Rügen; druk, drukker, drukst!
Geplaatst
op 26 augustus 2020 om 10:51 uur
Vrijdag 21 augustus verkasten we van Waren naar Göhren op
Rügen. Het was een landschappelijk
fraaie tocht. Opvallend voor ons het vooral lege land. Akkers, bossen,
glooiende heuvels en wegen vaak omzoomd door oude bomen zodat je je in een
soort parkachtige omgeving waant. De Nederlandse boeren met hun intensieve
veeteelt en landbouw waar nu zoveel problemen mee zijn, zouden hier nog gewoon
kunnen ‘boeren’ zoals bedoeld.
Toen we Rügen opreden sloeg de schrik ons om het hart. Waren
an der Müritz was druk en vol. Rügen is nóg drukker en nóg voller! Het is dus
wennen tussen alle vakantiegangers in. We staan overigens op een camping met
sanitair waar ik voor teken als mijn nieuwe badkamer er zo uit gaat zien! Echt
heel smaakvol en het belangrijkste is dat alles goed schoon wordt gehouden. Aan
het strand was het gisteren behoorlijk druk. Zo’n beeld die we ook in de
kranten hebben gezien van Zandvoort en Scheveningen tijdens de hittegolf. De
Oostzee heeft als groot voordeel dat er geen gevaarlijke muien zijn en geen
hoge branding. Het is dus veilig badderen hier. Maar daarvoor komen wij hier
niet.
Zaterdag 22-8-2020
Vandaag zaten we al voor 8 uur op de
fiets om de route Göhren-Thiessow te contoleren. We hoopten hiermee de meute
voor te zijn en dat is aardig gelukt. Ed heeft er een hele klus aangehad om
deze route voor te bereiden zonder de hulp van Streetview dat in Dutsland niet
beschikbaar is. Het betekende dat we op alle plekken waar we een afslag hadden,
moesten controleren en noteren welke richting het op ging. Rügen is niet echt een goed gebied om een
eind door te kunnen rijden. Het was dus veelvuldig afstappen, noteren wat er
stond en soms een andere route kiezen. Het bleek overigens best een mooie en
afwisselende route waar we verschillende dorpen en ‘Höfte’ aandeden.
In één van de dorpen, Grosz Zicker, troffen we de
‘kleine kerk’. Dit bleek een juweeltje dat onderdeel uitmaakt van een Europese
route van Baksteengotiek. Nooit geweten dat die route bestond! Ook hier nodigde
de akoestiek mij uit. Niets zingt zo lekker als een kerk zonder publiek!
Voor mensen die graag aan Freie Körper Kultur-FKK
(bloot) is hier een groot stuk strand beschikbaar. Pal naast het Hundenstrand,
dus ik zou toch oppassen voor bissiger Hunde! Het weer krijgt duidelijk een ander karakter.
Afgelopen nacht heeft het flink geregend en vandaag was het praktisch de hele
tijd bewolkt. Jammer voor de foto’s maar de temperatuur was nog heerlijk om bij
te fietsen.
Zondag 23-8-20
In Ierland zeggen ze dat een dag daar gemakkelijk 4 seizoenen
kent. Nou, hier komt dat ook aardig in de buurt. Vanmorgen stonden we op met
fris maar zonnig weer. De weersverwachting zag er ook goed uit met slechts 20%
kans op regen. Nou die 20% hebben we ‘s middags voor 200% gekregen. Daarover
later.
We reden de fietsroute naar Jagdschloss Granitz en vandaar naar
Putbus en keerden vervolgens met de
Razender Roland, een nostalgische stoomtrein, terug naar de camping.
De route is zeer afwisselend. Begint vlak achter de camping met het fietspad langs de zee, daarna door
Baabe en Sellin , behoorlijk drukke en toeristische stadjes. Vervolgens doken
we het bos in op pad naar Jagdschloss Granitz. De Granitz was het grote jacht
terrein van één van de Duitse vorsten die in hun tijd groot grondbezitters
waren. So far so good. De laatste 100 meter was het wandelen geblazen over een
steil stuk kasseien. We kwamen rond 10 uur aan bij het Jagdschloss dat een
imposant barok gebouw is met torens en kantelen. Men was net bezig om buiten
kussentjes te leggen op de stoelen waar normaal gesproken vanaf 10 à 10.15 uur
koffie kan worden gedronken. Helaas was men vandaag wat later en de
koffiemachine moest nog opstarten. Wij gingen naar de andere kant van het
gebouw, naar de ingang waar men eventueel ook het interieur kan bezichtigen. Desgevraagd hoorden we dat er voor groepen
hier ook rondleidingen mogelijk zijn. Een korte rondleiding van een kwartier en
een langere van een uur. Wij hebben het slot verder niet bezichtigd maar zagen
alleen al in de hal enorme hoeveelheden geweien en andere jacht trofeeën aan de
muren en lampen hangen. Toen keerden we
om voor de verdere rit naar Putbus.
En dan ontdek je hoe belangrijk het is om voor een
groepskampeerreis elke tocht nauwgezet
voor te rijden. We moesten rechtsaf en steil naar beneden over schots en scheef
liggende kasseien. Ik durfde alvast niet en dus begonnen we aan een wandeling
die ca 300 meter duurde. Naar beneden is
gemakkelijker dan naar boven waar we heel wat mensen puffend zagen zwoegen om
op hun bestemming aan te komen. Na die 300 meter werd het iets minder steil en
de kasseien lagen wat meer in het gelid. Dus we stapten weer op de fiets en
hobbelden de over gebleven anderhalve kilometer naar beneden naar Lancken-
Granitz. Daar werd het tijd voor een rustpauze op een bankje en reflectie op
wat we zojuist hadden ervaren. Wij stelden ons de groep voor die dit zou moeten
gaan doen én wat er kan gebeuren als het heeft geregend of nog erger
regent…..Gladde kasseien, glij- en valpartijen! Niet wat je op je geweten wilt
hebben dus Ed pakte de kaart erbij en besloot dat we voor liefhebbers het
Jagdschloss Granitz zeker in de aanbieding kunnen houden, maar dat voor de
excursie een veiliger alternatief moet worden gemaakt. Gelukkig is dat mogelijk
en hebben we een dag extra om dit te realiseren en controleren. Dat hebben we
dus op maandag gedaan. De rest van de route was ronduit schitterend. We hadden
forse tegenwind en dat leverde een wat levendiger beeld op van de zee aan onze
linkerzijde. Af en toe blies een windvlaag van opzij bijna de tot dan toe
gecorrigeerde route van mijn tasje! Even een extra stukje tape en ook die schat
was beveiligd.
Bij het station in Putbus aangekomen
bleek de trein van 14.08 uur al klaar te staan. Ed kocht de kaartjes voor ons.
De rit duurde 1 uur en 20 minuten. We begonnen in de buitenwagon maar het weer
verarmde snel en voor de bui losbarstte gingen we naar binnen. Dat bedachten
meer mensen en vooral bij het volgende station stapten veel mensen in die dat
waarschijnlijk last minute besloten. Toen werd het al snel benauwd in de wagon
waar ook niet iedereen een mondkapje droeg. Wij vertrokken dus maar weer naar
buiten toen het weer wat opklaarde. Vlak voor aankomst begon het opnieuw te
hozen. Eenmaal aangekomen waren de sluizen helemaal los en wij moesten buiten
wachten op het uitladen van de fietsen. Drijfnat kwamen we aan bij de camper.
Even later scheen de zon weer maar helaas niet voor lang. We hebben de
ventilator opgeruimd en het kacheltje tevoorschijn gehaald om de boel enigszins
droog te krijgen!
Maandag wasdag, nadat we de alternatieve route ri Putbus hadden
gereden. Die was heeft me tot wanhoop
gedreven ! Ze hebben dit uitbesteed en gaat hier via een app en de organisatie
we-wash.com. Ik had keurig de app gedownload, betalingsgegevens in gevoerd. Kreeg
bericht dat wasmachine 1 voor me klaar stond , wasmachine 1 geladen maar wat ik
ook probeerde, ik kreeg de betaling niet geregeld. Na 2 keer bij de receptie
geweest te zijn, die me verwezen naar een gratis telefoonnummerwaar ik een
antwoordbandje hoorde en er dan weer uitgegooid werd, kwam de technische dienst
met een jonge dame die me eindelijk na anderhalf uur verder kon helpen. Het
bleek dat ik ook het nummer van het sanitairgebouw had moeten kiezen!!!! Nou,
ik wens de toekomstige klanten veel succes. Maar gelukkig heb ik mijn was
schoon én droog gekregen.
Dinsdag
25-8-2008
Vandaag werden we wakker met flinke regen op het dak. Dat beloofde
niet veel goeds voor de facultatieve excursie naar het eiland Hiddensee.
Raadpleging van mijn weer app leverde ongeloof op. Het zou omstreeks 9 uur
droog worden, opklaren en een stralende dag worden. Ons ongeloof werd
gelogenstraft. We hadden werkelijk alle geluk van de wereld vandaag!
De rit naar Schaprode leverde Ed een tweede ’flitsmoment’ op. Deze
keer stond de paal vlak na het PNB Lanken-Granitz. In Meckelenburg-Vorpommern
vinden ze het kennelijk nodig om dergelijke palen net na het inrijden of juist
vlak voor het uitrijden van een dorp neer te zetten als je nog aan het
‘uitrijden’ bent of het bord 80 al in het vizier hebt. Ed is echt geen
snelheidsmaniak en heeft in Nederland nog nooit een snelheidsbekeuring gehad.
We zullen zien wat het aan schade oplevert.
De rit ging 50 km dwars
over Rügen. We waren ruim op tijd voor de boot van 10.50 uur in Schaprode en mooi op tijd om een hele lange rij wachtenden achter ons te
laten bij het loket waar we de kaartjes
voor de overtocht kochten. We hadden zelfs nog tijd voor een kleine wandeling
door het dorp. Ook hier weer een kerk die deel uitmaakt van de Gotische bakstenen
kerken route. Deze keer was ik niet alleen……
Doordat de boot kennelijk via een smalle vaargeul relatief
langzaam moet varen, duurde de tocht al met al 1 uur en 10 minuten. We vonden
de drukte eerlijk gezegd verschrikkelijk. In de rij voor het opstappen werden
alle afstand-coronaregels aan hun laars gelapt. Wel droeg bijna iedereen braaf
een mondmasker of je kunt beter zeggen: mond doekjes in alle mogelijke kleuren
en patroontjes. Hiddensee is op zichzelf een mooi eiland. Je kunt op dit eiland
overal fietsen huren. Wij kozen vandaag voor het wandelen. In eerste instantie
in de file naar de vuurtoren. Het biedt onderweg en daar boven een prachtig
uitzicht maar ik was blij dat we even later de meute achter ons konden laten op
het pad langs de ‘Steilküste’. Dit voerde grotendeels door het bos met af en
toe uitkijkjes naar beneden en naar zee waar je ook Denemarken ziet liggen bij
helder weer, en dat was het. Een vriend had me gemaild dat Hiddensee in de DDR
tijd om die reden een eiland was vanwaar men de vrijheid in Denemarken trachtte
te bereiken. Bootvluchtelingen in de Oostzee……dat is gelukkig niet meer
nodig.
Morgen op naar onze volgende bestemming: het Deense Bornholm.
Enkele foto's meer in het album onder de menuknop foto's
Reacties
Gerda
Geplaatst op 26 augustus 2020 om 14:47 uur
Wat geniet ik weer van je leuke verhalen .Nog veel plezier.
|
Peter
Geplaatst op 26 augustus 2020 om 11:32 uur
Mijn ervaring, wel van enkele jaren geleden, is, dat bekeuringen in Duitsland een stukgoedkoper zijn dan in NL.
Het is wel echt vrijwilligersWERK. Blijf ervan genieten.
|
Gerard
Geplaatst op 26 augustus 2020 om 11:11 uur
Mooi verhaal weer! Goed om te lezen dat jullie zo genieten, ondanks de drukte.
|