Avatar Jip Leibbrandt

Jip Leibbrandt

The Great War

Geplaatst op 11 november 2018 om 21:13 uur



(12 nov.) Yesterday, we arrived in Wellington. Hundred years and one day ago, the first world war (Great War) ended! In New Zealand it is kind of a big thing. When it started, New Zealand had ±1 000 000 inhabitants. 100 000 (10%) of them went to Europe to fight. 18 000 of them died and 40 000 of them got injured. We went to a museum. There was an exposition about the Great War. First the soldiers thought that the Turks (they we’re the enemy) were easy to beat. Maybe 1 000 of themselves were expected to die, but not more. They would beat them immediately and be heroes! But there were new weapons. Guns, and tanks. Cannons were becoming better. On some days, thousands of people died. This was new. First, war was little. Run to the enemy, win or lose. Now, the enemy could kill you from 300 meters away. Then people realised war was nothing but useless death, pain and ripped families. At some ‘pop-up hospitals’ patients died, one after the other. The war took more than five years. People decided to never do this again. But there came another war when Hitler wanted power. But that is something else. At the exposition, stories of soldiers and doctors were told. I was not able to look and listen to it. The stories almost made me sick. On one spot, we were asked to write our thoughts on a poppy (in Holland a klaproos). These flowers are associated with the Great War. I wrote: “Why did we started with war?” After that, we were asked to throw it to a statue in a hole in the ground. There were thousands of poppy’s in it. After that, me and my mother went through the exposition quickly, we didn’t stop for any story anymore.   
See photo 11 Nov.

On this moment, I am on a boat. We’re going to the south island. The view is stunning. My father just came from deck, frustrated about two Japanese people only taking pictures. In a few ours we’ll arrive. And then, the show goes on…

Reacties

Jip
Geplaatst op 18 november 2018 om 05:54 uur
Hoi Annabeth, Ik wist niet dat de oorlog zoveel betekend had voor Egmond. Hoe is het in de klas? gaat het er een beetje goed? Als jullie het willen kan ik bellen of scypen. ik zeg al weken dat ik dat wil doen tegen mijn ouders, maar dan krijg ik antwoorden als: "Nee Jip, dat moet je van tevoren afspreken." Heel veel succes met de cito's;) groetjes Jip

Miree
Geplaatst op 14 november 2018 om 10:35 uur
Hey jip! Wat super cool dit! Ik heb alles doorgelezen???? Wat leuk dat je dit doet en ook nog in het engels! Ik heb superzin om je weer te zien! Groetjes Je carnavals-gekke mirretje??

Annabeth
Geplaatst op 12 november 2018 om 17:20 uur
Hoi Jip, Wat een prachtige reis maken jullie en wat een ervaringen allemaal: kiwi’s, geisers, warmwaterbaden enz! Top hoor. Ik wist niet dat nieuw Zeeland ook betrokken was bij de Eerste Wereldoorlog. Hier in Nederland is op 11/11 ook aandacht besteed aan het einde van deze bizarre oorlog. In de klas hebben Lynn en Jip hun studiepresentatie hierover gehouden. Dat deden ze erg goed. En zo was ik gisteravond in jouw woonplaats en mijn geboortedorp Egmond aan Zee. Daar werd het vissersmonument in het licht gezet. Voor Egmond aan Zee heeft de eerste Wereldoorlog veel impact gehad op de arme vissersbevolking. Er zijn namelijk 95 mannen in die tijd op zee gebleven. Door de armoede waren ze wel genoodzaakt om met hun boten te gaan vissen, maar de zee lag vol met mijnen en dit was erg gevaarlijk. Zo kwamen er velen niet terug en dit moet wel heel erg geweest zijn, als je bedenkt dat hun vrouwen en kinderen zaten te wachten. Dit is mijn opa ook overkomen. Hij was 29 jaar en had drie kleine kinderen, waaronder mijn vader. Verder gaat het allemaal erg lekker op school. Er wordt hard gewerkt en ons thema is nu Verenigde Staten (ik probeer een excursie te regelen naar het volkenkundig museum in Leiden, waar we de tentoonstelling over Columbus willen bezoeken). Natuurlijk komen de feestdagen er ook weer aan en dat is gezellig. Jip, ik wens je nog vele mooie ervaringen samen met je ouders en je opa! Wat je meemaakt is uniek en hier leer je zoveel van. Je schrijft je ervaringen en gedachten al heel in het Engels op! Geniet ervan, Als Stefanie me niet voor is, zal ik je mails laten lezen aan je klasgenootjes. Groetjes en liefs van Annabeth ????

Plaats een reactie