Day 2
Geplaatst op 08 mei 2019 om 01:20 uur
Vandaag staan we lekker vroeg op. Gelukkig kost dit ons geen moeite aangezien we al vroeg in ons bed lagen. Bij aankomst lagen er earplugs op de kamer met daarbij een briefje “Welcome to the e city that never sleeps but we thought you might want to. So we’re providing you with some comfortable earplugs so you can catch some ZZZ’s”. Nu heb ik echt niks meegekregen van de geluiden om ons heen, maar Jahir vertelde me dat ze midden in de nacht gewoon nog bezig waren met bouwen etc. We komen rond 7:30 aan bij het ontbijt. Naast lekker eten hoop je dan natuurlijk ook op een goede kop koffie. Dat eten zat wel goed, maar de koffie was echt zo slap totaal niet lekker.
Vandaag hebben we een auto gehuurd om naar Warwick en Patterson te rijden. Rond 08:00 lopen we naar de car rental toe die een straat verderop zit. We hadden alles al vanuit NL geboekt en omdat we niet wisten welke route we moesten afleggen en hoe de toestand van de wegen hier zijn hebben we voor een wat grotere auto gekozen. Ik heb 0,0 verstand van auto’s en het boeit mij totaal niet hoe een auto eruit ziet, maar WAUW wat was dit een gave bak zeg. De medewerker die ons hielp was supervriendelijk en vertelde ons dat we een gratis upgrade hadden gekregen. Whoop, whoop!!!
Om 10:00 komen we aan op Warwick. We zijn direct onder de indruk van het prachtige terrein en de omgeving. Alles straalt letterlijk rust uit! Het eerste wat ik denk is...hier wil ik wel zitten als de verdrukking uitbreekt, hahaha! Eenmaal binnen aangekomen worden we hartelijk ontvangen. De overdreven Amerikaanse vriendelijkheid voelt nu voor het eerst echt oprecht aan. We merken al snel dat niemand elkaar brother of sister noemt maar friends, omdat we als afgevaardigden reizen hebben ze wat extra voorzieningen voor ons getroffen. Zo krijgen we een kleine goodie bag en is er een ruimte waar we koffie en koekjes kunnen krijgen. Koekjes kan ik niet afslaan en vol vertrouwen dat de koffie hier vast beter is lopen we snel naar de ruimte toe. Helaas was ook deze koffie net zo slap, maar we raken ondertussen aan de praat met een broeder die een aantal jaar op Bethel heeft gediend en ons verteld over zijn nieuwe toewijzing in het Hindi veld. Na een leuk gesprek starten we snel met de tour.
We beginnen bij de "A People for Jehovahs name' tentoonstelling. Een groot gedeelte van de tentoonstelling is ons niet onbekend. Nu besef ik me hoeveel we tijdens de vergaderingen eigenlijk al leren over de geschiedenis van ons geloof. Om alles zo bij elkaar te zien is echt prachtig. De eerste paar minuten loop ik dan ook echt rond met kippenvel en doe ik moeite om mijn tranen in bedwang te houden. Het is allemaal zo bijzonder! Wat hebben de broeders en zusters voor ons toch een werk verzet zodat we vandaag de dag zo'n bijzondere organisatie hebben. Het is overduidelijk hoe Jehovah het werk heeft gezegend. Aan het eind van de tentoonstelling zie ik een zuster staan. Ze lijkt alleen te zijn en haar ogen staan vol van tranen en ik maar denken dat ik de enige ben die op het punt staat om in huilen uit te barsten. Ik geef haar direct een knuffel en vertel haar dan dat ik opgelucht ben dat ik niet de enige ben. Gelukkig kan ze hier wel om lachen. Daarna vervolgen we onze weg naar de andere tentoonstellingen. Rond 12:15 sluiten we aan bij de lunch. De betheliet die bij ons aan tafel zit biedt ons wat te drinken aan. Hij verteld daarbij wel even dat de koffie waarschijnlijk wel wat slapper is dan wij gewend zijn. Dat was inmiddels geen verassing meer! Ook met hem hebben we weer een heel erg leuk en aanmoedigend gesprek. Bijzonder blijft het toch dat je met een vreemde direct een klik hebt. Om 12:40 start er een verassing een aantal Bethelieten zingen wat liederen voor ons. Natuurlijk zingt de hele eetzaal mee. Ook hier voel en zie je de harmonie onderling weer. We sluiten na de lunch af met een tour in de tuin en vertrekken naar Patterson.
Rond 15:30 start onze tour op Patterson. Onze gids is een pionier die 1 dag per week als commuter werkt. We sluiten aan bij een koppel dat ook uit Nederland komt. We starten direct met de tour dus er is niet veel gelegenheid om met elkaar te praten. Natuurlijk doen we dit aan het einde nog wel even. We komen er al snel achter dat we gemeenschappelijke vrienden hebben. Waarschijnlijk zien we elkaar weer in Atlanta, want zij zijn voor dezeflde activiteiten op dezelfde dagen als wij ingepland.
We komen rond 19:00 weer aan bij ons hotel. We kleden ons om en lopen om 20:00 richting Times Square. Na wat te hebben gewandeld gaan we eten bij Dallas BBQ en bestellen we spareribs. Vandaag hebben we bijna 15.000 stappen gelopen. Dit is een persoonlijk record!!!! Ben zo blij dat ik op het laatste moment toch besloot om niet op hakken naar Bethel te gaan, want dat had ik niet overleefd. Het plan was om als we terug in het hotel zijn een planning te maken van waar we morgen heen willen gaan. Helaas zijn we zo moe dat we direct in slaap vallen als we op bed gaan liggen.
Tot morgen, friends!!!
Reacties
|
SV |
|
Martha |
|
Chantal de Heer |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact