11 mei - vier weken verder
Geplaatst op 11 mei 2020 om 10:51 uur
Hoi allemaal!
Ik besefte me toen ik dit verhaaltje ging schrijven dat het alweer vier weken geleden is dat ik richting Engeland vertrok. Dat voelt tegelijk heel kort en heel lang.
Ook afgelopen week is er niet heel veel gebeurd. Zoals ik in mijn vorige verhaal scheef was het weer gedoe met Ikea. Die Ikea levering hadden we dus gecanceld en daarvan krijgen we ons geld nog terug. Tegelijk heb ik toen bij Argos een matras besteld en die kwam netjes de leverdatum (7 mei) binnen! Zelfs eerder dan de tijd die ze hadden doorgegeven en hij heeft hem voor me naar boven getild (gelukkig, was anders een nachtje buiten slapen lol). Michael was vorige week in Wales voor zijn werk, dus ik moest mezelf vermaken. Was wel gek toen hij op maandagochtend weg ging en ik alleen achter bleef. De dagen duurden lang, dat duren ze al met zijn tweeën, maar met elke dag sporten, boodschappen doen, netflixen en gamen heb ik het uiteindelijk overleefd ;)
Ik ben ook op zoek gegaan naar banen. Als ergotherapeut staat er weinig open waar ik op kan solliciteren. Bovendien kan het nog tot eind juni duren voor mijn registratie is goedgekeurd. Maar waar superveel vacatures voor open staan is de 'care assistant'. In Nederland valt het douchen, kleden en enigszins verzorging van patiënten thuis onder de verpleegkundigen. In Engeland doen zij dat niet en houden ze zich alleen bezig met wondverzorging en medicatie. Als care assistant kan je intern worden opgeleid en komt vaak neer op andere beroepen in de zorg, zoals social workers. Het is echter niet moeilijk en klinkt toch best interessant en sluit aan bij mijn opleiding en werkervaring! In het revalidatiecentrum hielp ik patiënten ook met douchen en aaankleden, eten, etc. Dat valt hier dus ook onder, plus je mag mee met dagjes uit! Haha. Maar goed, aan die care assistants hebben ze hier nu dus een flink tekort, dus ik ga binnenkort eens een paar leuke vacatures uitzoeken en beginnen met solliciteren :)
Verder heb ik ook eindelijk een Engelse bankrekening en een gedeelde rekening met Michael vanwaar we onze rekeningen kunnen betalen. Dus ik heb eindelijk geld van mijn Nederlandse rekening naar hier kunnen overmaken en heb één van de twee pasjes ontvangen. Kan ik eindelijk 'normaal' betalen. Maestro accepteren ze in de meeste winkels namelijk niet, dus moest ik cash of met creditcard betalen. Maar cash is natuurlijk niet gewild vanwege de maatregelen. Het voelt alleen gek om boodschappen te betalen met de creditcard.. Nu hopen dat binnen een maand of twee ook geld op de rekening binnen komt.
Verder zullen vanaf deze week de maatregelen iets versoepeld worden in Engeland. Met iets versoepeld bedoel ik dat men nu mag stilzitten op een bankje of op het gras in een park en dat je vaker dan één keer per dag naar buiten mag voor exercise. Als alles goed blijft gaan, gaan ze vanaf juni ook enkele winkels open doen plus basisscholen. En de volgende stap wordt dan per juli ook een aantal restaurants/pubs/etc. Als je met het vliegtuig Engeland binnen komt moet je 14 dagen in zelfisolatie. Ik krijg nog te horen of mijn vluchten over 1,5 week doorgaan of niet. Maar als ik terug kom moet ik dus lekker 2 weken in huis blijven, jippie. Michael is dan misschien ook weer echt aan het werk, dus dat wordt weer erg saai ;). Zou in ieder geval leuk zijn als ik weer even in Nederland kan zijn en iemand anders zie dan Michael (hij is heel gezellig hoor, maar jullie begrijpen me).
Komende twee weken is Michael nog vrij en gaan we maar aan de volgende serie op Netflix beginnen. Verder proberen we zeker één keer per week een goede wandeling te maken. Dan neem ik meestal mijn camera mee om daar een beetje mee te experimenteren. Dat voelt wel lekker.
Voorlopig was dit weer de laatste blog, want veel nieuws heb ik niet met het weinige dat zich nu afspeelt op deze wereld haha. Bij nieuws horen jullie weer van me. Love you xxx
Reacties
|
Gonnie |
|
Gonnie |
|
Gonnie |
|
Sissi |
|
Ron |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact