Avatar Peter van Bergeijk

Peter van Bergeijk

Zuid-Afrika (laatste)

Geplaatst op 09 december 2019 om 11:40 uur



Terug in Wolseley. De plek waar ik in januari tot april ook was. Een vertrouwde plek. De zaterdag en zondag waren we een heerlijke vrij. Even om heerlijk rust te nemen. Zondag de mogelijkheid genomen om een gemeente te bezoeken.

Die maandag kregen we een schets van wat er allemaal op de planning staat. Deze week hadden we klas en praktisch werk. Onze eerste les ging over de roeping die we hebben gekregen. En daar werd ik weer door geraakt. Onze eerste roeping is niet om uit te gaan en het evangelie te brengen maar om in Jezus te blijven. 2 Korinthe 3 : 18 Wij allen nu, die met onbedekt gezicht de heerlijkheid van de Heere als in een spiegel aanschouwen, worden van gedaante veranderd naar hetzelfde beeld, van heerlijkheid tot heerlijkheid, zoals dit door de Geest van de Heere bewerkt wordt. Daarom, aangezien wij deze bediening hebben naar de barmhartigheid die ons bewezen is, verliezen wij de moed niet.

Die bediening die we hebben is actief niet iets was we passief doen, we mogen in Hem blijven en moest die keuze opnieuw maken. Ik keek naar de omstandigheden en niet naar Hem. Het lied van Christian Verwoerd raakte me, A Voice Calling Your Name, echt een aanrader om te luisteren.

De andere lessen gingen over communicatie, wat is dat en hoe zou dat moeten, we keken naar het voorbeeld Jezus. Het gesprek met de discipelen met avondmaal. 

Verder in de week veel praktisch werk gedaan, veel tuin werk, hier en daar wat reparatie werk.

De zondagmiddag gingen we naar Grabouw, om te settelen waar we verbleven en dan konden we maandag gelijk beginnen. De organisatie waar we bij betrokken waren heette AGAPE. Opgericht door gehoorzaamheid aan God en uitgegroeid tot een hele bijzondere organisatie. We mochten in verschillende delen met de mensen meelopen. Maandagochtend gingen we met de gehandicapten werken. Kinderen zitten in een rolstoel, ze zijn lichamelijk en geestelijk beperkt. Aan het begin best heftig om te zien maar wat je kan doen is liefde (Agape->Liefde) geven. O wat hou ik van die kinderen dat was echt een hele gave ervaring. In de morgen vroegen ze een beetje naar onze achtergrond, dus ik moest wel zeggen dat ik elektricien was, daar werd die middag gebruik van gemaakt. Een aantal automaten in de meterkast waren uitgebrand, meerdere wasmachines op een groep gaat echt niet. En de volgende dag hadden ze nog een paar kleine klusjes, prima hoor.

S middags gingen we naar ander deel van Agape, een gezinshuis, om met de kinderen te zijn en te helpen met wat klusjes samen met de kinderen.
De donderdag bezochten we een voorschoolse opvang met kinderen, kinderen die verlangen naar liefde. Het was gaaf om te doen, maar ik geloof niet dat het goed voor de kinderen is, ze hechten aan je omdat je ze liefde en aandacht geven en de volgende dag ben je er niet meer.

Dat was een bijzondere week met veel verschillende gezichten en mensen, terug naar Wolseley.
Deze week was een week in de gemeenschap van Wolseley. Met huisbezoeken in de verschillende wijken, bezoek aan het bejaardenhuis. En op vrijdag mochten we helpen met een concert, elk jaar georganiseerd voor de ouderen, daar mochten we ook iets delen.

Het is al week 4 in Zuid-Afrika. We gingen naar Kaapstad. We verbleven 2 nachten bij de zus van onze coördinator. We kregen van mensen die in de Bokaap werkten les in Moslim evangelisatie. Hoe kunnen wij als christenen uitreiken naar Moslims. Het is bizar wat er in de Koran staat, er word opgeroepen om de heilige oorlog te strijden. De moslims hebben ook een heel slecht beeld van de Christenen, en we kregen meer tips om wat wel en wat niet te doen. De grootste les is om een vriendschap met ze aan te gaan en ze lief ze hebben. Als wij niet naar ze uitreiken nemen ze de wereld over!

Na alle indrukken moesten we al weer naar de volgende plek. Op die Berg, was de naam. Het is een gebied net achter Seres. Het zijn boerderijen met fruit en groenten. En dan geen kleine boerderijen maar echt hele grootte. 400 Hectare aan grond is normaal.

We sloten aan bij een stel dat werkte onder de gemeenschap. Omdat de boerderijen zo groot zijn, hebben de mensen die daar werkten er naast een huis gebouwd, en dat zijn bijna gemeentes nu. De doelgroep is kinderen en jongeren, elke dag op een verschillende boerderij. Om met de kinderen spellen te doen of een verhaal te vertellen, training geven in dagelijkse dingen, weekenden weg te organiseren, van alles. Op de woensdagavond hadden we een Cellgroup avond. Dat is avond rond de bijbel om iets te delen en samen te zingen. Ze vroegen ons om een getuigenis te delen. Dat was een mooie avond.

De laatste middag was relax, we zijn naar een dam geweest om lekker te zwemmen en in de avond hadden we een braai. Heerlijk om zo het samen af te sluiten.

Manmanman het is al weer de laatste week van de training, het is echt heel snel gegaan allemaal. We kregen les over Gods weg van leren, hoe leert God ons. Maar we kregen een opdracht. Wat en hoe heeft God jouw dit jaar geleerd? En dan in 5 principes. Ik heb deze gekozen:
Serieusheid -> Vreugde: Het was in een video van Rend Collective van dat we heel serieus kunnen zijn maar dat is helemaal niet een vrucht van de Geest. We moeten serieus zijn over vreugde. In alle omstandigheden, en ja dat is een keuze.
Geduld
Vrijheid
Overgave
Genezing: Van mijn verleden, wat er gebeurt is vroeger op school, dat ik niet geaccepteerd werd. En dat heeft nu nog steeds effect. Maar God gebruikt dat weer, in onze zwakheid is Hij sterk!! Zo mogen en kunnen op hem vertrouwen. 1 Petrus 2:9 Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot Zijn eigendom maakte; opdat u de deugden zou verkondigen van Hem Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht, Paulus gebruikt niet eenvoudige woorden om wat wij nu zijn in Christus.

En zo heeft God mij heel veel dingen laten zien. Elke keer als ik terug kijk dan zie ik weer iets anders. En daar ben ik dankbaar voor. Ik hoef dit leven niet alleen te lopen. God is naast mij! Zelfs de eeuwigheid is niet lang genoeg om God te danken! kun je dat voorstellen?  

Als je meer verhalen wil horen stuur me een bericht. En misschien kom ik wel langs????  

Bedankt voor het lezen en volgen waar en hoe God mij leidt in mijn leven.  

Veel zegen op de plek waar je ben.  

Groeten,  

Peter van Bergeijk











Reacties

Peter
Geplaatst op 09 december 2019 om 12:24 uur
Jaaa

Nellie
Geplaatst op 09 december 2019 om 12:23 uur
Leuk om te lezen, tot morgen ????

Plaats een reactie