Dag 24 03-4-2019
Geplaatst
op 03 april 2019 om 20:29 uur
Vandaag was ik weer op de kinderafdeling. Bijna alle kinderen die er
maandag waren, waren er nog steeds. Het is goed om te zien als medicijnen
aanslaan en kindjes wat opknappen.
Er waren ook weer nieuwe kinderen opgenomen. Twee kindjes in één bed, het kan allemaal.
Er was een pasgeboren
baby opgenomen met het Marfansyndroom, ik had er nog nooit van gehoord. Het kindje had extreem lange vingers en tenen, dit is een van de uiterlijke kenmerken van het syndroom. Bij dit
syndroom is er een fout in het bindweefsel. Het bindweefsel rekt uit, vervormt
en scheurt gemakkelijk.
Het kindje werd overgeplaatst naar een groter ziekenhuis waar ze beschikken over meer
onderzoeksmateriaal.
Ik vind het heel interessant op de afdeling maar de taalbarrière
maakt het wel lastig. De arts is namelijk de enigste die echt Engels spreekt. Ook
is het moeilijk om te zien dat kinderen met een handicap of afwijking eigenlijk
een schande zijn en zoveel mogelijk verborgen worden gehouden. Dit is gewoon te
merken aan de omgang van de moeder met het kind en hier kun je niks aan veranderen. Onbegrijpelijk. De arts
vertelde dat er wel steeds meer stichtingen zijn die deze kinderen opvangen.
Na het werk zijn we naar het Projects Abroad kantoor gegaan. Er was
gevraagd of we voorlichtingsmateriaal wilden maken over seksualiteit en HIV/aids.
Er wordt door de organisatie veel aandacht besteed aan voorlichting en
preventie. Aanstaande donderdag en
vrijdag zullen er weer workshops gegeven worden. Hiervoor gaan ze naar jonge vrouwengroepen
en een school. Ik heb besloten om niet mee te gaan omdat donderdag en vrijdag mijn
laatste dagen zijn in het St. Elizabeth Hospital. Volgende week word ik
namelijk overgeplaatst naar het Mount Meru Hospital. Dit is een overheidsziekenhuis,
ik ben heel benieuwd.
Eenmaal thuis dronken we koffie en aten we aardappelpuree met een biefsaus
en groente, dit was erg lekker. Ik moet er nog steeds erg aan wennen dat we
niet mogen helpen met koken, tafeldekken, afruimen etc. Alles wordt gedaan door
de huismeid of het gezin. Als ik meehelp krijg ik schelden.
Reacties
Marga
Geplaatst op 04 april 2019 om 11:04 uur
Spannend weer een ander ziekenhuis Mir. Ook weer even wennen dus. Maareh laat je nog maar even verwennen toch, straks mag je vast elke dag de tafel weer afruimen Haha..
|
Alie
Geplaatst op 03 april 2019 om 22:29 uur
Dag Mirjam,
Leuk dat je het volhoudt om iedere dag een stukje te schrijven. Wat een andere en (helaas) ongelijke wereld zie en ervaar je. Lijkt me erg interessant om mee te maken maar hopelijk neem je ook wel de tijd om alles te verwerken.
Tante Alie
|