Dag 11 21-3-2019
Geplaatst op 22 maart 2019 om 14:47 uur
Vandaag werden we om 08:30 verwacht op het Projects Abroad kantoor. Met drie grote dozen met medicatie en bloeddrukmeters etc. gingen we op pad. Alle medicatie is gekocht met het geld dat vrijwilligers betalen om mee te werken aan het project. Hierdoor konden we alles gratis weggeven.
Onderweg toen we gingen tanken was het busje volgegooid met benzine i.p.v. diesel, het duurde dus allemaal even maar rond 11:00 kwamen we aan in ‘Engikaret village’. In ‘Engikaret village’ wonen de Masai. De Masai zijn een nomadenstam en ze leven nog volgens eeuwen oude tradities. Ze wonen erg afgelegen, in de middle of nowhere was er ineens een dorp. De Masai zijn gelijk te herkennen aan hun grote oorbellen en fel gekleurde gewaden. Mannen hebben hier meerdere vrouwen en het hebben van veel kinderen is een status positie.
Toen we aankwamen zaten er al veel mensen te wachten buiten het gebouw. We verdeelden het gebouw in drie ruimtes; een voor het meten van de bloeddruk, tempratuur en het gewicht, een ruimte voor de arts en een ruimte voor het ophalen van de voorgeschreven medicatie. Omdat het dorp zo afgelegen ligt is het heel moeilijk om medicatie te krijgen of om überhaupt maar een arts te spreken, dus het hele dorp was uitgelopen.
Vanwege het stof, de droogte, de eenzijdigheid van voedsel en minimale hygiëne waren er veel dezelfde klachten. Problemen met de luchtwegen, huidinfecties, wormen, tandvleesontstekingen, vit b tekort etc. Ze wonen hier zo afgelegen en zo primitief, ik had niet gedacht dat dit nog bestond.
De Masai spreken geen Swahili of Engels maar Maa, hierdoor was het erg moeilijk om te communiceren. De arts is zelf opgegroeid in een stam als deze dus die kon gelukkig wel communiceren. Het was een hele mooie ervaring om zoveel medicatie uit te kunnen delen en gezondheidschecks te kunnen doen, vooral bij de vele kinderen die hier leven.
Toen we aan het einde van de middag weer in Arusha waren hebben we onze kleding opgehaald bij de wasserij, heerlijk schoon! Ik waardeer mn moe en onze wasmachine thuis weer extra!
S’ avonds hadden we de wekelijkse 'social dinner' met alle vrijwilligers van Projects Abroad, ditmaal in een Grieks restaurant. Het eten was erg lekker en het was gezellig!
Reacties
|
Alie |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact