Eerste week
Geplaatst
op 31 augustus 2020 om 12:42 uur
Het is 24 augustus en het busje om alles in te laden is opgehaald. Mijn familie en een goede vriendin komen nog even gedag zeggen tijdens het inladen, en voor we vertrekken zitten we nog even samen aan tafel. Rond half 12 besluiten we om richting IJmuiden te vertrekken. Mijn vader Peter gaat me wegbrengen, en samen rijden we naar de boot.
Eenmaal op de veerboot kijken we rond wat er allemaal te zien is; dat is vrij weinig ten tijde van corona. We kijken hoe de boot de haven uitvaart, en gaan dan maar weer naar binnen omdat het erg hard waait. We eten wat in het buffetrestaurant en spelen een spelletje. De zee is rustig, maar je loopt toch aardig alsof je dronken bent, zeker door de smalle gangen met de hutten.
Na weinig geslapen te hebben komen we om 9:15 Engelse tijd aan in de haven van Newcastle. Vervolgens staan we wel anderhalf uur in de rij voor de paspoortcontrole, en wenst de controleur mij een prettig welkom. "Welcome to Great Britain, the sun does shine sometimes... but not in Glasgow!" Ik moet namelijk wel zeggen dat het al de hele ochtend regent, en vooruitkijkend houdt dat ook niet op in de komende paar dagen. We beginnen aan onze reis noordwaarts en doen goed ons best om links te rijden. Na een aantal tussenstops voor de nodige plaspauzes en wat te eten, komen we uiteindelijk aan in Glasgow. Hier blijkt dat de tussenpersoon waar ik contact mee had over mijn kamer, niet heeft gecommuniceerd met de verhuurder, waardoor ze me bijna weer naar huis moest sturen. Na een hoop stress krijg ik een andere kamer toegewezen die nog vrij is, en kunnen we beginnen met uitladen.
's Avonds lopen we nog een rondje door de wijk en daarna gaan we vroeg slapen. De volgende ochtend neem ik afscheid van Peter en vanaf nu sta ik er alleen voor. Aangezien ik 14 dagen in quarantaine moet, staat er niet veel op mijn programma. Ik doe wat boodschappen en blijf voor de rest veel binnen.
De afgelopen dagen hebben grotendeels uit hetzelfde programma bestaan, ik loop soms een rondje, en verder werk ik aan mijn scriptie of geniet van mijn vrije tijd door het kijken van series en lang op bed liggen. Ik ben inmiddels twee keer met de fiets naar de supermarkt geweest (voornamelijk omdat ik de eerste keer de helft vergeten was, omdat de supermarkt zo groot was dat ik compleet overweldigd raakte en niks meer kon vinden). Het fietsen gaat op zich goed, hoewel het wel een onwijs andere ervaring is dan in Nederland. Hier moet je meestal fietsen op de busbaan (die naast fietsers vaak ook door taxi's gebruikt wordt) of op het voetpad. Dat eerste is als fietser erg eng, omdat de bussen hier ontzettend hoog zijn; dat tweede is als voetganger erg eng, omdat er zomaar ineens fietsers langs scheuren. Ook val ik erg uit de toon met mijn transportfiets met kratje voorop, aangezien de meeste mensen of een racefiets hebben, of een mountainbike. Ik ben wel heel blij met mijn versnellingen, dat helpt enorm.
Ik zal proberen hier eens in de zoveel tijd iets te updaten, of over dingen die ik meegemaakt heb, of over dingen die me opvallen over het leven in Groot-Brittanniƫ. Ik vind het leuk om van jullie te horen, dus reageer vooral op mijn posts.
Reacties
Marianne van Wilgenburg
Geplaatst op 06 september 2020 om 16:27 uur
Wat een uitgebreid verhaal en leuk om zo op de hoogte te blijven van je wel en wee in Schotland. En de zon zal af en toe wel schijnen hoor!
|
Marianne van Wilgenburg
Geplaatst op 06 september 2020 om 16:23 uur
|
Esther
Geplaatst op 31 augustus 2020 om 19:51 uur
Lieve Nikki,
Ik ga je zeker volgen en wens je heel veel plezier!
x-x-x
|
Patrick van Eijk
Geplaatst op 31 augustus 2020 om 13:52 uur
Hoi wat mooi om te lezen dat het goed gaat in het verre noorden in schotland. Alle goeds en ik kijk al uit naar je volgende verhaal
|