Dag 35/36 16/17-4-2019
Geplaatst op 17 april 2019 om 17:49 uur
Vandaag weer een blogje van twee dagen. Mijn oplader van mijn laptop is kapot gegaan dus ik moet nu steeds de laptop van iemand anders lenen.
Gister en vandaag hadden we eigenlijk veel dezelfde patiënten op de afdeling. In de ene zaal liggen vooral de langliggers en in de andere zaal liggen de patiënten die voor OK gaan of deze pas hebben gehad. Vanmorgen toen we binnenkwamen was er een oudere man helemaal vastgebonden in bed. Waarschijnlijk had hij een delier. Hij reageerde weinig op de gegeven medicatie en was erg agressief. Ze hebben hier geen kleine kamers dus hij lag op de grote zaal. Hij was veel aan het schreeuwen maar we moesten het maar negeren..
Naast de deze man lag er een gevangene. De man draagt een oranje gevangenis pak en heeft de hele dag een bewaker naast zich. Hij lag met handboeien vast aan het bed. Een lekkere combinatie haha.
Na de overdracht hadden we een nursing class. Iedere week is er een andere afdeling aan de beurt om een soort klinische les te geven. Vandaag ging het over brandwonden. De dia was in het Engels alleen was veel van de uitleg in het Swahili. De andere vrijwilligers en ik hebben er dus niet heel veel aan gehad.
Nadien op de afdeling hebben we alle bedden verschoond en zijn we wonden gaan verzorgen. Er ligt een man met een diabetische voet. De wond ziet er echt niet best uit. Zodra je de deken optilt komen de vliegen op je af en dringt de geur van een geïnfecteerde wond je neus binnen. De voorvoet is helemaal open en op de kuit zit een groot abces. (zie foto´s) Het onderbeen moet eigenlijk worden geamputeerd maar dat wil hij zelf nog niet. Verder waren er veel ontslagen dus ik ben benieuwd wat er morgen allemaal weer binnenkomt.
De secretaresse van de afdeling is een voormalig verpleegkundige. Ze was de coördinerend verpleegkundige van twee afdelingen. Drie jaar geleden heeft ze een beroerte gehad en sindsdien zit ze in een rolstoel. Ze is linkszijdig verlamd en heeft ook wat cognitieve schade opgelopen. Aan het begin vond ik haar eerlijk gezegd best vervelend. Ze vraagt heel veel aandacht en geeft de hele dag door opdrachten. Alles komt heel precies. Gister vroeg ze mij om met haar te lopen. Ze zet haar rolstoel dan op de gang en als je dan achteruit loopt en de stappen telt kan ze aan je hand meelopen. Toen begon ze met tellen. Eén, twee, drie. Ze telde in het Nederlands. Steeds wanneer er vrijwilligers zijn gaan ze met haar lopen en daardoor kan ze nu in het Nederlands tellen. Ze leerde mij ook in het Swahili tellen. Ze heeft zoveel doorzettingsvermogen, heel knap. Dus ik heb mijn mening toch een beetje bijgesteld en ben vandaag weer met haar gaan lopen.
Donderdag en vrijdag nog werken en dan hebben we lekker paasweekend. We mochten kiezen of goede vrijdag vrij of paasmaandag.
Reacties
|
Elizabeth |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact