Week 1
Geplaatst op 29 april 2018 om 20:14 uur
Op vrijdag 20 april arriveerden we in Nicaragua. We werden opgepikt van het vliegveld en weer afgezet bij Laguna de Apoyo. Hier hebben we drie dagen gespendeerd. Dit zouden er in eerste instantie twee zijn, echter was er in Granada een hoop onrust vanwege protesten tegen de president, Ortega. Dinsdagochtend was de rust wedergekeerd en vertrokken we al vroeg met de taxi naar Granada. Daar aangekomen ontmoetten we onze gastfamilies, aten we wat vers fruit en gingen we gelijk door naar school. De school is vanaf mijn gastfamilie ongeveer vijf tot tien minuten lopen. De huizen zijn allemaal een andere kleur, wat maakt dat de stad er levendig en kleurrijk uitziet. De mensen zijn hier ontzettend aardig. Ik word vaak een fijne dag gewenst en als ik hulp nodig heb, om bijvoorbeeld ergens te komen, dan zijn de meesten heel bereid om te helpen.
De eerste Spaanse les was ontzettend leuk. Ik vind het sowieso leuk om een nieuwe taal te leren, dus ik was mega enthousiast. Eenmaal met het Spaans begonnen, bleek dat ik meer kon verstaan dan ik dacht. Alles gaat hier in het Spaans, de lerares spreekt geen Engels, dus je zal wel moeten. Per dag ging ik mijn gastmoeder beter verstaan en tegen het einde van de week voerden wij al een langzaam gesprek over de politieke toestanden in Nicaragua. Dat is dus nogal een ding hier, want iedereen wil dat de president aftreedt, maar hij weigert. Toen hij vorige week een nieuwe wet introduceerde over onder anderen het verlagen van het pensioen, zorgde dit in eerste instantie voor boosheid onder de ouderen, maar dit was voor studenten (die al een heleboel agressie hebben opgebouwd als het gaat om de president) een kans om de straten op te gaan en te laten merken hoe zij erover dachten. De politie was het hier niet mee eens en trad hard op tegen deze groepen, wat natuurlijk meer boosheid opwekte. Dit liep uit op flinke rellen. Er zijn veel mensen gewond geraakt en zelfs doden gevallen. Ik heb een jongen van mijn leeftijd gesproken die nu nog steeds niet weet waar een aantal van zijn vrienden nu zijn…
Maar goed, nu het weer rustig is heb ik het hier super naar mijn zin. ’s Middags na school gingen we mee met de door de school georganiseerde activiteiten, zoals het bezoeken van een lokale familie die fruit verbouwt en het varen langs de eilandjes in Lake Nicaragua. Zo ontdekken we al kleine stukjes van het land. Op vrijdagavond (koningsdag in Nederland) hebben we onszelf in oranje kleren gehesen en zijn we naar een feest in Granada gegaan met een Nederlands thema, om zo vanuit hier tóch nog even de koning te feliciteren. In tegenstelling tot mijn verwachtingen bevonden zich, naast alle Hollanders in Granada (dit zijn er nogal wat), ook een heleboel Nicaraguaanse jongeren en reizigers uit andere landen. Het was leuk om al deze verschillende mensen de ontmoeten.
De eerste week is goed verlopen. Ik vind het superleuk om Spaans te leren. Wel moet ik wennen aan de warmte en aan het enorme contrast hier tussen arm en rijk. Dit zal nog wel sterker worden als ik straks de mensen in Pantanal ga ontmoeten. De komende week gaan we weer naar school en daarna gaat onze vrijwilligersperiode beginnen.
Reacties
|
Caroline |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact