Dag 31 10-4-2019

Geplaatst op 10 april 2019 om 21:25 uur

---

---

Vandaag dan eindelijk mijn eerste dag in het Mount Meru Hospital. Gister was ik nog steeds beroerd, toen miste ik toch wel echt mijn eigen bedje. Op verzoek van de organisatie ben ik nog even langs de dokter gegaan, maar mijn bloed etc. was allemaal goed. Vandaag voelde ik me ook een stuk beter. Gelukkig!

Het heeft de hele nacht keihard geregend en de straten waren overstroomd, echt niet normaal hoeveel regen er valt! Ik had met Florence afgesproken op het Projects Abroad kantoor. Samen met hem ben ik naar het ziekenhuis gegaan want ik had geen idee waar het was. Het ziekenhuis is vanaf mijn huis een ruim half uur lopen. Hier ben ik heel blij mee want dan hoef ik niet perse in de overvolle daladala.
Mount Meru is een overheidsziekenhuis, maar heeft alsnog een groot geld probleem vanwege de grote hoeveelheid patiënten. Het is een stuk groter dan St. Elizabeth. Het is niet hoog maar heeft veel verschillende gebouwen. Met heel veel verschillende afdelingen: spoedeisende hulp, interne voor patiënten met Hiv-aids, algemene interne, orthopedie, obstetrie en gynaecologie, neonatologie en een kinderafdeling. Eerst had ik een gesprek en het ging allemaal wat officiëler en uitgebreider als in het andere ziekenhuis. Sowieso was het Engels al beter. De vrijwilligers hier krijgen eerst een week oriëntatie tijd op alle afdelingen een dagje te kijken. 

Ik koos ervoor om te beginnen op de EPD (Emerengy Department). Hier zijn drie eenpersoons kamers, één spoedkamer met vier bedden, een wachtkamer en twee artsenkamers.  De afdeling leek me erg leerzaam want er komt van alles binnen. We hadden een hoofdwond, een inwendige bloeding door een trauma, een man met zijn hand er bijna helemaal af en nog veel kleine dingen. Kortom er gebeurd genoeg. Jammer genoeg waren er al vijf andere vrijwilligers op de afdeling dus dat is wel erg veel. Ik maak me dan toch liever nuttig ergens anders. Maar als het goed is gaan ze binnenkort van afdeling wisselen dus dan kom ik zeker terug!

We kregen het met de hoofdverpleegkundige over bloeddonors en de schaarste hieraan. Ze vertelde dat sommige patiënten dagen moeten wachten op bloed. Vooral mensen met bloedgroep O is een probleem (de universele gever maar kan alleen van O ontvangen).  Een andere vrijwilliger, ook een Nederlander, vertelde dat ze in Nederland altijd bloed doneert omdat ze 0 negatief is. Toen ze zei hier ook bloed te willen doneren besloot ik met haar mee te gaan naar het lab. Ik dacht eerst maar kijken of alles er netjes uitziet en dan kan ik besluiten of ik het ook doe. Ik voelde me goed en mijn bloed was de vorige dag nog geprikt en dat was ook goed. Het lab zag er netjes uit, alle materialen waren nog verpakt, handschoenen werden verwisseld en er werd alcohol gebruikt. We besloten samen bloed te doneren. Eerst moesten we formulieren invullen, hierna werden we gewogen en werd het Hb geprikt. Er werden twee losse buisjes bloed afgenomen voor onderzoek voor het lab en daarna één packetcel. Ze waren er heel blij mee. Hierna ben ik naar het Projects Abroad kantoor gegaan. We hebben een informatiefolder gemaakt over baarmoederhalskanker. Hier zullen we in de komende weken een workshop over gaan geven in een vrouwengroep.
Eenmaal weer thuis aten we lekker chapati, iets wat ik thuis zeker ook een keer ga maken!

---

Reacties

Maria Geplaatst op 11 april 2019 om 10:55 uur Als je terug komt een foto avondje met chapati????

Marga Geplaatst op 11 april 2019 om 09:57 uur Goed bezig Mir! Hopelijk volgen er meer mensen die bloed doneren daar. Alle beetjes helpen! Succes op je nieuwe werkplek. Uitdaging genoeg zo te lezen!