Dag Nederland, Hallo Oostenrijk
Geplaatst op 16 februari 2020 om 14:53 uur
Dag Nederland, Hallo Oostenrijk
Het is een dag voordat wij gaan vertrekken. De laatste mailtjes worden nog naar Oostenrijk gestuurd, de laatste spullen worden ingepakt, ik heb nog wat boodschappen gehaald voor onderweg en ik moet mijn OV nog stop zetten. Voor de OV moest ik uiteindelijk nog weer voor terug, want dat was ik vergeten in alle drukte..
In de middag is mijn buurvrouw met de kinderen nog even langs geweest, aan het einde van de middag is Maaike alvast langs geweest om de meeste spullen in de auto te zetten zodat we dat ‘s ochtendsvroeg niet meer hoeven te doen en heb ik alvast wat broodjes gesmeerd voor morgen onderweg. ’s Avonds ben ik naar mijn opa en oma geweest om afscheid te nemen en hebben we thuis nog even met het hele gezin op de bank gezeten en gekletst.
Dag van vertrek
Om 3:15 uur ging de wekker. Ik heb mij aangekleed, klaargemaakt, de laatste spullen in de tas gedaan, beneden een kopje thee gedronken en wat te knabbelen voor onderweg klaargemaakt. Rond 4:45 was Maaike samen met haar vader bij mij. Die avond van tevoren had ik al afscheid genomen van mijn zus en mijn ouders en broertjes wilden mij graag ’s ochtends uitzwaaien. Nadat ik afscheid had genomen van thuis zijn we in de auto gestapt. Op naar Oostenrijk!
Het rijden ging heel erg snel. Het was rustig op de weg en hadden maar een enkele keer even een stukje file gehad maar hebben nooit helemaal stil gestaan. Tussendoor hebben we wat stops gehad en zijn toen rond 15:00 uur aangekomen in Zams. Toen we onderin Duitsland waren tegen de Oostenrijkse grens aan, konden we al in de verte de contouren van de bergen zien. De hele autorit was het verschrikkelijk vies weer geweest (heel veel regen) maar toen we net over de grens in Oostenrijk waren, scheen heerlijk het zonnetje. Hoe verder we in Oostenrijk kwamen, hoe mooier de bergen werden. Er lag niet veel sneeuw op dat moment maar op de topjes van de bergen lag wel sneeuw.
Het huis/appartement
Toen we onze straat in waren gereden konden we ons huis niet vinden. Op een gegeven moment gingen de huisnummers van 15 naar 25 en wij hebben 23b, dat vonden we een beetje gek. Leontien was al aangekomen en ook al binnen geweest en heeft ons toen uitgelegd hoe wij moesten rijden. In onze straat zit een slagboom en na die slagboom kan je een straatje in en als je die verder naar beneden slingert is het achterste huis van ons. Dit moet je maar net weten, want het staat niet aangegeven. Het is een huis met meerdere appartementen erin, ze zijn hier ook nog aan het bouwen alleen ons appartement is af. Via de trap liepen we naar beneden en kwamen we aan in ons appartement. Echt een super appartement met alles erop en eraan. Ieder een eigen slaapkamer met badkamer en we delen de woonkamer en keuken. Ook het ziekenhuis konden we al zien vanaf onze straat, want die ligt daarachter. Toen we uit de auto stapten hoorden en zagen we al een traumahelikopter voorbijkomen.
De eerste dagen in Zams
Toen wij waren aangekomen hebben we alle spullen uitgepakt en daarna een lijstje gemaakt voor de boodschappen. De winkels zitten allemaal dichtbij (op loopafstand) en Maaike heeft een handig karretje meegenomen om de boodschappen in te doen, dus dat scheelt een hoop gesjouw! ’s Avonds hebben we samen lekker gegeten in een restaurant in Zams. En zijn daarna meteen weer terug gegaan naar het appartement, iedereen was ontzettend moe van deze leuke maar indrukwekkende dag.
De volgende dag zijn wij met de ouders van Leontien het plaatsje wat meer gaan verkennen. We hebben informatie gevraagd voor het skiën en een skiliftpas gekocht. Daarna zijn wij doorgereden naar het hotel van de ouders van Leontien, hier hebben we ’s avonds ook gegeten. Dit hotel ligt op een berg en toen konden we halverwege over heel Zams kijken, dit was erg mooi.
De derde dag hebben wij eerst ’s ochtends onze kennismaking in het ziekenhuis gehad (hier meer over in de volgende blog) en zijn wij naar Lech geweest. Hier hebben we even rondgekeken maar het weer zat absoluut niet mee. De regen kwam met bakken uit de lucht. Het liep de bergen af en er waren hier en daar ook modderstroompjes. Ik vond het wel erg leuk om het plaatsje te zien en ook de reis ernaartoe was erg mooi! Het duurde ongeveer 50 minuten. Tijdens de rit naar Lech toe werd het steeds witter en waren er super mooie bergen! De weg ging steeds verder naar boven toe waardoor er een ontzettend prachtig uitzicht was.
Op de vierde dag is de eerste sneeuw gevallen voor ons in Zams. Dit vonden we erg leuk, hiervoor had het dus alleen maar heel hard geregend. Het sneeuwde erg hard en de bergen waren niet meer te zien doordat het zo mistig was. Leontien is een dagje weg met haar ouders, zij zijn naar St. Anton am Arlberg geweest. Maaike en ik hadden een stuk gewandeld. We wilden het plaatsje nog verder verkennen en vonden toen een wandelpad dat naar Rifenal toe loopt. Dit is een plaatsje dicht bij Zams in de bergen. De wandeling was een hele beklimming, wij zijn natuurlijk geen bergen gewend, maar het uitzicht was prachtig!
Onze eerste skiles
Leontien had voor 5 februari 2020 een skiles voor ons geboekt. Dit wilden wij heel erg graag gaan doen en in de eerste week hadden we daar nog de tijd voor, voordat onze stage ging beginnen. Hier is het zo dat je aan kan geven of je een skileraar wilt van 20 of 25 jaar en met of zonder baard. Ik moest erg lachen toen ik dit hoorde.
Toen wij in de middag aankwamen hebben wij eerst skispullen gepast. De skilatten werden goed ingesteld en daarna konden we naar boven toe waar we moesten wachten op de skilift. Ik dacht oh dan kan je in de lift heel mooi naar het uitzicht kijken. Je ziet dan heel Zams en natuurlijk bergen, maar dat was toch iets anders. We zaten als sardientjes in blik in die lift en tot 2 keer over zat ik in het midden waardoor ik helemaal niks kon zien. Boven op de berg moesten we nog even wachten en konden we nog wat rondkijken. Het was boven erg mistig en er was ook harde wind waardoor de sneeuw in je gezicht geblazen werd, dat was erg koud.
Iets later kwamen er allemaal skileraren naar buiten gelopen en stelde onze skileraar zich voor aan ons. Een hele leuke jonge man, met baard, die wel van een grapje houdt. Zoals je in de vorige blog hebt kunnen lezen hebben wij hiervoor alle drie nog maar een keer eerder op de latten gestaan, dit was dus de tweede keer en de eerste keer skiles. Ik vond het heel erg leuk! We hebben alles helemaal van het begin doorgenomen en geoefend. Er werd rustig uitgelegd wat we konden verbeteren en we zijn alle drie wel een aantal keren gevallen, maar bovenal hebben we erg veel plezier gehad!
Rodeln
Op zaterdag 7 februari 2020 hebben we ervoor gekozen om te gaan sleeën in plaats van te gaan skiën. Ik had zelf erg last van mijn schouder (ik ben nog steeds aan het herstellen van een erge overbelasting aan mijn linker schouder) en hadden daarom 2 sleeën gehuurd. Ik heb achterop de slee gezeten en uiteindelijk heb ik toch ook zelf nog een stukje gesleed. Het was zo ontzettend leuk! Ze hebben hier een speciale route voor de slee waar je ongeveer 30 minuten over doet om naar beneden te komen en dan ga je met de lift weer omhoog wat ongeveer 15 minuten duurt en het uitzicht is echt fantastisch mooi!! Het was prachtig weer, de zon scheen en het was bijna wind stil.
Zondags zijn wij lekker thuis gebleven en heerlijk een rustig dagje gehad. ’s Avonds zijn wij met elkaar uit eten geweest en morgen kan het dan echt gaan beginnen!
Reacties
|
Rita |
|
Fenna |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact