Day 5
Geplaatst op 10 mei 2019 om 05:06 uur
Waaauuuwww wat gaat de tijd toch snel, he?! Alweer donderdag en dus onze vijfde dag in NYC. We waren eigenlijk ingepland voor een tour in het MET museum, maar die hebben we moeten verzetten ivm ‘the game’.
Vandaag staat in teken van BASKETBAL dus dat betekend dat we naar Philadelphia toe moeten. Een busreis van 2 uur, maar ik ben allang blij want manlief wou in eerste instantie de wedstrijd van het team uit Boston bijwonen. Dat is een reis van 4 uur en dan kom je natuurlijk niet op dezelfde dag terug. Gelukkig hebben ze hun laatste wedstrijd verloren en zijn daardoor geen onderdeel meer van de play-offs.
Voor we de bus pakken ga ik nog even naar Sephora. Die zijn hier zo groot en er is niets dat ze niet verkopen. Dit is echt make-up heaven. Jahir kan best wel goed inschatten wat hem nu te wachten staat dus neemt de verstandige beslissing om mij maar gewoon mijn ding te laten doen. Hij zegt “Ik wacht hier op je” terwijl hij dicht bij de ingang (of misschien kunnen we het nu beter dicht bij de uitgang noemen) staat . Ik moet natuurlijk overal kijken, ruiken, swatchen en vraag de medewerker om wat samples. Ondertussen loop ik een paar keer langs Jahir die als een serieuze bodyguard nog steeds dicht bij de deur staat, maar wel lief glimlacht als hij me voorbij ziet lopen. Ik riep één keer naar hem dat ik bijna klaar was dus dacht dat hij achter me aan zou komen richting de kassa. Dit deed hij niet en toek bleek dat er nog een heel gedeelte winkel was die ik niet had gezien. Voor ik het wist was ik alweer een tijdje aan het doen en voelen. Ik loop weer naar hem terug om de creditcard te halen. Als ik met mijn tasje naar hem toeloop vraagt hij “En hoeveel was het?”. Ik verdubbel het bedrag en probeer goed naar zijn blik te kijken, maar hij lijkt geen kick te geven dus ik roep maar snel “Nee, joh zo gek ben ik niet”. We hebben natuurlijk gisteren al van alles gekocht en ik weet echt niet hoe we onze koffers dicht gaan krijgen. Dat was op de heenweg al een issue!
We komen ruim voor de game aan in Philadelphia dus gaan natuurlijk weer naar Starbucks. Dit keer geen koffie maar een thee en frappucino. Ondertussen maken we samen een deel van de Wachttoren. We komen ook bij een markthal waar ik een soepje eet en we een maaltijd kopen om mee te nemen. Als we de metro richting het stadion willen nemen komen we een stand tegen. De 2 zusters worden net afgelost en we maken nog even een praatje met ze. Jahir zei vanmorgen nog dat we ‘niemand’ hadden gezien vandaag dus ik vertelde ze dat ik écht blij ben dat we hun vandaag nog zijn tegenkomen.
Als we aankomen bij het stadion bergen we wat spullen op in een kluis. Tassen mogen nml niet naar binnen en we eten ook de maaltijd die we eerder hadden gekocht nu op. Het duurt ongeveer nog 1,5 uur voor de game start en we zien nog wat spelers die aan het trainen zijn. We zoeken onze plekken op en tot mijn verbazing zij ze veel beter dan ik dacht. Mag ik ook wel voor die bedragen die ze vragen. Jahir is echt heel blij om er eindelijk te zijn en als hij blij is ben ik automatisch ook blij. Ondertussen kijk ik rond in het stadion en besef ik me dat ik volgende week ook in een stadion zit, maar dan vol met broeders en zusters en een prachtig programma. Het gaat nu bijna gebeuren!!!!! Maar nog even terug naar het nu, de game. Ik ben helemaal niet van het kijken naar sport. Alleen moet ik eerlijk toegeven dat dit wel echt heel leuk was. Ik zat op het puntje van mijn stoel en heb net zo hard meegegild. Daar waar ik het eigenlijk voor Jahir deed kan ik achteraf zeggen dat ik de ervaring echt niet had willen missen. Als we vertrekken moeten we opschieten anders missen we onze bus naar NYC en dat is de allerlaatste van vandaag. We twijfelden nog tussen een Uber of weer de metro terug naar het station. Jahir zegt dat er genoeg tijd is om nog met de metro te gaan. We halen snel de spullen op uit de kluis en beginnen te rennen. Ondertussen bedenk ik me hoe slecht mijn conditie is en dat er waarschijnlijk niet heel veel meters verderop een punt komt dat ik hijgend roep dat ik niet kan en Jahir net warm gedraaid is. Ik zag alweer scenario’s voorbij vliegen waarin hij roept: “Dushi, niet gaan lopen nu we gaan de metro missen. Kom op, rennen. Je kan het!” Dan zou ik weer gaan roepen: “Ja, hallo....denk je dat ik voor de lol stop. Ik kan niet meer!” Nee, nee dat moest ik zien te voorkomen. Tijdens het rennen pakte ik mijn telefoon klikte op de Uber app en nog geen 3 seconde later had ik er 1 besteld. Jahir keek achterom. Ik zwakte al af qua snelheid en riep...”Deze kant op, linksaf! Daar komt onze Uber over 3 minuten”. Nou was dat even heerlijk. Hij draaide zich om en we liepen rustig richting de weg. De Uber kwam echt na een minuut al aan en we waren ruim op tijd bij het busstation.
Terwijl ik dit schrijf in de bus is Jahir aan het slapen. Ik denk dat we het voor vandaag maar hierbij laten qua activiteiten. Ik ga mijn vergadering van vandaag afmaken, want dat had ik nog niet gedaan. Ik mis het wel om zoveel dagen niet in de gemeente te zijn zeg, maar we hebben gelukkig met veel nog contact gehad.
Fijne dag toegewenst en tot snel!
Reacties
|
Noemí |
|
SV |
|
Noemí |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact