Winter is coming
Geplaatst
op 11 november 2020 om 19:24 uur
Waar zal ik beginnen? Het zijn twee hectische weken geweest vandaar dat ik nu pas weer iets schrijf.
Laat ik beginnen met waar ik de vorige keer ben geëindigd: Het Bucket Shower project. Maandag 2 november zijn ze dan eindelijk geopend! Het was een hele intensieve week. Het was nog maar de vraag hoe het er in praktijk aan toe zou gaan maar het is een succes! Vrouwen voelen zich veilig en maken soms zelfs elke dag gebruik van de cabines. In eerste instantie was het idee dat er voor iedereen 1x per week plek zou zijn maar omdat het nog niet storm loopt, mag je gewoon komen als er plek is.
In de eerste paar dagen was het soms meer een kinderopvang dan een safe space voor vrouwen. Absoluut geen enkel probleem er is gezongen, gedanst, getekend en gespeeld.
Na een week zijn de kinderen wat meer op de achtergrond en wordt er meer en meer een vrouwelijke community gevormd rond de 'showers'. Ook de vrouwelijke community Volunteers nemen de taken van ons over en zijn wij niet meer nodig. Deze plek behoort tot hen.
Het waren drie pittige dagen. We werkten van 8am tot 5pm.
Veel mannen daarentegen voelen zich buitengesloten of niet gezien. Er zijn veel mannen die vragen waarom zij niet overdag gebruik mogen maken want na 5pm is het donker en koud. (gelijk hebben ze!) Deze feedback hebben we teruggegeven aan de coördinator van het project en wellicht dat er nu 1 of 2 dagen vrij komen waar alleen mannen gebruik mogen maken van de showers. Ik hoop persoonlijk dat ze die krijgen.
Dan hadden we de aardbeving op vrijdag de 30 oktober. Ik was aan het werk in het warhouse dat deze plaatsvond. Gelukkig heeft het geen grote impact op ons eiland veroorzaakt in tegenstelling tot Samos en natuurlijk Turkije.
Dit was ook de dag dat ik ben verhuisd naar een van de Volunteers huizen. Ik woon op dit moment met 8 andere mensen en slaap met 2 daarvan op een kamer.
Ik heb zaterdag gelijk wat leuke planten gekocht voor in de huiskamer en het huis opgeruimd. (het was een beetje een bende) Ik heb het wat huiselijker kunnen maken en ik denk dat ik mijn huisgenoten daar zeer blij mee heb gemaakt.
Op dit moment is er in Griekenland een landelijke lockdown aan de gang (hopelijk voor maar 3 weken). Gelukkig kunnen we wel nog werken.
Afgelopen maandag zijn we gestart met flooring van tenten i.s.m. watershed. Wat er gebeurd: de community haalt hun spullen uit de tent zodat wij de binnenkant van de tent omhoog kunnen halen. Om vervolgens pallets te plaatsen waar daarna weer grote houten planken op vast gemaakt worden. Watershed heeft de precieze afmetingen gemaakt en samen met de community volunteers zorgen we ervoor dat hopelijk a.s.a.p. alle tenten voorzien zijn van een verhoging. Op deze manier zullen de tenten minder snel wateroverlast hebben. Aan het einde van de week hopen we zo'n 200 tenten te hebben gehad. Het is zwaar werk. Op sommige plekken moet de grond vlak gemaakt worden. Dus harken en scheppen als een malle. Iedereen zit onder de blaren en fysiek is het een enorme uitdaging.
Vanwege de lockdown zijn er regels met auto's en passagiers. In de kleine auto's 1 chauffeur en 1 bijrijder, in de grote bus 1 chauffeur en 3 passagiers.
De organisatie heeft gevraagd of er mensen zijn die eventueel naar het kamp willen lopen nu het nog mooi weer is. No pressure alleen als je wilt. Ik ben de beroerdste niet en wandel graag. Dus eergisteren, op de eerste dag van de flooring, ben ik lopend naar het kamp gegaan. Een wandeling van een uur. We begonnen om 8am dus om 7am liep ik de deur uit.
Na de flooring van 8am tot 1pm, ging ik naar een van de 'showers'. Tot 5pm. Het was een hele, hele lange uitputtende dag.
Gister heb ik een hele fijne en relaxte dag gehad in het warhouse. Samen met twee andere hebben we winterkleding pakketten gemaakt voor de community volunteers. Ook is er plek om dingen te maken van al de 'slechte' pallets die we hebben. Zo maken we tool boxen voor de scheppen, harken en bijlen die we uitlenen aan de community in het kamp. Ook maken we onze eigen nachtkastjes. De bedoeling is dat straks iedere volunteer weet met gereedschap om te gaan en als je een idee hebt om iets te maken die te kunnen uitvoeren.
Gister heb ik aan het einde van de dag met een van de huisgenoten, degene waarmee ik die dag had gewerkt, om 4 uur een flesje wijn open getrokken. Het was een peacefull day.
Rond een uur of 6pm kwam de rest van het huis thuis en en hebben we met z'n alle buiten gezeten en een hele gezellig dag gehad.
Vandaag heb ik veel rondgereden. Omdat er dus maar een aantal mensen in een auto mogen hebben we op dit moment iedere dag een shuttle driver. Vandaag had ik die taak. Naast het vervoeren van volunteers had ik ook de taak om matrassen en een bedframe van het ene huis naar het andere huis te vervoeren. Op een gegeven moment reed ik een straat in waar ik in eerste instantie dacht dat dat geen goed idee zou zijn. Het moment dat je je realiseert "als ik doorrij rij ik mezelf vast maar ik kan ook niet terug". Na 80 hellingproeven en a lot of zweten heeft de BUS, want daar reed ik dus in, geen enkel schrammetje en is niemand gewond geraakt.
Morgen ga ik misschien een dagje mee kijken bij een van de laundry organisaties die vooral wassen draaien op 60graden i.v.m. schurft. Dit is een heel groot probleem in het kamp. Op dit moment hebben ze tot aan het einde van de week te kort aan volunteers en mag je je vrijwillig aanmelden vanuit onze organisatie om een dagje daar te helpen. Ik ben heel benieuwd naar een andere organisatie en hun enorme klus.
Daarnaast is er een (groot) nieuwtje. Er zijn vanaf 2 weken geleden 'posities' in het team vrijgekomen. Er was een interne open call voor drie verschillende posities. Een van de posities was Volunteer Reqruitment en support officer.
Ik dacht "weet je, ik ben wel benieuwd wat het inhoud dus ik laat weten dat ik geïnteresseerd ben'. Zodoende heb ik zaterdag het gesprek gehad wat prima en interessant was. Ik heb nooit de insteek gehad dat ik deze positie ambieerde maar maandag kreeg ik een berichtje dat ze me graag willen hebben voor deze positie.
Ik heb een paar weken geleden met mezelf afgesproken dat ik mezelf wil blijven uitdagen dus ik heb ja gezegd!
Wat houdt dit in? De titel zegt het al wel een beetje, ik zal de sollicitaties verrichten met mensen die geëintereseerd zijn om met ons te werken als vrijwilliger, ik zal zorgen voor de 'housing'. Dit houdt in dat ik precies weet wie waar zit en waar iemand in kan gaan trekken. Het supporter van vrijwilligers, dus motiveren, een luisterend oor zijn waar nodig.
Ik zal 2 a 3 dagen op kantoor werken en daarnaast in 'the field'. Het wordt dus een combinatie van field en office werk.
De eerste maand is een proefperiode en daarna bekijken we de stand van zaken, of ik het wat vind, en of zij tevreden zijn of niet.
Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn. Ik krijg nu al heel veel support van iedereen en vertellen me dat ze er alle vertrouwen in hebben dat ik dat goed ga verzorgen. Wat ik hartverwarmend vind.
Ook heb ik besloten om daarom opnieuw te gaan verhuizen. Naar een ander volunteers huis met 2 mensen minder en waar ik maar met 1 persoon op een kamer slaap. Ik denk dat ik daar net wat meer rust en ruimte heb om te werken. Zondag will be the day.
Ik hoop dat ik jullie zo weer een beetje op de hoogte heb gebracht. Ik ga zo eten. Ik eet een pasta die ik eergisteren heb gemaakt en dan ga ik naar bed!
Ik wens jullie en hele fijne avond/week. Dikke x
Reacties
|
Jacqueline de Wit
Geplaatst op 29 november 2020 om 22:24 uur
Goed bezig Lisa! Mooi om te lezen. Super!
|
|
Petra
Geplaatst op 15 november 2020 om 14:51 uur
Hoi Lisa,
Ik heb vandaag al je belevenissen gelezen. Mijn complimenten hoor! Ook mooi om te lezen wat je voor de vluchtelingen kunt betekenen. Realiseer je goed dat je met een heel klein gebaar al het verschil voor iemand kunt maken! Heel veel succes en mooi om te zien dat je kwaliteiten daar niet onopgemerkt blijven. Groetjes, Petra en Martin
|
|
Evelien
Geplaatst op 14 november 2020 om 16:50 uur
Hoi schat , wat doe je het goed daar . Heel trots op je en jij mag zeker trots op jezelf zijn . Heel veel fijne werkdagen en een fijn nieuw huis .
XXX Evelien
|
|
Maamke
Geplaatst op 14 november 2020 om 15:57 uur
Lieve Lies,
Wat worden er een hoop bergen verzet. Geweldig om jouw verhalen te mogen lezen. Het lijkt erop dat je goed op je plek zit en je nieuwe huisgenoten zullen ongetwijfeld blij met je zijn.
Zet 'm op, dikke knuffels!
|
|
Hilde
Geplaatst op 14 november 2020 om 09:17 uur
Lieve Lisa, wat een werk verrichten jullie daar! Wat een powermens ben jij!! Ik wens je heel veel succes met alles wat komen gaat! Je geeft een prachtige en betrokken inkijk met je verslag; echt boeiend om te lezen. Liefs, Hilde
|
|
Mai
Geplaatst op 13 november 2020 om 23:38 uur
Lieve Lisa, wat weer een mooi verslag van al je belevenissen! Dank je wel daarvoor! Fantastisch wat je allemaal doet, oog voor het grote om je heen en oog voor het kleine (een flesje wijn om een dag af te sluiten, het huis gezelliger maken). Mooi dat je je passie zo kan volgen en nu een promotie hebt kunnen maken, waarmee je anderen door je eigen ervaring weer verder kunt begeleiden en ondersteunen. En dat allemaal na iets meer dan een maand en wat lijkt dat veel langer door alles wat je beleeft. Heel veel succes met je nieuwe job en een goede verhuizing komend weekend! Lieve groetjes x
|
|
Christine
Geplaatst op 13 november 2020 om 13:11 uur
Lieve nicht,
Zojuist al je verhalen gelezen. Tof dat je je zo inzet!
T is treurig dat in het rijke Europa zoveel vluchtelingen zolang in kampen moeten verblijven.
Ik wens je kracht, hoop, een goed humeur en mooie ontmoetingen toe om door te gaan met alle ondersteuning en projecten voor de bewoners.
Liefs, Christine
|
|
mama
Geplaatst op 12 november 2020 om 17:07 uur
Lieverd, we spreken elkaar regelmatig aan de (beeld)telefoon. Maar om je verhaal ook nu weer te lezen is nog meer prachtig. Je bent zo ontspannen, zelfstandig, actief, nieuwsgierig en toont nog steeds veel lef in alles wat je doet en wat er op je pad komt. Dat doet me echt heel goed, ik heb bijna geen petjes meer over (..eh petje af, weet je wel ? )
Je "promotie" zegt dan ook alles, je hebt het er zelf naar gemaakt; vanaf begin heb je laten zien dat je er voor iedereen wilt zijn daar; vluchtelingen, collega's, organisatie, jezelf.
Het is interessant om aan de zijlijn mee te krijgen, hoe en wat jullie daar allemaal (proberen) van de grond te krijgen voor de mensen in het kamp. Fingers crossed voor een milde winter....
Ik hoop dat jullie door kunnen gaan met het goede werk, ondanks de lock down.
Veel plezier ook in je nieuwe huis.
Liefs van mama xx
|
|
Gertie
Geplaatst op 12 november 2020 om 11:00 uur
Jeetje Lisa wat een verhaal en wat een werk. Zo veel te doen.
Je lijkt je draai gevonden te hebben daar.
ik denk dat je een hele goeie bent voor je nieuwe job.leuk om mensen op te vangen en wegwijs te maken in die bijzondere wereld.
Veel succes met die nieuwe uitdaging.
|
|
rein
Geplaatst op 12 november 2020 om 09:17 uur
Hoi Lisa,
Wat een mooi en uitgebreid verhaal. Zoveel en afwisselend werk. Echt aanpakken en de handen uit de mouwen steken. En nieuwe contacten met andere organisaties. je blijft nieuwsgierig en zoals je zelf zegt ik wil de uitdaging blijven aangaan, heel knap. Het levert je dus ook veel op (nieuwe job erbij). Mooi verhaal van de 80 bergproeven! En aanstaande zondag dus weer verhuizen. Je hebt alles zo te zien goed onder controle voor jezelf. Echt top. Alvast een mooie tijd gewenst in je nieuwe huis.
liefs papa
|
