Dag 1!
Geplaatst op 23 april 2017 om 16:56 uur
Daar sta ik dan op Schiphol, achter de douane. Na mijn ouders tot 3 keer uitgezwaaid te hebben en wat moeite had om door de zeer strenge security check te komen, zit ik dan toch echt bij de gate, te wachten om te boarden. De spanningen zijn goed voelbaar en heb lichte zweethandjes, maar ben ook enorm enthousiast om nu eindelijk echt te kunnen vertrekken! Om 12.30 uur is het zo ver... ik mag aan boord! Ik heb een fijne plaats, aan het raam, bijneem nooduitgang. Dit blijkt wel een heeeeel koud plekje te zijn, maar daar hebben we een deken voor! Het is een onrustige vlucht, met erg veel turbulentie. Dit alles brengt 1 heel groot nadeel met zich mee... ik had het genoegen omgeven te worden door 3 zeer gezellige, krijsende kinderen! Joepie! Als er eentje begon, ging de rest in koor meedoen... maar door die turbulentie werden die kinderen alleen maar onrustiger en konden ze helemaal niet meer slapen. Gelukkig bracht mijn muziek (wat door vele beschouwd wordt als "takkenherrie") een perfecte uitkomst!
Na 11,5 uur kom ik eindelijk aan in Hong Kong. Voor mij voelde dit alsof ik het ergste nu in ieder geval had gehad. Ik had even de tijd om het thuisfront op de hoogte te brengen en even rustig aan een kop koffie te kunnen zitten (zonder bang te zijn dat die bij mijn buurman op schoot zou eindigen). Van de vlucht van Hong Kong naar Tokyo heb ik weinig meegekregen. Na het opstijgen ben ik in slaap gevallen en werd vervolgens bij het inzetten van de landing door een uiterst vriendelijke stewardess gewekt. Een uur eerder dan gepland zette ik voet op Japanse bodem! Maar.. voordat je dan het land binnenkomt... 5 controles.... eerst controle op ziekten, virussen en bacteriën etc. Dit betekend een bodyscan waarmee ze je temperatuur meten, als die te hoog is, ben al meteen een risico voor het land... ik, met alle extra spanningen en mijn klamme zweethandjes voelde hem al aankomen... maar nee! Ik was voor deze test geslaagd! Vervolgens moesten de schoenzolen gereinigd worden over een speciale mat, alles om maar te voorkomen dat er nieuwe virussen, beestjes of ziekten binnen kunnen komen. Dan kom je bij de afdeling immigratie. Na een hele papierhandel in te hebben gevuld worden je vingerafdrukken afgenomen, foto's gemaakt en krijg je een kort verhoortechnieken over wat je allemaal van plan bent in hun land. Dan kom je vervolgens nog bij de afdeling die alles willen weten over wat je precies in junta's hebt zitten... ik had een flightbag over mijn backpack, dus je raad het al! Ik was de sjaak! Gelukkig was het een hele vriendelijke Japanner en ik, als ik zenuwachtig ben ga ik alleen nog maar meer lullen, dus waarschijnlijk wilde hij ook wel van mij af! Na ruim een uur mocht ik dan echt door de deuren en stond ik eindelijk écht in Japan! Toen de groep verzameld was zijn we naar het hotel gereden. Tussen de bergen, langs de kersenbloesem, de skyline van Tokyo tegemoet!
Mijn hotel ligt in een van de drukste wijken van Tokyo, Ikebukuro. Om 17.30 uur had ik besloten nog iets van mijn avond te maken en maar gelijk eens te testen hoe ingewikkeld dat station op Ikebukuro is... (korte samenvatting, als je het allemaal kent, is het een eitje... maar het station heeft 45 verschillende uitgangen die allemaal net in een ander gedeelte van de stad uit komt... dus van A naar B kom je nog wel... maar dan de juiste uitgangen vinden is de grootste puzzeltocht op de Japanse stations). Ik ben naar Shibuya gegaan. Daar ligt het grootste en drukste kruispunt ter wereld! Misschien ook wel een van de bekendste gezichten van Tokyo, een groot kruispunt, omgeven door wolkenkrabbers vol met LEDschermen met video's en reclames. Wanneer de stoplichten op rood staan, spelen deze video's af, wanneer de stoplichten op groen springen, stopt dit en steken er op dat momenten duizenden mensen tegelijkertijd over! Een bizar tateraar om te aanschouwen! Voor sommige komt het station Shibuya misschien wel bekend voor uit de film Hatchi. dat speelt zich af bij dit station en je vind hier dan ook het standbeeld van Hatchi, waar mensen nog steeds bloemen neerleggen. Als perfecte afsluiter van deze eerste dag ben ik heerlijke sushi gaan eten in een klein sushi-barretje. Hoe lekker de sushi in Nederland ook kan zijn... en hoe vers de vis lijkt te zijn die wij hebben... dat valt in het niet met wat je hier geserveerd krijgt. Morgenvroeg breng ik dan ook een bezoekje aan de vismarkt in Tokyo. Hopelijk krijg ik de kans ook een veiling mee te maken. Daarnaast ga ik naar een speciale trainingsplaats voor de sumoworstelaars. Alle grote namen van het sumoworstelen schijnen momenteel aanwezig te zijn hier in Ikebukuro en de trainingen zijn openbaar, deze kans laat ik niet liggen!
Reacties
|
Berry |
|
W. Gielis |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact