Drone
Geplaatst op 01 februari 2020 om 13:55 uur
Na s’morgens afscheid te hebben genomen van ons paradijsje, van Connie en Conrad zijn we naar de Berlin Falls en de Lisboa Falls geweest, immense bakken water die naar beneden storten in een geweldig mooie omgeving, onvoorstelbaar dat dit dag en nacht doorgaat ( of zou er ergens een dompelpomp aan het oog onttrokken zijn om de toeristen, en dus geld, aan te trekken ??? Ik denk het niet)
Eindelijk stond er geen bord met Drones Not Allowed, zodat Willem zijn speeltje uit de tas kon halen en naar hartelust kon vliegen, en uiteraard foto’s en video’s kon maken. Moet er welhaast spectaculair uitzien maar dat zien we later wel als we weer thuis zijn, ik moet er voorlopig nog niet aan denken....thuis.
Het enige wat ik mis van thuis zijn die drie aapjes.....stom he.
Er zou, onderweg naar Rukiya Camp, nog een zeer idyllisch restaurantje moeten liggen aan een riviertje. Inderdaad gevonden maar we moesten ruim van te voren onze wagen laten staan langs het zandpad in de bush. Wat bleek, het betonnen bruggetje waar je over het water moest was onlangs voor de helft ingestort, dus afgesloten. Verder lopen over de oever van de rivier om er te komen was de enige optie. Een stevige goedlachse neger ( mag je dat nog zeggen tegenwoordig ???? Ik weet het niet meer, ben daarin een beetje de draad kwijt), zou op de wagen passen.....zei hij, hij leek betrouwbaar dus vooruit.
De horecagelegenheid bestond uit een achttal tafeltjes met boomstammen als stoelen, direct aan het water, een fornuis uit 1851 op hout gestookt, wat potten en pannen en een oliedrum omgetoverd tot BBQ. De eerste drie gerechten die ik opnoemde van de kaart waren niet meer beschikbaar .......helaas, dus toch maar bobotie....ja, die was er wel !!!
Biertje erbij, zonnetje, kabbelend riviertje voor de deur.....prima vertoeven. De auto stond er nog, gelukkig, dus op naar ons safari park Rukiya Camp in Limpopo, ong 4 uurtjes rijden.
Onderweg nog de Three Rondawels gezien, drie bergtoppen naast elkaar met een schitterend uitzicht met veel groene natuur waarvan het verhaal gaat dat lang geleden een heel belangrijke chief drie mooie vrouwen had en daar zijn die bergen naar vernoemd. Om van het uitzicht te mogen genieten eerst een slagboom voorbij maar dan wel eerst betalen !!!!! Ze verzinnen wat om een paar centen binnen te harken.
Heel onwerkelijk......rij je het Wild Reserve Park binnen, dan moet je nog 12 km over hobbelige zandpaden naar het tenten camp, moet je na 7 minuten al stoppen omdat er een giraf het pad oversteekt, hij blijft midden op het pad staan en kijkt ons aan van “ wat moeten jullie hier, dit is mijn terrein, en gelijk heeft hij. Na nog diverse impala’s, wrattenzwijnen en weer 2 giraffen arriveren we bij de tenten en worden hartelijk welkom geheten door Michael en Chanel. De tent met apart badkamertje en veranda met uitkijk over de rivier is voorzien van een heerlijk groot bed, ventilator ( logisch met temperaturen van 34 graden overdag) toilet, douche, alles erop en eraan, het zwembad maakt het helemaal af !!!! Heerlijk.
We eten nog samen met Michel en Fiona uit Engeland en Rogen uit SA ( South Africa) en Gemma uit Engeland. De wijn vloeide weer rijkelijk en we kregen weer te maken met een load shedding ( in heel het land ?? de stroom er een aantal uren vanaf, gevolg pikkedonker het aggregaat aan voor noodverlichting en iedereen met zaklampen in de weer.
Lange dag geweest, wordt een heeeeel korte nacht.
Reacties
|
opa |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact