Avatar Kirsten van Tol

Kirsten van Tol

Week 7 - De laatste.

Geplaatst op 23 december 2018 om 19:22 uur



Week 7 – De laatste.
Goedenavond vanuit.. Den Haag

Dag 43 – 16 december.
Al om 06.45u stapte ik vanochtend in de bus op weg naar Invercargill. Deze busrit was, voor Nieuw-Zeelandse begrippen, kort, en om 10.00u was ik dan al in Invercargill.

Ik begon de dag in Invercargill in Queens Park. Wederom was hier een Rose Garden en een New-Zealand Garden, maar ook een klein dierencentrum. Mijn weg vervolgde ik via de Water Tower naar Otatara, waar ik een korte walk had uitgekozen om te gaan doen. De walk op zich was wel kort, maar de weg er naartoe was vanaf mijn hostel 3uur retour. En ook hier bewees de walk dat de ‘voorschriften’ in Nieuw-Zeeland niet kloppen, want de walk die aangeschreven stond als +/- 1.5u was in 3 kwartier toch echt wel klaar.

De resterende middag heb ik in het zonnetje gezeten in de Otepuni Gardens, boodschappen gedaan, en gezellig met mensen uit het hostel gekletst.

Dag 44 – 17 december.
Het voelde bijna als uitslapen toen ik ‘pas’ om 08.45u in de bus stapte, van Invercargill ging ik naar Dunedin. De gehele busrit van bijna 5 uur was het prachtig weer, en verrassend genoeg bleef dit vandaag ook zo voor de rest van de dag!
Aangekomen in Dunedin dropte ik mijn spullen in het hostel en pakte ik de bus naar st. Claire’s. Dit strand staat bekend als surfstrand, en ik huurde hier dus een wetsuit en een surfboard en heb 2 uur golven getrotseerd in de Pacific Ocean (dat klinkt best leuk om te zeggen, haha).

Dag 45 – 18 december.
’s ochtends ben ik begonnen in de Art Gallery, gevolgd door een rondje door de stad. Helaas zat het weer vandaag niet helemaal mee, en vielen er af en toe echt wel wat spetters.

Rond 15u stapte ik weer in een bus, dit keer voor een wildlifetour!
Allereerst gingen we naar het Albatroscentrum. Ik moet eerlijk zeggen, ik wist niet zoveel van een Albatros, maar met een spanwijdte van 3 meter was het toch best impressive om ze te zien!
De weg werd vervolgd naar pinguïns en zeeleeuwen.
Aangekomen op het strand zagen we eerst de Zeeleeuwen, maar verderop liepen twee pinguïns, en daar gingen we eerst heen!
De twee kwamen net uit zee gelopen, en het was te schattig. Ze liepen bijna hand in hand leek het wel, haha. Super dichtbij waren ze, heel erg tof!!
Terug naar de zeeleeuwen, deze konden we, bij wijze van spreken, aanraken zo dichtbij. Bi-zar. Echt onbeschrijfelijk. Wat een leuke beesten, en wat hadden we een leuke guide die zo vol passie kon vertellen.

De laatste stop die we hadden ging naar de zeehonden. En dit waren er ontelbaar veel, ook waren er vrij veel babyzeehonden, heel erg schattig.
Ook hier vertelde onze guide vol passie. En ik genoot echt van de avond. Heel erg gaaf en bijzonder!

Dag 46 – 19 december.
Mijn laatste rit met de Intercity, Invercargill -> Queenstown. Toch een beetje gek, en ook het idee dat dit mijn laatste hostel is sinds de afgelopen 7 weken, is heel gek. Maar, het was wel een van de beste hostels. De kamer was best ruim, hij was heel licht, er was een badkamer en suite en de bunkbedden waren meer dan stabiel! O en niet te vergeten, het hostel lag midden op de waterfront en het uitzicht was dus echt fantastisch.

Vandaag heb ik lekker rondgewandeld en ’s avonds ben ik samen met een meisje uit mijn dorm naar Fergburger gegaan. Deze burgers worden besteld als de beste burgers uit Nieuw-Zeeland, en door sommigen als de beste uit de wereld! Het is hier dus elke avond belachelijk druk, en we hebben even in de rij gestaan, maar ik moet ze nageven, de burgers zijn echt goed!

Hierna zijn we naar de waterfront gegaan, waar elke avond wat streetperformances zijn, hier hebben we van alles gezien. Van hele goede solomuzikant met loopstation, tot een Zweed die op drie tafels en een magnetron klom en een man uit Singapore die rondrende met drie wcrolhouders met wcrollen eraan. Maar het was een vermakelijke avond, haha.

Dag 47 – 20 december.
De laatste dag in Nieuw-Zeeland. Om 7u verliet ik het hostel en ging ik naar Queenstown Hill, een mooie hike naar boven, en een uitzicht wat het zo waard was. Werkelijk prachtig. De wolken klaarden op, er vlogen vliegtuigen langs (de Airport ligt naast Queenstown Hill), ik was alleen op de top en genoot van het uitzicht en hoe alles hier samenkwam.

Nadat ik weer ‘beneden’ was, heb ik mezelf getrakteerd op een koffie en een vegan chocolade-kokosbal en de rest van de dag heb ik eigenlijk door de stad gelopen, en genoten van het heerlijke weer. Ik heb mezelf aan de waterfront geplaatst en heb genoten van het even niks doen, het heerlijke weer, het prachtige uitzicht, en 7 weken reizen.

’s Avonds besloot ik om een goede afsluiter te geven aan mijn reis en weer een lekkere vegan pizza te gaan eten. Na het eten heb ik de laatste spullen ingepakt en sloot ik mijn backpack(avontuur) letterlijk.

Dag 48 + 49 – 21 + 22 december.
Vroeg (06.30u) stond ik op Queenstown Airport en hier was hier welgeteld niemand, afgezien van de medewerkers en ikzelf dan. Geen wachttijden bij de check-in, bagage drop-off en de douane, wat een luxe! Ook geen winkeltje (letterlijk geen één) achter de douane, dat was dan iets minder, maargoed, ook geen ramp.
Na een vlucht van 1.5 uur, waar ik drie stoelen voor mijzelf had, kwam ik aan op Auckland Airport. En Auckland Airport was me een partij druk!! Door een technische storing was er op dat moment geen check-in mogelijk, maar doordat ik al ingecheckt was op Queenstown kon ik direct door naar de douane, en omdat er dus geen check-ins waren, was hier wederom geen rij, gelukje voor mij.

Met een uur vertraging omdat er een bagage van een passagier uitgeladen moest worden vertrokken wij naar Hong Kong International Airport. En vanaf dit moment heb ik eigenlijk geen besef meer van dag en tijdstip door één: het tijdsverschil en twee: alle vliegtuigmaaltijden lijken op elkaar en er zit volgens mij geen verschil in wat je als ontbijt/avondeten/lunch krijgt.

Na een vlucht van 10.5u kwamen we om 21.30u lokale tijd kwamen we aan op Hong Kong International Airport waar het heel fijn was om voor drie uur even de benen te kunnen strekken voor het laatste stuk(je) van de reis.

Om 00.30u zouden we namelijk vertrekken richting Schiphol, maar ook hier verlieten wij de Airport met een uur vertraging. Na nogmaals 12.5u stilzitten (met af en toe een been in de lucht steken om nog even te strekken) landde ik om 06.15u ’s ochtends op Schiphol.

En nu, nu ben ik weer thuis. Nog even acclimatiseren, maar onwijs aan het nagenieten van mijn mooie en bijzondere reis!

Dankjewel voor het lezen van mijn blogs,
Liefs, Kirsten


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie