10e dag: Arc-te-Senans naar Marangea 85 km

Geplaatst op 16 augustus 2021 om 18:53 uur

---

---

De dag begint met onweer in de verte, het is dan 06:15 uur. Gelukkig hebben wij er geen hinder van. Alles opbreken en ontbijten en dan het stalen ros op. Het zijn dan de lekkerste temperaturen om te fietsen. Na enkele kilometers komen we in het departement Jura. Vanaf nu wordt het flink afzien. Het landschap verandert weer, nu minder landbouw maar hiervoor in de plaats komt de wijnbouw. Gigantisch grote wijnvelden duiken er op. Bij een plaatselijke bakker worden nog even wat kleine boodschapjes gehaald. Vlak voor de plaats Poligny maken we onze eerste koffiestop en eten iets. Vanaf nu krijgen we een klim van 6 kilometer met 6% gemiddelde stijging. En dan duikt er weer een bord Route Barreé op. Gelukkig komt er een hardloper aan, even vragen of we met de fiets wel door kunnen. Geen probleem zegt hij, je kan met de fiets langs de afsluiting. Rustig beginnen we de klim en in klein verzet kruipen we omhoog en wordt het uitzicht prachtig. Na 2 km zien we de oorzaak van de afsluiting. Driekwart weg is weg gezakt naar beneden, er blijft een strookje van een kleine meter over waar je met de fiets gewoon langs kan. Eenmaal boven even pauze, we drinken een blikje cola om de suikers aan te vullen. Vanaf nu gaat het weer op en af, we zitten nu op het plateau maar de weg blijft glooiend. Stiekem maken we veel hoogtemeters. Als dan de zon door de wolken komt, wordt het drukkend warm. We passeren camping l’epinette. Hier is Anita vroeger geweest, ze wil even kijken hoe het nu is. Op deze camping moesten ze toen met Tessa naar het ziekenhuis, i.v.m. een blindedarmontsteking. Onderweg krijg ik het hele verhaal te horen. Poeh, rond de middag lunchen we in de schaduw bij het dorpje Mirebel. We zitten er goed door heen, en er zijn geen winkels in de dorpjes die gepasseerd worden. Waren deze er, dan zijn ze ook nog eens dicht, het is zondag. We hebben hier een inschattingsfout gemaakt. Te weinig eten en drinken bij ons. Nog 20km, nou dat moet op karakter toch lukken. Even later krijgt Anita telefoon van Camillus. O jee, er zou toch niks met pap zijn. Als voor de volgende klim de ketting van het tandwiel loopt, gaat ze toch bellen. Dan weet je het en ben je gerustgesteld. Pap is gevallen en heeft waarschijnlijk zijn neus gebroken. Dat is wel vervelend, maar hier kan je niks mee. Men doet er ook niets aan. Ondertussen heb ik de ketting er weer op gelegd en kunnen we verder. Weer omhoog…. De bidons zijn beide leeg wanneer we in La Tour du Meix zijn. Ook hier geen café of restaurant waar we kunnen drinken. Anita ziet een man in zijn tuin en vraagt hem om de bidons te vullen. Pas de problem, zegt hij en we hebben weer lekker fris koud water. Gisteren heeft Anita contact gezocht met Nederlanders die in deze omgeving een chambre d’hotes hebben. Hier hoeven we weer eens niet te tenten en ook niet te koken. Lekker vakantie, haha. Deze locatie ligt echter een stuk van de route. Bij La Tour du Meix fietsen we richting Écrille en vandaar naar het dorpje Marangea, en zoals gewoonlijk gaat ook deze weg nog doodleuk 2 km omhoog. Eenmaal aangekomen worden we hartelijk ontvangen. We zitten er zo doorheen dat we na het drankje even zijn gaan slapen. Verder logeren hier nog meer Nederlanders. Er is naast de chambre d’hotes ook een campingplaats. Hij is kunstschilder en organiseert ook lessen, waarbij schilders vanuit divers landen bij hem een workshop volgen. Zij etaleert haar kookkunsten. Het avondeten is met alle campinggasten buiten aan een tafel. Wat een mooie ervaring om met zijn tienen, die je niet kent, te dineren. Er ontstaan hele leuke gesprekken en dat onder het genot van heerlijk eten en een lekker wijntje. Echt een mooie zomeravond. Moe maar voldaan gaan we om 22:00 uur naar bed te gaan. Wij moeten morgen weer verder op de fiets, maar we kunnen uitslapen. Het ontbijt is pas om 08:15 uur en morgen is het 10 graden kouder, jippie. 

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.