Tweet deze blogpost

Deze week stond een beetje in het teken van autopech. In week 1 was onze accu leeg. Dit is direct verholpen maar nu maakte de auto een raar geluid en kon niet starten. Wij weer Alhagie bellen. Hij heeft alles laten vallen en is naar ons toe gereden. Heel lief! Na 5 minuten wat aandraaien en hij startte weer. Daar kwam hij dan voor op en neer maarja wij blanke meiden zijn echt niet technisch als het om auto’s gaat. Er zat een draadje en schroef los die aan de accu vastzitten. Als deze geen verbinding maken, kan de auto niet starten. Wegen van asfalt zijn een luxe dus je rijdt hier voornamelijk op zand met veel bumps in de weg. Het is lekker hobbelen haha. Waarschijnlijk door het vele hobbelen is het los geraakt. Probleem verholpen dachten wij. Totdat we de dag erna na stage doorgereden zijn naar het strand. Toen we naar huis wilden, startte de auto niet. We waren zo slim om zelf maar het een en ander aan te draaien om de auto zo hopelijk aan de praat te krijgen. We trokken veel bekijks kan ik je vertellen. Maar daardoor werd er ook genoeg hulp aangeboden. Maar toch kregen wij meiden, zonder hulp, na 5 minuten van alles aangedraaid te hebben de auto weer aan de praat. Dit is afgelopen week nog een aantal keer gebeurd waardoor de auto nu naar de garage is. Twee blanke meiden die verstand hebben van auto’s aan de praat krijgen. Wie had dat gedacht dat we dat in Gambia zouden leren. Toch een beetje van opa’s genen misschien? Ik denk dat meer dan de helft van de auto’s die hier rijden, afgekeurd zouden worden bij de APK-keuring. Van alle lampen zijn er sowieso een aantal die het niet doen. Maar het rijdt. Dat is hier het voornaamste!

Afgelopen week ben ik geschrokken van hoe heftig vrouwen hier besneden worden. Je weet wel dat dat hier bij de cultuur hoort, maar om te zien dat de clitoris en schaamlippen weggesneden worden, is wel even heftig. Soms wordt zelfs de vagina wat verder dichtgenaaid. Enkel het menstruatiebloed kan er dan uit. Seks moet dan pijnlijk zijn. Maar toch was er een meisje van 19 én zo heftig besneden, zwanger. Het was haar eerste kindje en ze was er angstig. De vrouw bevalt hier alleen. Familie wacht buiten dus dat hielp niet. Ze bleef op 7cm ontsluiting hangen omdat de baby er niet door kon door de besnijdenis (je moet naar 10cm en dan mag er geperst worden). Heel heftig vond ik dat. Een keizersnede was dus nodig. Of weer open maken. Maar zonder verdoving (op=op) was dit geen optie en is er gekozen voor de keizersnede.

Op stage hebben we wat vertrouwen gewonnen, waardoor we veel meer zelfstandig mogen doen. Heel fijn. Vanaf volgende week starten we met nachtdiensten. Daarin is het ontzettend druk. Soms wel 20 bevallingen per nacht! Dat is heel gunstig voor onze zelfstandige bevallingen waarvan ik er nog 35 moet doen om mijn diploma te mogen ontvangen. Dat gaat hier wel lukken!

We zijn om het weekend even af te sluiten nog naar een prachtige lodge in het binnenland geweest. Prachtige mangrove gezien! Echt Expeditie Robinson vibes kreeg ik ervan. En uiteraard zijn er daar heeeel veeeel foto’s gemaakt.

Ook het wassen hier in Gambia is met de hand. Onze stagepakken moeten we wekelijks wassen en iedere keer als we dat doen, worden we uitgelachen door de locals die op de compound wonen. Tja, ik ben toch wel erg westers en vergeleken met hen, kan ik er inderdaad niks van. Al vind ik er wel al verbetering in zitten haha. Maar zij duidelijk niet hahaha

Tot de volgende update weer!