Avatar mirjam kramer

mirjam kramer

Dag 25/26 04/05-4-2019

Geplaatst op 05 april 2019 om 19:24 uur



Vandaag een blog van twee dagen. Ik heb deze dagen nog gewerkt op de kinderafdeling. De kinderen liggen hier maximaal twee weken, op een paar uitzonderingen na. Wanneer de medicatie aanslaat kunnen ze de kuur thuis afmaken of langskomen op de OPD. Als er meer specialistische zorg nodig is worden ze doorverwezen naar een groter ziekenhuis. 

Gisteren toen we bezig waren met de artsenronde werd er een comateus kindje van vijf jaar binnengebracht vanaf de OPD. We gingen gelijk naar het kindje toe maar het was al te laat. Het kind bleek thuis al een dag in coma te zijn geweest voor ze naar het ziekenhuis zijn gegaan. De oorzaak.. onbekend. Er wordt hier geen autopsie ofzo gedaan dus het zal een vraagteken blijven. Hierna gaat het werk gewoon weer verder en dat blijft raar. 
Ook was er een meisje van een jaar of vier met brandwonden over haar gehele buikje, rug en bovenbenen. De wonden worden verzorgd op de chirurgie afdeling. Op de kinderafdeling hoeven we dus niks aan het kindje te doen. In het dossier is geen behandelplan of observatielijst te vinden voor de wonden. Wie dus de verantwoordelijkheid heeft is een beetje vaag.

S ’avonds hadden we dinner bij een ‘local’ restaurant. Hier kregen we al het eten op een grote tafel. Rijst, varkensvlees, kip, gefrituurde bananen, bonen, patat en fruit. Dit was erg lekker en gezellig. Op deze manier worden ook de ‘local’ restaurantjes gesteund.

Vandaag was het rustig op de afdeling omdat er gisteren veel kinderen met ontslag waren gegaan. De wonden van het verbrande meisje zagen er heel slecht uit. De huid was droog en was aan scheuren. Ik had gevraagd of ik mee mocht kijken bij de wondverzorging want ik was wel erg benieuwd. 
Aangekomen op de chirurgie afdeling heb ik echt mijn ogen uitgekeken. Het kindje werd in een bak met water gezet. Met een eerder gebruikt blokje zeep en lauw water moest de moeder zelf de wonden gaan schoonmaken. Een half uur lang en zonder handschoenen of dergelijke aan. Het kindje schreeuwde het uit. Hierna werden de wonden schoongemaakt met Nacl (zoutoplossing) en gazen. Het kind werd op een gekleurde deken van de moeder neergelegd, toen het kindje weer opstond had het kleed blauw afgegeven in de wonden.. 
De moeder moest daarna een wondzalf gaan halen want dit had ze nog niet gedaan! Het kindje moest wachten in de wachtkamer. Ik ben samen met haar maar een YouTube filmpje gaan kijken, dit vond ze helemaal leuk. Toen de moeder weer terugkwam werden de wonden ingesmeerd door de verpleegster met de zalf. Er waren geen vette gazen of dergelijke dus dit was het. 

Weer terug op de kindera
fdeling heb ik het bed verschoond met schone witte lakens en met handen en voeten aan de moeder duidelijk gemaakt haar eigen dekens niet meer te gebruiken. In het dossier hebben we een observatieplan gedaan zodat de voortgang van de wond in kaart wordt gebracht. Helaas kan ik niks veranderen aan de methode waarop ze de wond verzorgen, wel worden er vette gazen aangeschaft. Jammer dat ik er niet langer ben zodat ik kan zien of het verbeterd en of de spullen ook daadwerkelijk zijn aangeschaft. 

Omdat het mijn laatste dag was heb ik afscheid van iedereen genomen, ik heb het echt naar mijn zin gehad in het ziekenhuis en vond het een hele ervaring. Ik heb beloofd dat voor mijn vertrek naar Nederland nog een keer terug zal komen. Volgende week ga ik samen met Florence van Projects Abroad weer spullen aanschaffen voor het ziekenhuis. Deze keer van de donaties die ik heb gekregen. Ik moet dus sowieso nog een keer terug om deze te brengen. 


Eenmaal thuis heb ik mijn wasgoed gedaan en hebben we chips Mayai gegeten (omelet met gefrituurde aardappel). Vanavond gaan we lekker op tijd naar bed want morgen gaan we op Safari! We worden om 8:00 verwacht op het kantoor van Projects Abroad.

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie