voor zich uit zitten te staren. Kinderen “spelen” met alle rotzooi en troep die er links en rechts ligt. Ze zullen op hun manier misschien best wel gelukkig zijn maar ze beginnen wel al met een grote achterstand, in onze ogen. Er moet hier nog veel gebeuren op dat gebied.

We komen langs de Bloukransbrug, de net niet hoogste brug ter wereld waar je vanaf kunt springen. Het is wel bevordelijk als je dat aan een elastiek doet dan kan je het namelijk navertellen hoe je eerst zeven kleuren stront schijt als je op het randje staat om te springen, waarna al het bloed naar je kop loopt als loodrecht naar beneden suist en hoe je wervels even allemaal uit elkaar worden getrokken als je het einde van dat elastiek hebt bereikt en hoe je de wereld om je heen op z’n kop als een doedelzak hebt bekeken. Maar.......gelukkig heb je de foto’s nog, als de fotograaf op tijd was tenminste.

Onderweg naar onze nieuwe bestemming breekt er paniek uit in het reisgezelschap......iemand is haar zonnebril kwijt ????????.......waar zijn we geweest......wanneer had ik hem nog op....... foto’s nakijken voor bewijsverzameling.......daar op het terrasje.......of bij die receptie........nee, bij die kassa van het park........straks ff bellen met die lodge........kunnen ze hem misschien naar Cape Town sturen........welk merk was het ook al weer.......een dure (ja duhh).......nee. niet zo’n dames kakmerk....... na ong 2700 foto’s te hebben bekeken op alle telefoons en aanwezige fotocamera’s blijkt het een Ralph Lauren te zijn.......je zei toch geen kakmerk ???...........we gaan wel wat regelen in Overmeer Guest House.

Knysna is een stadje aan de kust, heel knus en gezellig, winkeltjes, een haventje, leuke terrasjes.....en laten we nou daar aan de drank raken........en nog lekker kunnen eten ook.........de avond kon niet meer kapot !!!!

Ohja, de zonnebril van Iris zat gewoon in een zijvakje van een tas.......waar ze hem normaal nooooooit instopt , ja duhhhhh !!!!