Dag 33 12-4-2019

Geplaatst op 12 april 2019 om 17:27 uur

---

---

Vandaag waren de andere vrijwilligers die in hetzelfde ziekenhuis werken een dagje vrij. Deze vrijwilligers zijn van een andere organisatie maar wonen dichtbij mij. Gister was ik met hun meegelopen. Als je alleen loopt wordt je steeds aangesproken en in een groepje is dat minder.

Maar vanmorgen liep ik dus alleen naar het ziekenhuis.  Er kwam een vrouw naast me lopen en ze rook vreselijk naar alcohol. Ze vroeg naar mijn naam, waar ik vandaan kwam etc. En ze vertelde haar naam en die van haar kinderen en dat haar man haar had achtergelaten. Ik vertelde haar dat ik geen geld op zak had  en haar dus daar niet mee kon helpen. Meestal is dit namelijk de reden dat ze naast je komen lopen. Ze bleef maar naast me lopen als friends en ik verstond er weinig van. Gelukkig sloeg ze op een gegeven moment af en ik gaf haar maar mijn brood. Zo sneu. Zevenendertigjaar, drie kinderen, geen man, geen geld, en om zeven uur s ochtends een geur van alcohol om haar heen.

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis was ik vandaag op de kinderchirurgie. De afdeling ziet en netjes en gezellig uit met op de muur een leuke muurschildering. Er is een A en B kant en in totaal zijn er ruim vijfentwintig bedjes. We zijn vrijwel de hele ochtend bezig geweest met de wondverzorging. Er waren een aantal chirurgische wonden en er waren zes kinderen met brandwonden. Alle kinderen waren onder de vier jaar.  Er zitten echt zulke grote wonden tussen, gehele ruggetjes en billetjes, nekjes en schoudertjes, buikjes en benen. De oorzaak is meestal een pan met kokend water of melk.  Op de afdeling is er een klein kamertje voor de wondverzorging. De kinderen worden hier één voor één naar binnengeroepen. In dit ziekenhuis zijn wel zalven en vette gazen en doen de verpleegkundige de gehele wondverzorging. Gelukkig! Wel worden de wonden hier ook gewoon eerst schoongemaakt met geparfumeerde blokjes zeep. Toen ik vroeg naar de pijnmedicatie vertelde ze me dat alle kinderen om 06:00 pijnmedicatie kregen. Toen de laatste aan de beurt was, was het inmiddels 13:00.. de kindjes gillen het uit.   

Ik vond de afdeling erg leuk maar mijn voorkeur gaat toch uit naar de volwassen afdeling omdat het hier iets meer divers is. Dus hier hoop ik maandag te starten!
Mijn huisgenootjes kwamen mij na het werk ophalen bij het ziekenhuis en toen zijn we lekker wat gaan eten bij Kitamu. Ik had mijn brood vanmorgen natuurlijk weggeven dus was uitgehongerd.

Vanavond blijven we lekker thuis en morgen hopen we lekker een dagje bij het zwembad te kunnen liggen bij het Mount Meru hotel. 

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.