Dag 16 26-03-2019

Geplaatst op 26 maart 2019 om 16:54 uur

---

---

Vandaag was ik weer aan het werk in het ziekenhuis. Ik was ingedeeld in de injectionroom, dit vindt heel leuk want ik kan gewoon de voorschriften volgen en hoef niet steeds alles te vragen. 

Rond een uur of 10:00 had ik een gesprek met Florence van Projects Abroad, hij vroeg hoe het werk vrijwilligerswerk beviel en of ik het naar mijn zin had etc. Ik heb hem gevraagd of ik misschien wat spullen kan doneren aan het ziekenhuis. Op de OPD is bijvoorbeeld maar één bloeddrukapparaat, één bloedsuikerapparaat en één thermometer terwijl hier ook de ‘emergency’ kamer is. Vaak moet je op zoek naar de spullen of wachten. Morgenmiddag gaan we samen wat spullen aanschaffen. 

Toen ik hierna weer op de afdeling kwam werden er op de ‘emergency’ kamer drie patiënten tegelijk binnengebracht. Twee mannen en een baby van een maand of 8. Het kindje was doorverwezen door een ander ziekenhuis met diarree en dehydratie. Er wordt hier niet geschreeuwd; ‘spoed’ of ‘hulp nodig’ maar alles gaat heel gemoedelijk en duurt heel lang. Als er dan snel actie nodig is.. kan het dus ook te laat zijn. Toen we bij het kindje kwamen was het al overleden, echt vreselijk.

Toen de moeder het nieuws kreeg begon ze oorverdovend te gillen en raakte in een schock. Ze werd naar buiten gebracht op een brancard en hier laten liggen. De artsen en verpleegkundigen bleven maar in het Swahili praten en ik begreep er niks van. Het kamertje stond vol en het werk in de andere kamers lag stil. Ik ben naar de 'injectionroom' gegaan en heb daar de patiënten geholpen. Toen ik een paar uur later weer in spoedkamer kwam, lag het kindje daar nog steeds, achter een schot. Samen met de andere verpleegkundige heb ik het kindje afgelegd, in doeken gewikkeld en ingebonden zodat het opgehaald kon worden door het memotorium. 

Er is weinig taakverdeling en de cultuur is zo anders en soms echt frustrerend. Vandaag was ik echt blij toen mijn tijd erop zat en kon eerlijk gezegd wel even janken. Onderweg naar huis kreeg ik knuffels van de kindertjes hier, die had ik echt even nodig. 
Vanavond gaan we met een groepje vrijwilligers naar een filmavondje in ‘ViaVia’, dus dat is wel gezellig!   

---

Reacties

Marga Geplaatst op 27 maart 2019 om 15:44 uur Verdrietig.. dat zijn moeilijke dingen..

Dirkje Geplaatst op 27 maart 2019 om 09:04 uur Sterkte Mirjam, mooi dat je je liefdewerk voor het kindje kon afmaken. Verdrietig!

Alie Geplaatst op 27 maart 2019 om 00:30 uur Och wat heftig Mirjam. Moeilijk allemaal, sterkte ermee hoor!