Tweet deze blogpost

Dag 10.

Een rustdag vandaag, geen fietsen maar wandelen. We slapen uit. De zon schijnt alweer. Het is de droogste periode in Schotland sinds 1948, vertellen de weermannen. Dit Guesthouse ligt boven op een berg en aan de achterkant ligt een grote golfbaan. Er zijn 2 kamers die beiden uitkomen in de ontbijt ruimte. Ook hier is weer alles tot in de puntjes verzorgt. Tegen tienen lopen we het dorp in. Gisteren hebben we het over plaatsnamen gehad, vandaag hebben we de mooiste ontdekt. Killiecrankie, ligt maar een paar mijl van Pitlochry. Hier wordt komend weekend de battle of Killiecrankie nagespeeld. Jammer dat we dit typisch Schots gebeuren niet kunnen zien. Bij de plaatselijke VVV vragen we om een kaart met wandelroutes. Er zijn veel wandelroutes, wij nemen een korte, de Edradour route. Die is 5 km en loopt door een bos naar een waterval (Black Spout) en langs de kleinste wiskey distillerij  van Schotland, opgericht in 1825. Tegen twaalven zijn we terug op de mainstreet van het dorp. We gaan lunchen in een van de vele café tentjes. Om 12:55uur willen we met de bus naar Queens view gaan. Dit is 11 km van Pitlochry. Volgens de dame van de VVV kunnen we lijn 82 nemen. Bij het busstation staan we als enige te wachten. Het is al 13:00uur en nog steeds geen bus. Blijkt deze alleen maandag, woensdag en vrijdag op dit tijdstip te gaan. En het is dinsdag. Dan besluiten we om nog een stukje van twee andere grotere routes te lopen. We lopen door een groene omgeving over een brug, passeren Fonab Castle om via de dam met vistrap terug te lopen naar het centrum en vervolgens door naar ons Guesthouse. De fietskleren zijn weer fijn gewassen en kunnen opgeruimd worden.

Ondertussen toch stiekem 14 km gewandeld en we zijn bekaf. Even een power napje, we voelen de zware rit van gisteren nog steeds. Na 2 uurtjes maffen gaan we dineren bij Café Scozia, een Italiaans restaurantje. Je moet vroeg zijn, het is hier erg toeristisch en reserveren doen ze niet, anders ben je overgeleverd aan fisch & chips. Na het eten genieten we in ons stekkie van de ondergaande zon en nemen nog een wijntje voordat we weer naar dromenland gaan.