Na 2 maanden
Geplaatst
op 25 november 2019 om 20:40 uur
Ondertussen zit ik alweer ruim twee maanden in Zuid-Afrika
en door, eigenlijk, de afwezigheid van hectiek ben ik niet toegekomen aan veel
schrijven voor mijn blog. Omdat ik niet echt één of twee hele interessante
onderwerpen heb gaat mijn verhaal van vandaag vooral over enkele van de
bijzondere activiteiten die ik tot nu heb gedaan en het leven in het algemeen.
Laat ik beginnen bij de allereerste zaterdag in Kaapstad,
een schoolreisje naar Cape Point en onder andere Kaap de Goede Hoop en Boulders
Beach: Deze dag begon niet al te best, regenachtig en rond een graad of 17/18,
volgens iedereen die hier woont erg koud voor de tijd van het jaar. Maar ja,
een beetje regen kan de pret niet derven natuurlijk dus ging ik om 7:00 vol
goede hoop (ja, ik weet dat het goede moed is maar dit is een leukere
woordspeling) naar school.
Vervolgens zijn we met de bus naar het meest zuidelijke
puntje van Kaapstad gegaan, Cape Point (niet te verwarren met Cape Agulhas, het
meest zuidelijke punt van Afrika). Eenmaal aangekomen was het gestopt met
regenen en was het weer goed genoeg om de klif waarop de vuurtoren staat te
bewandelen. We kregen hier als tip van de buschauffeur dat als we onze rugzak
niet nodig hadden, deze in de bus te laten liggen tenzij je besprongen wilt
worden door bavianen op zoek naar eten. Voor nu had ik deze tip opgevolgd maar
voor een volgend bezoek aan Cape Point zou dit alles nog net iets spannender
kunnen maken dus ik houd dit in mijn achterhoofd.
Na het bezoek aan Cape Point gingen we met de bus langs de
klif naar beneden naar de oceaan en misschien wel het meest bekende punt van
Zuid-Afrika: Kaap de Goede Hoop. Onderweg naar Goede Hoop leek het wel een
mini-safari, als eerste werd de weg versperd door een groep bavianen met
baby’s, daarna kwamen we twee struisvogels tegen en niet gauw daarna stond er
een antilope langs de weg. Bij Goede Hoop werden vooral heel veel foto’s
gemaakt. Het is een iconische plek en het leent zich uitstekend voor
fotografie.
Hierna gingen we verder naar de volgende stop; Boulders
Beach. Oftewel: Pinguïns. Eerlijk gezegd vond ik dit enorm tegen vallen, maar
dat kan komen doordat we naar het toeristische deel van het strand gingen, hier
moest je dan ook entree betalen om überhaupt het strand op te komen en daardoor
had het heel erg een dierentuin-gevoel. Er was één pad met hekken en informatie
borden over de dieren. Het enige verschil was dat de pinguïns zo de oceaan in
konden gaan en dat ze niet op dat strand hoefden te blijven. Voor de
hoeveelheid entree die je hiervoor moest betalen (R152 = €9) vond ik dit het
echt niet waard om heen te gaan.
Nadat we een uur bij de Tourist Trap die Boulders Beach is
hadden rondgehangen gingen we verder naar de volgende stop: Muizenberg Beach.
Ik had geen idee wat dit strand precies speciaal maakte totdat ik daadwerkelijk
op het strand was, op Muizenberg staan zo’n 10 felgekleurde huisjes die
eigenlijk iedereen wel ooit op een foto voorbij heeft zien komen. Verder is
Muizenberg een extreem goed strand om te surfen omdat dit aan de kant van de
Indische Oceaan ligt, hier is het water altijd een fijne temperatuur in
tegenstelling tot de stranden aan de Atlantische Oceaan die altijd ijskoud
zijn.
Als laatste stopte we in Constantia bij een wijnproeverij.
Voor mij niet ideaal aangezien ik helemaal niet van wijn houd. Terwijl iedereen
van alle soorten wijn genoot dronk ik eigenlijk alles maar alsof het een shot
was gewoon om ervan af te zijn (ik ben er uiteindelijk wel achter gekomen welke
soorten wijn ik erger vind dan andere), verder waren de crackers die ervoor
bedoelt waren je smaak te ‘resetten’ wel lekker.
Dit was het einde van de dag naar Cape Point. Vanaf hier ben
ik de chronologie helemaal kwijt en ik weet zelf ook niet meer precies wat ik
wanneer heb gedaan maar voor het verhaal maakt het niet zo veel uit.
Kaapstad is in twee groepen te verdelen; sportfanaten en
mensen die te veel McDonald’s eten. Nou dacht ik dat ik in die tweede groep zou
vallen maar niets is minder waar. Nu heb ik het geluk dat mijn groep vrienden
van hier ontzettend sportief is en hoewel ik sporten super leuk vind, had ik in
Nederland nooit echt de motivatie om te gaan sporten. Hier loop ik elke dag 20
minuten naar school en 20 minuten terug (de Uber begon al heel snel te
vervelen) en buiten school probeer ik elke twee weken (liever elke week) te
‘hiken’, bij voorkeur een berg op. Ook had ik het geluk dat mijn kamergenoot
elke dag voor haar sportgroep thuis een aantal oefeningen moest doen waar ik
dan ook maar vrijwillig aan mee deed, elke keer als we op het strand zijn (minimaal
1 keer per week, meestal vaker) spelen we volleybal of voetbal, en, schrik
niet, ik ga zelfs naar de sportschool af en toe. Zo heb ik laatst 5 uur
lang(!!!!!!!!!!!) in de sportschool tennis en beachvolleybal gespeeld. Leren
surfen staat nog op de planning.
Zo’n berg op hiken ging zo makkelijk nog niet. De eerste
keer dat ik met een groepje vrienden ging hiken kregen we van onze leraar een
‘mooie route’ die dus één van de steilste paden naar de top van te Tafelberg
bleek te zijn. Ik was echt verbaast over dat het mijn vriendengroep allemaal zo
makkelijk afging, ik lag namelijk al half op sterven na 10 minuten. Gelukkig
kon één ander meisje uit de groep het ook niet aan en zij wij op ons eigen
tempo naar boven gegaan. Boven bleek alleen dat wij niet eens langzaam waren,
de rest was gewoon echt extreem snel. We hadden de tijd bijgehouden, 2 uur en
10 minuten voor ons. Het gemiddelde voor die route is tussen 2 en een half- en
3 uur. Boven op de Tafelberg hebben we de zonsondergang gekeken en daarna zijn
we met de kabelbaan naar beneden gegaan.
Ook ben ik een dag naar Hermanus gegaan, een klein stadje
aan de oceaan richting het oosten op ongeveer twee uur rijden van Kaapstad.
Hier ging ik heen voor het jaarlijkse Whale Festival. Een heel groot feest om
te vieren dat de walvissen van de zuidpool naar het noorden komen om een
partner te zoeken in het warmere water bij Zuid-Afrika. Hermanus wordt gezien
als één van de beste plekken ter wereld om walvissen te spotten vanaf het land.
Helaas kon ik hier niet veel van merken omdat we over de hele dag maar één
walvis hebben gezien, opzich indrukwekkend maar ik had er meer van verwacht.
Toch was dit wel een hele leuke dag met leuke mensen en een gezellige sfeer.
Meer indrukwekkend dan die ene walvis die ik had gespot was toch wel de weg ernaartoe,
voor de eerste keer kwam ik weer buiten de stad en kon ik echt Afrika zien, de
route liep ook nog eens dwars door een gebergte wat alles nog spectaculairder
maakte.
Ongeveer een maand geleden heb ik me voor het eerst verdiept
in vrijwilligerswerk, school bood een tour door een daklozenopvang aan en op
basis daarvan kon je je daar aanmelden om vrijwilligerswerk te doen. Alhoewel
ik van tevoren al dacht dat dit niks voor mij zou zijn, leek het met toch
interessant om een kijkje te gaan nemen en misschien had ik wel een compleet
verkeerd beeld van zo’n opvang in mijn hoofd en zou het toch wel wat voor mij
zijn. Mijn voorgevoel klopte toch wel want dit was inderdaad geen plek voor
mij. Ik ben toch heel erg blij dat ik het wel heb gezien want ergens was het
toch wel heel bijzonder, ik heb daar een kort praatje gemaakt met wat dakloze
mensen en het was het echt een eyeopener want dit is helaas ook een deel van
Kaapstad. Alhoewel ik niet meer op deze plek terug zal komen ben ik toch
ontzettend dankbaar voor wat klasgenoten die hier wel terug gaan komen om te
helpen. Ikzelf ga nog wel vrijwilligerswerk doen, alleen dan op een andere plek
en op een andere tijd.
En nu nog een tijdsprong, alles voor deze alinea heb ik meer
dan een maand geleden geschreven (alleen hier en daar wat aangepast voor de
logica), maar hallo! Ik leef nog. Deze maand (november) is er voor mij niet
veel veranderd of gebeurd behalve dat ik nu in het hoogste niveau op school zit
en dat een aantal van mijn vrienden alweer bezig zijn met hun koffers inpakken
om terug naar huis te gaan.
Ook heb ik nu meer vrienden uit andere landen, in het begin
waren mijn kamergenoot en ik veel bij elkaar met een aantal mensen uit dezelfde
residentie waar wij wonen, vooral omdat dit het makkelijkste was. Natuurlijk
ben ik nog steeds vrienden met hun maar naarmate je met meer andere mensen
praat krijg je zo toch andere vrienden. Mijn kamergenoot, Flavia, en ik zitten
op school in hetzelfde niveau maar wel in een andere klas, we kiezen er ook
voor om andere keuzevakken te hebben zodat we niet 24/7 bij elkaar zijn.
Hierdoor krijg je zo ook andere vrienden omdat je dan met allerlei andere
mensen omgaat.
Mijn ‘nieuwe’ vriendengroep bestaat uit Manon, Thanguy en
Estelle uit Frankrijk, Marina en Masahiro uit Japan, Ben en Urs (en Henrik maar
die is ondertussen alweer naar huis) uit Duitsland, Anna uit Zweden, Catalina
uit Chili en Korneel uit België met nog een aantal mensen die in de vorige
blogpost al voorbij zijn gekomen. Een stuk multicultureler dus. Voor mij heel
erg interessant om zo veel nieuwe culturen te ontdekken (en vooral heel veel
scheldwoorden in verschillende talen). Zo boden mijn Japanse vrienden aan om
Japanse miso soep te koken met rijst en een aantal kleine Japanse gerechtjes,
op de voorwaarde dat ik ze een keer kom bezoeken in Tokyo.
De komende maand gaat ontzettend druk worden. Eind december
ga ik op vakantie naar ‘The Wild Coast’, de oostkust van Zuid-Afrika aan de
Indische oceaan, hier komt natuurlijk ook een blog over. Verder staat eind
november en begin december vol met leuke dingen, vooral omdat 3 van mijn
vrienden naar huis gaan in december.
Als laatste wil ik nog even zeggen dat ik de reactie op mijn
vorige post ontzettend leuk vond! Ik heb maar heel weinig tijd (en zin) om een
blog te schrijven dus vandaar het gebrek aan updates. Ik plaats wel
regelmatiger iets op mijn instagram (@sincerelyjuul).
Tot de volgende blogpost en ‘groete by die huis’!
Reacties
Suus
Geplaatst op 25 november 2019 om 20:57 uur
Zooo daar hebben we ff op moeten wachten, maar dat is misschien juist alleen maar een goed teken :) fijn dat het nog steeds goed gaat en ik kan niet wachten om over 3 maanden zelf te zien waar jij je leventje nu leeft. Groetjesss xxx
|