Avatar mirjam kramer

mirjam kramer

Dag 24 03-4-2019

Geplaatst op 03 april 2019 om 20:29 uur



Vandaag was ik weer op de kinderafdeling. Bijna alle kinderen die er maandag waren, waren er nog steeds. Het is goed om te zien als medicijnen aanslaan en kindjes wat opknappen. Er waren ook weer nieuwe kinderen opgenomen. Twee kindjes in één bed, het kan allemaal. 

Er was een pasgeboren baby opgenomen met het Marfansyndroom, ik had er nog nooit van gehoord. Het kindje had extreem lange vingers en tenen, dit is een van de uiterlijke kenmerken van het syndroom. Bij dit syndroom is er een fout in het bindweefsel. Het bindweefsel rekt uit, vervormt en scheurt gemakkelijk. 
Het kindje werd overgeplaatst naar een groter ziekenhuis waar ze beschikken over meer onderzoeksmateriaal. 


Ik vind het heel interessant op de afdeling maar de taalbarrière maakt het wel lastig. De arts is namelijk de enigste die echt Engels spreekt. Ook is het moeilijk om te zien dat kinderen met een handicap of afwijking eigenlijk een schande zijn en zoveel mogelijk verborgen worden gehouden. Dit is gewoon te merken aan de omgang van de moeder met het kind en hier kun je niks aan veranderen. Onbegrijpelijk. De arts vertelde dat er wel steeds meer stichtingen zijn die deze kinderen opvangen. 


Na het werk zijn we naar het Projects Abroad kantoor gegaan. Er was gevraagd of we voorlichtingsmateriaal wilden maken over seksualiteit en HIV/aids. Er wordt door de organisatie veel aandacht besteed aan voorlichting en preventie.  Aanstaande donderdag en vrijdag zullen er weer workshops gegeven worden. Hiervoor gaan ze naar jonge vrouwengroepen en een school. Ik heb besloten om niet mee te gaan omdat donderdag en vrijdag mijn laatste dagen zijn in het St. Elizabeth Hospital. Volgende week word ik namelijk overgeplaatst naar het Mount Meru Hospital. Dit is een overheidsziekenhuis, ik ben heel benieuwd. 

Eenmaal thuis dronken we koffie en aten we aardappelpuree met een biefsaus en groente, dit was erg lekker. Ik moet er nog steeds erg aan wennen dat we niet mogen helpen met koken, tafeldekken, afruimen etc. Alles wordt gedaan door de huismeid of het gezin. Als ik meehelp krijg ik schelden.

Reacties

Marga
Geplaatst op 04 april 2019 om 11:04 uur
Spannend weer een ander ziekenhuis Mir. Ook weer even wennen dus. Maareh laat je nog maar even verwennen toch, straks mag je vast elke dag de tafel weer afruimen Haha..

Alie
Geplaatst op 03 april 2019 om 22:29 uur
Dag Mirjam, Leuk dat je het volhoudt om iedere dag een stukje te schrijven. Wat een andere en (helaas) ongelijke wereld zie en ervaar je. Lijkt me erg interessant om mee te maken maar hopelijk neem je ook wel de tijd om alles te verwerken. Tante Alie

Plaats een reactie