De Weser en de Diemel
Geplaatst op 07 augustus 2020 om 21:19 uur
Augustus 2020…..we hebben al een aantal rare maanden achter de rug. Covid-19 houdt de wereld in zijn greep. Heel langzaam ging het de goede kant op en werd de lock down versoepeld. Campings konden weer open. Het gemak van een camper zijn de faciliteiten aan boord waar je redelijk onafhankelijk kunt kamperen. En zo kwam het dat we tweede Pinksterdag al grappend “we gaan even een camper kopen”, vielen als een blok voor onze Mac Louis, 32-4. Afkomstig van onze zuiderburen en wij werden de derde eigenaar. Eind juni hebben we al een aantal dagen proefgedraaid (en alle beginnersfouten gemaakt die hieraan verbonden zijn). Nu moest het er toch maar van komen: Samen op pad met de Mac Louis. Dinsdag 3 augustus vertrokken we naar Bad Karlshafen aan de Weser. De idee is om van hieruit alle fietstoeren te maken die er te maken zijn langs de Weser en de zijrivieren. De weersverwachtingen zien er goed uit. In Nederland staat een hittegolf voor de deur en daar lijken we hier een veeg van mee te krijgen. Alle dagen in het weerbericht op langere termijn worden opgesierd met een zonnetje en temperaturen rond de 30 graden. Zo warm was het dinsdag nog niet maar overdag zeker in de zon aangenaam en we maakten al een klein verkennend rondje. De camping had voor onze Mac een prachtig plekje aan het water. Daar hebben we zicht op de kano’s die af en toe langszij komen of aanmeren, de grote boot waarmee je een ‘Schiffahrt’ kunt maken en de vele fietsers die aan de overzijde langs komen. Bad Karlshafen is een prachtig uitgangspunt om naar twee kanten de Weser Radweg af te fietsen zo ver als je zin hebt en dan heb je nog de route langs de Diemel. Verder is er een archeologische wandelroute die de moeite waard is. Er ligt hier een rijke historie die al begint ver voor de middeleeuwen. Het kano varen heb ik al genoemd. Bij minder goed weer is een dagje Thermen aan te bevelen, de mooiste van de Weser volgens de brochure. En dan blijkt deze streek een toevluchtsoord te zijn geweest voor Hugenoten op de vlucht. Daarover kun je meer te weten komen in het Hugenoten museum.
Woensdag 4 augustus Na een goede nacht slapen, hadden we zin in onze eerste fietstocht richting Hannoverisch Münden. Niet dat we dat direct wilden bereiken want 43 km heen en terug komt neer op 86 km. Dat is voor de eerste dag in ieder geval wat te veel van het goede. De route voerde ons aanvankelijk lang de weg maar gelukkig was die niet druk. Het grote genieten begon na ca 8 km toen we de velden langs de Weser in doken. Rondom een prachtig heuvellandschap. Onderweg op verschillende plekken pontjes die heen en weer voeren, geleid aan kabels en door de stroom meegevoerd naar de overkant. We reden tot aan Vreckenhagen, waar ook wij overstaken met het veer. “Mundmasken Pflicht’ geldt hier in en op alle openbare ruimten, dus ook de boot. Onder de zonnebril een dergelijk masker en je kunt een boef niet meer onderscheiden van een brave burger! Via de andere kant van de Weser zijn we terug gefietst. Halverwege lag een Kneippanlage waar je met de voetjes door een koud bad kon lopen. Dat lieten we anderen doen. Wij zochten de weide op en lagen lekker te genieten van de koelte onder een eik. Terug op de camping tikte mijn km teller 65 km aan!
Donderdag 5 augustus Deze keer kozen we voor de Diemel Radweg met als eindpunt Hofgeismar, op 29 km gelegen. Dinsdagmiddag hadden we al een klein stukje daarvan gedaan tot aan Helmarshausen. Dat bleek een rijke historie te hebben van ver voor de middeleeuwen. De resten van het een en ander mét toelichting op de vele strijd die hier ooit gevoerd werd is hier volop te bewonderen. Op de gevels van diverse fraai gerestaureerde vakwerkhuizen staan de nodige stichtelijke teksten te lezen die dan weer meer uit de middeleeuwen stammen. Het komt er op neer dat God gesmeekt wordt om vooral de mensen die in en uit het huis gaan beschermd en dit verrijkt met een bijbelse spreuk. Het begin van de route ging grotendeels door het bos met de Diemel, die zich meer als een beek dan een rivier toont, naast ons. Op zeker moment gaat het fietspad over een voormalige spoorweg. Daar is ook de Carlsbahn Tunnel waar we op de terugweg doorheen fietsten. Volgens het informatiebord de oudste spoorwegtunnel van de deelstaat Hessen. Halverwege zagen we hoog boven ons de burcht van Trendelburg liggen. Ook die bewaarden we voor de terugweg. Maar eerst genoten we nog van een bijzonder fraai landschap dat ons een beetje deed denken aan de Bourgogne: leeg, heuvelachtig, bebost en zonnig! Vlak voor Hofgeismar lag ‘Gesundbrunnen’. Dat heeft zijn naam te danken aan een bron met een legende. Dat kwam er op neer dat een zwaar gewonde soldaat en dito generaal genazen door het dagelijks drinken van water uit de bron. We fietsten er langs, stopten er bij maar waagden ons niet aan het avontuur van drinken uit deze fraaie put mét treden naar beneden waar een fontein opborrelde…..Naast de bron doemden een paar kolossale gebouwen op: het seminar voor verplegenden. Aan de andere kant van de weg het opleidingscentrum voor diaconaal werkenden. Voor lichaam en geest zit je hier dus wel goed! Hofgeismar toonde bij binnenkomst de nodige grandeur. Kastelen van huizen in de Jugendstil. Inmiddels niet meer in gebruik als woning maar als optrekje van de nodige bedrijven. Toch vraag je je af wie dat soort huizen lieten bouwen en bewoonden. Het centrum was aanmerkelijk minder aantrekkelijk. Of je in Doetinchem, Arnhem of welke stad ook loopt: de autovrije winkelstraten worden gekenmerkt door het zelfde type winkels. Wat opviel waren de mondkapjes. Heel wat mensen dragen die hier gewoon op straat, even zoveel zie je op de gekste plaatsen; hangend onder de kin, liggend op het hoofd of bungelend aan de pols. Voor ons was één winkelstraat wel genoeg, vooral toen dat eindigde op een pleintje met een terras in de schaduw. De cappuccino met Apfelstrudel van de Italiaan, gegarneerd met een lekkere bol vanille ijs, een dot slagroom en plakjes appel ging er in als pap! Op de terugweg reden we zoals gezegd de berg op naar de burcht van Trendelburg waar we een fraai uitzicht verwachtten. Helaas bleek dit niet toegankelijk voor aanwaaiende fietsers: ‘nur für Gäste’ van het ernaast gelegen hotel. Even later sloegen we nog af om de Wasserburg van ??? te bewonderen en besloten een extra rondje te rijden door de heuvels en via Gottsbüren terug te keren naar de Weser Radweg. Ook dat was weer genieten tot we bij Gottbüren waren. Er dreigde water tekort. Gelukkig werden we door vriendelijke bewoners van vers water voorzien én werd uitgelegd hoe de route verder zou lopen: ‘over de berg naar Ober-Weser’. Tja, dat was een pittige klim over een doorgaande weg met het nodige zware verkeer dat vlak langs ons passeerde. De afdaling was indrukwekkend, dat dan weer wel. Terug op de camping tikten we dan toch (bijna) de 80 km aan. Morgen schuiven we weer een eindje op en gaan we kamperen in Heinsen op de ‘Weserbergland camping waar we ooit al eens stonden. Meer foto's zie je als je in de menubalk klikt op foto's. Daar vind je het album Weser en Diemel.
Reacties
|
Richo en corrie |
|
Peter |
|
Corry Dolleman |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact