Tweet deze blogpost

Stiekem heb ik al een beetje vakantie gehouden de laatste week want ik ben niet meer veel in het weeshuis geweest. Ik heb heerlijk m’n dingentjes gedaan en op z’n tijd een beetje geprobeerd om in de zon te liggen. 

Alleen Donderdag kwam m’n dag en de realiteit weer even hard binnen nadat ik in het weeshuis was geweest. Het was geen bijzondere dag, eerder saai maar er kwam wel weer een nieuw meisje wonen.
Een super mooi meisje van 13 jaar, maar zo ontdaan de hele dag omdat ze wederom met een verschrikkelijk verhaal binnenkomt…
En dat in combinatie met de aanvallen op de vissersbootjes kwam nogal hard binnen..
Hier in het appartementencomplex was het ook duidelijk te merken omdat een van de vermiste vissers een zoon is van 1 van de schoonmaaksters, was de sfeer hier grauw en onzeker. Logisch natuurlijk want verschrikkelijk om zoiets mee te moeten maken en toen ik het hele NOS artikel las dacht ik alleen maar; ‘’Ja, real Suriname..”
Al veel te ziekelijk dat de vissers zo aangevallen worden maar hoe er dan op gereageerd word door dit land, de politie en de president.. hallo?!
Een rover die op heterdaad betrapt word op straat voor het stelen van een tas word doodgeschoten maar hierin word geen actie ondernomen terwijl er veel mensen vermist worden en een vader/ moeder die (seksueel) misbruik maakt van zijn dochter word zelfs niet uit de ouderlijke macht gezet?
Tuurlijk zijn er in Nederland ook dingen en zijn wij allemaal niet perfect maar het kwam wel hard binnen deze dag..

Gelukkig was het afgelopen weekend heerlijk weer en heb ik vrijdag en zaterdag veel in de zon kunnen liggen, of moet ik zeggen in het zwembad wat wij in onze tuin hebben, haha sorry!
Vond het heerlijk om weer eens een dagje te kunnen zonnen. 

We zijn met de kinderen mee geweest naar de kerk. Veel van de kinderen gaan iedere zondagochtend naar de kerk, een aantal weken geleden zijn er 55 kinderen gedoopt omdat de directrice dat graag wilde.
De begeleiders of de directrice gaan meestal niet mee, maar de meeste kinderen zijn erg trouw aan het kerkbezoek. 
Maar hier naar deze kerk gaan was dus niets bijzonders.. 
Zondagochtend om 8 uur..
En als het dan bijzonder was geweest, maar nee haha, zoo Nederlands!
De pastoor was ook gewoon blank al waren er toch wel verschillen te ontdekken. Er lagen serieus mensen te slapen in de kerk, halverwege komen er nog mensen binnen en hartstikke jonge meisjes lopen op hakjes.
Daarna heb ik afscheid genomen in het weeshuis. Weinig afscheid aan eigenlijk maar we hebben wel erg veel foto’s gemaakt.
De directrice had gevraagd of wij van ieder kind een persoonlijke foto wilde maken voor haar. Dus vandaar was het zondag fotoshoot, want dan wilde wij natuurlijk groepsfoto’s. 
(helaas heb ik de foto’s nog niet, die volgen!) 
Al viel dat nog niet mee met 59 kinderen.. Zooo chaotisch en ongeorganiseerd dat ik met veel hoofdpijn thuis kwam.
Ik had wat lekkers bij voor alle kinderen maar daar was weer duidelijk een verschil in opvoeding in te merken, ik heb de laatste klappen zien vallen en heb ze toen toch maar bedankt voor de afgelopen tijd ;) 

Afgelopen week ben ik ook veel bezig geweest om alle laatste trips te zoeken en regelen. Omdat het doordeweeks is stonden er nog weinig trips gepland bij de bureaus. Daarnaast is het bij veel trips dat ze pas vertrekken vanaf 4 personen, dus het was nog best wel spannend of het nog zou lukken.. 
Maar we hebben zooo veel leuke laatste dingen, ik heb er enorm veel zin in!!

Misschien dat ik in Nederland of in het vliegtuig nog een laatste afsluitend verhaaltje schrijf, maar dat beloof ik nog niet!
Veel leuker om het in het echt te vertellen als ik in Nederland ben natuurlijk :) 

Tot snel, nog maar 10 daagjes hier.. 

 Liefs Fleur 

(foto’s: https://photos.app.goo.gl/Rg2QQfEDSC23Adnq1        )