week 1
Geplaatst op 31 januari 2020 om 21:03 uur
Donderdag 23 januari
Na wat traantjes te hebben weg geveegd was het dan echt zo ver... ons avontuur kon beginnen! Na veel gezwaai van familie zijn we door de douane gegaan. Toen we bij de gate aankwamen zagen we dat we vertraging hadden. Uiteindelijk mochten we boarden na 45 minuten. Toen vertrokken we naar Parijs om 21.15. De vlucht was kort en verliep goed. Op Parijs aangekomen moesten we eerst de weg zoeken. We hoefde gelukkig niet de koffers op te halen voor onze overstap. We moesten alle 3 wel heel nodig plassen, maar de toiletten stonken zo erg dat ik bijna over mijn nek ging... Na hard te hebben moeten lachen om mijn 'bijna over mijn nek' incident liepen we naar de gate. Gelukkig vlogen we pas om 23.35 dus dat was erg lekker.
Vrijdag 24 januari
We hadden een vliegtuig met een bovendek, waar wij zaten. Meestal is het bovendek voor business bedoelt, dus wij waren wel nieuwsgierig. We zaten helemaal achterin het vliegtuig achter de business class. Dit keer was het een 10 uur durende vlucht. Erg vermoeiend, zeker omdat het mijn eerste lange vlucht was, en we hadden verschrikkelijk veel last van turbulentie. We kregen ons 'avondeten' wat er redelijk chemisch uitzag. Ik heb niet veel gegeten daarvan, want ik zat nog redelijk vol van mijn eigen avond eten. Ik heb 2 films gekeken en heb daarna wat geprobeerd te slapen, maar dat lukte niet heel goed. Ik heb denk ik 2 uurtjes in totaal geslapen. 'S ochtends ben ik voor het eerst naar het toilet gegaan in het vliegtuig. Wat een geluid maakt dat ding! Na een matig ontbijtje begon de stress een beetje op te komen. We hadden na aankomst in Johannesburg nog maar 1 uur en 50 minuten om door een paspoort controle te gaan, onze koffers te pakken, in te checken, door de douane te gaan en de juiste gate te zoeken, voordat ons vliegtuig vertrok. Dit was ook meteen het laatste vliegtuig dat van Johannesburg naar Hoedspruit ging die dag, dus als we hem zouden missen, zou dat betekenen dat we moesten overnachten in Johannesburg. Nou daar hadden we zeker geen zin in dus we wilde alles op alles zetten om onze vlucht te halen. Doordat we trouwens op het bovendek zaten, konden we pas het laatste het vliegtuig uit... Toen we er uit waren, kwam Guus erachter dat haar Go-Pro nog in het vliegtuig lag. Die hadden we gebruikt voor onze vlog opdracht. Nadat ze terug was gerent en de Go-Pro niet kon vinden, hadden we nog meer stress. we lieten dit paar achter ons, want ja we moesten immers nog een vliegtuig halen. Toen stonden we ook nog eens in de verkeerde rij om ons paspoort te laten controleren. Dit bezorgde ons weer net even wat meer stress. Na de paspoortcontrole en onze koffers te hebben gepakt, zijn we zo snel mogelijk naar de in-check balie gegaan. Er kwam een man naar ons toe om ons de weg te wijzen. hij wilde daarmee ook mijn koffer dragen (en zou daar uiteindelijk geld om vragen) en rukte bijna mijn koffer uit mijn handen. Eva riep heel hard "Nee Merel!", waardoor ik het besef had wat de man wilde en zei tegen hem dat ik hem zelf kon dragen. Toen liep hij meteen weg. Uit eindelijk vonden we de in-check balie gevonden. Daar bleek dat Guus haar koffer te zwaar was, waardoor ze nog dingen over moest plaatsten naar haar handbagage. Toen dat gelukt was, en we hadden in gecheckt, snelde we naar de douane. Er stond daar zo'n lange rij en we hadden nog maar 7 minuten voor ons vliegtuig vertrok!... Ik was ook nog er verbaast, omdat er allemaal mensen voordrongen en niemand zei er iets van. Toen we na lang wachten aan de beurt waren, verliep alles goed, maar we hadden nog maar 2 minuten. God zij dank was onze gate tegen over de douane dus we waren er zo! Snel het vliegtuig in en we konden gaan. In een klein vliegtuigje vlogen we naar Hoedspruit. Daar op het vliegveld wilde we kijken voor een sim-kaart, slippers voor Eva en iets om te eten. In plaats daarvan landde we in een grote zandvlakte met een kleine landingsbaan. Met een trap konden we het vliegtuigje uit gaan. We liepen over de zandvlakte en we keken om ons heen. Er was een vliegtuigje die net wilde opstijgen en de motoren stonden al aan. Dus al het zand werd onze kant op geblazen. Na de zand- en stofwolk te hebben overleeft, werden we opgewacht door Anica (iemand van de stichting 'Tshega Christian Mission', de stichting waar wij voor kwamen) en andere vrijwilligers. We liepen door het "vliegveld" en wilde onze koffers ophalen. Dit gebeurde op een best aparte manier. Er ging een luik open , de kar met de koffers erin kwam aan, de koffers werden door het luik uit de kar gehaald en op de grond gezet. De eigenaar moest de koffer pakken en dat was het dan. Na de koffers te hebben gepakt zijn we de bus van de stichting in gestapt. We moesten door een soort wild park heen om bij de hoofdweg te komen. Onderweg kwamen we een aantal dieren tegen, zoals: overstekende springbokken, overstekende anti-lopen, een buffel, overstekende bavianen en een nijlpaard. Dat was natuurlijk een fantastisch begin van onze reis! Aangekomen in het huis kregen we onze kamer te zien en konden we na 19 uur reizen eindelijk douchen. We hebben lekker nachos gegeten als avondeten. 'S avonds sliepen we redelijk op tijd, want we waren gesloopt!
Zaterdag 25 januari
We moesten vroeg opstaan, want we gingen shoppen. Op de heenweg zagen een nijlpaarden familie in een klein meertje vlak bij de hoofdweg. We reden naar het plaatsje Tzaneen, waar je een groot winkelcentrum heb. Eerst stopte we bij een winkel en dat was een soort zoete winkel. Je had daar allemaal verschillende soorten snoep in maten XXL (vooral lolly's) en zoete chips. Ik werd behoorlijk misselijk van alle geuren door elkaar dus ik ben weer naar buiten gegaan. Van de winkel kregen we een soort kaaschips, maar dan met kersensmaak. Ik vond het niet heel erg lekker, dus ik heb mijn zakje weg gegeven. Daarna gingen we naar een soort Action, want wij hadden een verlengsnoer nodig met een Afrikaanse stekker. Vervolgens gingen we naar het winkelcentrum. Daar moesten we eerst geld pinnen, maar mijn pinpas deed het niet, dus Eva moest voor mij pinnen. Toen dat eenmaal gelukt was, gingen we in groepjes ieder een kant op. Ik heb een pet gekocht, want dat leek mij fijn voor tijdens het lesgeven. Ook heb ik nieuwe schoenen gekocht, want ze waren hier maar €12,- en in Nederland zouden ze ongeveer €50,- zijn. Dus ik dacht natuurlijk lekker meenemen! Ik moet nog even bekijken hoe ik alles mee terug ga krijgen, maar dat komt later wel, hahaha! We kochten ook een sim-kaart om bereikbaar te zijn voor de stichting en zo konden we de alarmcentrale bereiken in geval van nood. We hadden afgesproken op een plek om vanuit daar met zijn alle terug te gaan naar onze bus. Eva, Guus en ik gingen buiten onder het winkelcentrum kijken waar een grote markt was. Daardoor wisten de andere niet waar we waren dus er ontstond lichte paniek. We kwamen tot de conclusie dat het ons slim leek om terug het winkelcentrum in te gaan, omdat het niet altijd even veilig is op straat. Toen we weer binnen waren zag ik Anica bezorgt rondlopen, terwijl ze aan de telefoon was met iemand. Ik rende naar haar toe en ze was zo blij om ons te zien. Ze dacht namelijk dat we ontvoert waren oid. Gelukkig was dit niet het geval en liepen we met zijn 4e terug naar de bus. Toen zijn we met alle andere vrijwilligers van het huis boodschappen gaan doen. Daarna reden we terug naar het huis (Volunteer House Tshega) en gingen een aantal vrijwilligers koken. We aten omelet met sla. Na het eten gingen we een filmpje kijken (Life as we know it) en daarna een beetje op tijd naar bed.
Zondag 26 januari
Vandaag ging Dana (een vrijwilligster uit de Bahama's) terug naar huis. Toen de rest naar de kerk ging, zwaaide we Dana uit en doken we weer terug ons bed in. Ik heb niet veel meer geslapen wegens de warmte. 'S middags gingen we naar de Ecozoo. Het was echt te schattig! We mochten een jonge lynx aaien en knuffelen met tijger-en leeuwenwelpjes. Het was wel zielig om de zo tam te zien, dus het was een beetje dubbel. Op een gegeven moment klom er een klein tijgertje op mijn rug en begon met mijn haar te spelen. Ik mocht er ook eentje vast houden en er zijn hele lieve foto's van. We mochten ook jong volwassen witte leeuwen aaien. Verder was het erg warm (36 graden), maar daar kunnen we wel aan wennen! Bij thuiskomst gingen Eva, Guus, Lina (1 van de duitste vrijwilligsters) en ik koken. We maakte spaghetti en het was erg gezellig. Na het dekken van de tafel gingen we lekker eten. Tijdens het eten hoorde we dat ze in Zuid-Afrika "George" zeggen als ze bedoelen dat ze gaan overgeven. Hier hebben we zo verschrikkelijk hard om moeten lachen en we gebruiken het woord nog steeds! Na het eten kwam Jeremy aan. Hij komt uit Londen dus hij heeft zo'n lekker accent. We gingen vroeg naar bed, want maandag stond de wekker vroeg, omdat we onze eerste stage dag hadden.
Maandag 27 januari
Vandaag onze 1e dag op de Lighthouse academy. Dit is de school waar we de aankomende 5 weken les gaan geven in de sport. We moesten om half 7 vertrekken dus dat betekent vroeg op.. Daar aangekomen werden we openlijk ontvangen door zowel alle kinderen als alle docenten. Eerst gingen we met de docenten een soort opening van de dag doen. Dit doen ze door middel van zingen en bidden. Daarna hadden we de wekelijkse opening door de kinderen. Dit doen ze ook door te zingen, te dansen en te bidden. Ze zijn op de school heel erg gelovig en halen al hun kracht uit god. 1 op de 10 kinderen wordt gesponsord door de gemeente. Dit komt doordat de meeste kinderen op de school uit hele arme gezinnen komen. Toen de opening was afgelopen, kregen we een rondleiding door de gebouwen van de school. Na de rondleiding mochten we in een klas gaan zitten van grade 1. Alle kinderen stelde vragen over van alles en nog wat. Ze waren vooral onder de indruk van dat ik nogal bleek was, zeker vergeleken met hun. Daarna gingen we lunchen en hadden we een bespreking. Na de bespreking gingen we nog wat rondkijken op het schoolterrein. Bij ons programma hoort ook het the feeding scheme. Dit doen we elke maandag-en donderdagmiddag. Dus ook nu. We reden met een pick-up (een kleine truck met een open achterkant, wordt veel gebruikt in Zuid-Afrika) naar een klein armoedig dorpje. Toen we daar heen reden, zwaaide er allemaal kinderen naar ons die langs de weg liepen. We zwaaide terug naar iedereen en hebben het erg gezellig gehad in de pick-up. Toen we daar aankwamen gaven we de kinderen te eten, hielpen ze met hun huiswerk en speelde we voetbal en andere spelletjes met hun. Ik vond het best moeilijk om te zien hoe armoedig de kinderen waren. Sommige hadden geen schoenen aan of hadden onverzorgde wonden. Na the feeding scheme reden we weer terug naar huis. Daar aten we kip met pompoen en sla. 'S avonds heb ik lekker gedoucht en de rest van de avond gechillt op mijn kamer.
Dinsdag 28 januari
Vandaag ging de wekker weer vroeg. Na de opening met de docenten zijn we naar een soort ouderen huis gegaan om lekker te kletsen met de ouderen. De mensen met wie we spraken waren erg lief en enthousiast. Niet iedereen sprak Engels dus dat was wel lastig. De mevrouw met wie wij spraken was heel erg aardig en kon goed Engels praten dus dat was erg fijn. We hebben over van alles en nog wat gekletst. Ze vroeg ook naar onze familie en achtergrond. Aan het eind van het gesprek vroeg ze of we nog een keertje terug kunnen komen, en wie weet... Na een uur verhalen te hebben uitgewisseld met haar, gingen we terug naar school. Daar speelde we met de kinderen op het plein en hebben we erg gelachen. Halverwege de middag gingen we naar een klein restaurantje met alle mensen van het huis. Daar hebben we lekker gegeten en gekletst over de dag. Thuis aangekomen was het zo warm dat Guus en ik aan het zwembad in de tuin zijn gaan liggen om een beetje bruin te worden. In de avond hebben we een soort pasta gegeten met gehakt wat heel erg zout was. Ook deze avond zijn we vroeg in bed gedoken, want elke week staat onze wekker om half 6.
Woensdag 29 januari
Vandaag gingen we voor het eerst hockeyles geven. Dit deden we met kinderen die vorig jaar al hebben gehockeyd, zodat we de basis dingen konden herhalen. We hadden namelijk maar een half uur de tijd om les te geven, want daarna gingen we weer naar het winkelcentrum. De kinderen die geen hockey hadden moesten wachten in de klas. Dit vond ik erg jammer. Hopelijk kan ik daar aankomende weken verandering in brengen. Toen we naar het winkelcentrum gingen, heb ik daar wat nieuwe kleren gekocht, want je mag op school niet te bloot rondlopen (wat heel erg logisch is). Maar omdat het zo warm was, wilde ik wel iets luchtigs hebben. Ik heb een nieuwe rok, een luchtige korte broek, een shirt en een luchtige lange broek gekocht. Thuis aangekomen hebben we weer aan het zwembad liggen bakken. Tijdens het avond eten kwam iemand naar ons toe met het volgende bericht: "Als jullie de nijlpaarden willen zien, moeten jullie NU meekomen!". Dus wij alles laten vallen en zijn in de pick-up gesprongen. Vlak voor de hoofdweg zagen we een stuk of 10 nijlpaarden in het kleine meertje, met op de achtergrond een prachtige zonsondergang. Toen ze ons doorkregen zijn we terug gegaan naar huis, voordat het te gevaarlijk werd. Daar hebben we nog een soort 'Hints' gespeeld met een aantal meiden uit het huis. Maar we lagen er natuurlijk wel weer op tijd in.
Donderdag 30 januari
Vandaag gingen we weer hockeyles geven. Dit keer aan grade 1 t/m grade 5. De mensen die konden hockeyen kregen les van Guus en Eva, de rest kwam met Lina en mij mee. onze eerste groep bestond uit 40 man die Lina en ik maar moesten gaan vermaken. We hadden niet gerekend op zo'n enorme groep, dus hebben we maar lekker tikspelletjes gedaan. Op een gegeven moment luisterde niemand naar ons en heeft Diederik (de officiële gymdocent) ze allemaal terug gestuurd naar de klas. Om 11 uur waren we klaar met de gymlessen, dus toen hebben we lekker geluncht. In de middag gingen we weer naar feeding scheme. Daar hebben ze een kroon geknutseld en hebben we met ze gedanst. Daarna reden we weer terug met de pick-up naar school. Vanaf daar pakte we onze bus om thuis te komen. Toen we bij het huis aankwamen konden we direct eten. Dit komt doordat we 2 dames hebben die het huis schoonmaken en voor ons koken. We aten aardappelpuree met tomatensaus, vis en sla. We deden met het hele huis een soort kleine competitie. We moesten een grote limoenschijf op eten zonder gekke gezichten te trekken. Dit was echt heel erg grappig! Verder hebben we de rest van de avond niet zo veel gedaan.
Vrijdag 31 januari
Vanochtend stond de wekker weer lekker op tijd om naar school te gaan. Na een feestelijke opening met de docenten hebben we gedanst met de Kindergarden. Dit zijn kinderen van 2 jaar t/m 5 jaar. Dat was zo leuk dat we hebben besloten om dit elke week op maandag, woensdag en vrijdag te gaan doen. Verder hebben we Anica geholpen met een aantal dingen. Ook hebben we in de pauzes gespeeld met de kinderen uit grade 1 t/m grade 3. Eva en ik zijn aan het proberen om een aantal woorden te leren uit de taal die zij daar spreken. De kinderen worden altijd erg enthousiast van ons en komen ons meteen knuffelen of willen een high five. Echt heel schattig! We waren vandaag een beetje op tijd klaar. We vertrokken met de bus om half 2. We gingen eerst nog naar de winkel om wat dingetjes te halen voor de filmavond die Anica wilde doen. Thuis aangekomen hebben we onze bikini weer aangetrokken en zijn we weer bij het zwembad gaan liggen. Ik ben wel een beetje verbrand, maar hopelijk trekt dat snel weg. We hebben eindelijk weekend!
Reacties
|
Pim |
|
Pappa |
|
Jurrien |
|
Rowan |
|
Opa |
|
Chantal Broersma |
|
Mama |
|
Marjolein |
|
Iris |
|
Angélique |
|
Remco |
|
Betty |
|
Annet |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact