Een en al avontuur een bijzondere ervaringen
Geplaatst op 15 oktober 2017 om 13:57 uur
We namen de boot naar Nusa Penida. Dit was een fijne speedboot met stoelen waar een beenruimte van niets was. Even een inschattingsfoutje van de bootbouwer. Toen we aankwamen op Nusa Penida en wilden een scooter huren. Zoals gewoonlijk staan er overal net als op Bali mannetjes die roepen “taxi taxi†of “transportâ€. Een scooter huren was dan ook niet erg moeilijk. Telefoonnummers uitwisselen, geld geven en gaan met die banaan. Ons internet deed het zoals gewoonlijk weer eens niet dus door even ouderwets de weg te vragen kwamen wij bij ons hostel terecht. We hadden al lage verwachtingen maar zelfs die konden niet waargemaakt worden. Omdat het zo goedkoop was hadden we het maar geaccepteerd dat we een paar dagen in rioollucht moesten leven en slecht zouden slapen.
Dit zou ons weekendje natuurlijk niet verpesten en vol enthousiasme gingen wij op weg naar de Kelingking. Na wat onverharde wegen en een hele boel kuilen kwamen wij hier aan en dit was in één woord praaaaachtig. Na hier heel lang te hebben genoten van het uitzicht en wat fotoshoots later gingen we door naar een waterval. Tenminste dat probeerde we. Na een afslag genomen te hebben kwamen we op een soort zandweg waar je omhoog, omlaag, opzij, slingerend en vooral heel voorzichtig overheen moest rijden. Na een kilometer of wat kwamen wij op een heuvel zo ongeveer vast te zitten en zijn we maar omgekeerd. Toen we terug naar huis reden riepen er kinderen naar ons die aan het volleyballen waren. We waren in een spontane bui en hebben ons bijgevoegd. Het resultaat was dat het hele dorp kwam kijken hoe slecht wij waren in volleyballen. Omdat er zo weinig toerisme is, word je echt als een beroemdheid behandeld. Heel bizar om mee te maken.
De volgende dag gingen we vol goede moed weer op pad met alle mentale voorbereiding van de wegen. Temeling natural pool was de bestemming. Dit ging qua navigatie even een beetje mis maar toen kwamen we wel bij een prachtige cliff uit. Hiervoor moesten we een deel lopen omdat het wéér niet begaanbaar was voor de scooter. Maar ach, dat was ook maar weer eens goed voor de conditie. Uiteindelijk vonden we Temeling. Ook dit was onbegaanbaar voor de scooter. (Voor de locals wel, die verklaarden ons voor gek). Zo’n 3 kilometer naar beneden klimmend hadden we onze bestemming bereikt. De mooiste plek waar ik ooit ben geweest en het was dan ook zeker de moeite waard om deze klim te maken. We waren alleen een klein beetje vergeten dat we de terugweg precies dezelfde weg moesten lopen maar dan omhoog. Dit viel dan ook even vies tegen. Na steunen, kreunen, zweten, verbranden, wat apen en een paar keer bijna vallen waren we wel heel trots toen we boven kwamen.
De laatste dag hadden we ingepland als een chill stranddagje. Die dag heb ik mijn snorkelangst van de trip naar de Gili’s overwonnen. Heel veel mooi koraal en kleurrijke visjes bewonderd waaronder een Dory. So yeah we found Dory. De terugreis met de boot was een perfecte tocht om dit weekend vol avontuur af te sluiten. Het was nog net niet tot kotsend en huilend aan toe. Oftewel het was een indrukwekkend, geweldig en vooral avontuurlijk weekend. Het is zo mooi om op een eiland te komen waar nog amper toerisme is. Oja, ik ben ook nog van mijn scooter gevallen daar. De scooter is heel gebleven.
Reacties
|
Jelske |
|
Griet |
|
Opa en oma |
|
Tiny |
|
Rinke |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact