De schakelaar in Suriname
Geplaatst
op 15 maart 2018 om 02:42 uur
Deze keer een algemeen verhaal.
De mensen, het eten, de taal, de dieren en het weer. Alles is een groot verschil met Nederland en wat ik gewend ben.
Er gaat en moet hier dus regelmatig een schakelaar om, letterlijk en figuurlijk.
De mensen hier zijn veelal erg aardig, gastvrij en open maar de mentaliteit van vele… Ze zijn liever lui als moe en worden als enige graag wakker voor eten
heb ik het idee.
Veel mannen houden van vrouwen met grote billen en veel rondingen, of het echt een schoonheidsideaal is zijn ze niet erg duidelijk over. Maar bij veel vrouwen zit dit wel goed aangezien ze erg van eten houden en dit als belangrijk ervaren
.
De maaltijden worden hier ook veel rijker gevuld en erg gekruid bereid. Met 1 maaltijd heb je bijna ongeveer alle benodigde voedingsstoffen van een dag op. Er word heel veel olie gebruikt, daarnaast groente, vlees en rijst. Maar dit word bereid in een kruidenmix van tal producten.
Er zijn erg veel supermarkten, groot en klein. Veel zijn van chinezen of aziaten, er zit er ook 1 100 meter bij ons huis vandaan, erg makkelijk ;)
In Paramaribo zitten 2 Nederlandse/ Europese supermarkten, dus eigenlijk heb ik nog geen product gemerkt dat je hier niet kunt krijgen.
De Surinamers houden erg van zoetigheid qua drinken, in een pot thee worden 3 grote lepels suiker gegooid bv, maar ook word er suiker gedaan in een glas sinaasappelsap. Qua eten is het veel kruidiger, soms pittig, maar ook bitter of zuur.
Zo worden bv komkommer, manja’s etc in (volgens mij is het) azijn gezet.
Bij iedere warme maaltijd word ui en knoflook gebruikt.
Maar ik ben alles aan het proeven, dus Mama je kan trots op me zijn ;)
Toen ik vorige week de kippenpoten/ kippentenen in m’n soep zag drijven moest ik wel even slikken en dacht ik wel 2x na of ik dat wel wilde proeven. & Ik heb het geproefd maar ik wil het niet nog een keer, haha..
Met de Nederlandse taal kun je je in Suriname prima redden. Maar ik merk wel dat de mensen onderling erg snel overgaan naar het Surinaams waar ik nog totaal niets van begrijp. Het gaat erg snel en het is een mengeling van verschillende talen, de naam daarvan is Sranan Tongo
.
Ik denk niet dat de mensen hier dierenvrienden zijn. Als ik zie hoe de dieren hier behandeld worden breekt mijn hart af en toe.
Er lopen veel straathonden rond, en sommige zien er echt niet uit. De mensen zijn echt niet blij als zo een hond bij hun in de buurt komt (ook wel logisch misschien met hoe ze eruit zien en wat ze bij zich dragen) maar dan worden de honden letterlijk weggetrapt.
De kinderen laten de honden in het weeshuis ook al vaak schrikken, of gaan de honden opzettelijk bang maken en pesten.
Niet alle honden zijn straathonden en worden zo behandeld, gelukkig, want bij ons in de buurt zitten er veel honden bij bepaalde huizen. Deze honden zien er goed uit en worden goed behandeld. Af en toe lijkt het wel of bij een asiel wonen zoveel honden als hier in de buurt wonen.
Maar de honden is niet het enige. Een aapje word hier ook regelmatig gezien als huisdier. Het beestje krijgt dan een touwtje om zijn middel gebonden en zo word er gezorgd dat hij niet meer weg kan lopen.
In onze straat zit ook zo een aapje. Maar dat is bij een vervallen huis, dus dat snap ik helemaal niet..
In dat huis zit ook een grote papegaai, maar die kan volgens mij niet meer vliegen, dus daar zal ook wel iets mee gedaan zijn..
Er zijn hier veel vogels, soms in kooitjes, maar ook veel vogeltjes die los vliegen. De eerste ochtenden moest ik echt goed luisteren wat ik nu hoorde want ze zingen veel voor je, en ze zingen de hele dag ;)
Op Salamanders en Hagedissen na zitten er volgens mij niet veel rare soorten dieren meer in de stad maar als ik trips ga doen, ga ik natuurlijk ook op zoek naar andere dieren.
Toen ik aankwam hield de korte regentijd nog wat langer aan waarschijnlijk. Want de seizoenen zijn hier een beetje aan het verschuiven. Ondertussen is het dus veel meer hetzelfde weer. Het begint wat langer licht te blijven er is veel zon en er zijn (bijna) geen stortbuien meer. De mensen en dieren worden hier vrolijk als het regent maar als het regent regent het echt heel erg hard en ben je binnen een paar minuten door en door nat geregend.
Vanmorgen werd er een lichtschakelaar omgezet en het was plotseling licht. Dat was echt heel erg bizar.. Het ging daadwerkelijk van nog super donker (om 6uur), naar een beetje schemer dit hield eventjes aan en plots poef was het hartstikke licht. Ik weet nog niet of dit iedere dag zo is maar daar kom ik wel achter de komende 2 maanden.
Vandaag was het een erg lange dag, ik ben om 5 uur opgestaan zodat we ook een keer vroeg in het weeshuis konden zijn. Dit zodat we met de kinderen mee naar school konden lopen en dat dus ook eens zien.
Ook dat is Suriname, het vroege opstaan. De kinderen moeten bv allemaal om 8 uur op school zijn en zijn tussen 12 uur en 1 uur klaar met school. Veel banen beginnen ook vroeg zodat ze eerder in de middag vrij zijn als wij gewend zijn.
Maar dat vroege opstaan is niet voor mij bestemd want ik ben zelf maar aan het oefenen voor luiaard, aangezien ik die toch nog niet gezien heb. ;)Tot snel!
Liefs Fleur
(foto’s:
https://photos.app.goo.gl/5UKlvSx2JAJH4lZ93
Reacties
veroniek
Geplaatst op 15 maart 2018 om 18:27 uur
Leuk verhaal over het leven in Paramaribo...... , lijkt alsof je er al een lange tijd bent.
|
Ton
Geplaatst op 15 maart 2018 om 08:41 uur
Ik merk wel dat je het wel naar je zin hebt.
|