Cambodja
Geplaatst op 17 februari 2019 om 06:50 uur
Het aanschuiven voor het visa in Siem reap in Cambodja verliep mega vlotjes. We moesten niet kei lang wachten ofzo. Via het hotel was er ook een gratis pick up op de luchthaven inbegrepen. Dat was enorm handig, wanneer we de luchthaven uit wandelde stond er al een man met een bordje met Nate busschots op. Het hotel was een 20min met de tuk tuk rijden denk ik. De man die ons aan het hotel afzette vroeg of we met hem naar ankor wilde gaan. (De beroemde tempels hier). Een grote tour zou 18$ kosten. We wilde er eerst eens over nadenken maar eigenlijk leek ons dat een goede prijs.
In het hotel kregen we ananas sap aangeboden als verwelkoming. De kamer viel wat tegen maar bon het was maar voor drie nachten.
Die zelfde dag gingen we naar het hard rock cafe om een T-shirt te kopen. In dit hard rock cafe waren er geen kortingen helaas! We kochten er allebei ene. En liepen nog wat rond. We kwamen bij de red piano terecht. Een restaurant waar we langs de straat kant hadden gezien dat ze duvel en liefmans on the rocks verkochten. We besloten dan maar om daar te gaan zitten. En amai dat smaakte! We aten allebei spaghetti en omg dat was echt precies alsof hij thuis gemaakt was! Zo goed! Het was trouwens een Belgische eigenaar.
De dag nadien vertrokken we om tien uur samen met chang naar de ankor complexen. Hij had in zijn tuk tuk een coolbox met een aantal flesjes ijskoud water in. En amai dat hadden we dus echt nodig! Zo warm dat het was... het was eigenlijk echt niet uit te houden.
Als eerste bezochten we de wereldberoemde ankor watt tempel, nadien nog vier andere tempels waaronder de bayan tempel, een tempel waar allemaal bomen in en rond gegroeid waren, de night tempel, de vijfde herinner ik me al even niet meer... oeps!
Pff wat was dat zoveel tempels op 1 dag en dat terwijl het gloeiend heet was buiten. We verlangde er naar om in het zwembad van het hotel te springen. Rond een uur of vier hadden we er echt genoeg van en vroegen aan chang om terug te keren naar het hotel.
Uiteindelijk zwommen we niet maar namen een frisse douche. Die dag namen we wel drie douches haha!
Savonds kwamen we weer terecht bij de red piano op de pub street. Haha dat was niet de bedoeling, we liepen alle restaurantjes af. Maar waarom zou je niet naar hetzelfde gaan als het goed was.
De pub street is echt precies het Lloret de maar hier van Siem reap. Gigantisch druk maar eigenlijk straalt het echt een gezelligheid uit. De pub street bestaat uit een kruispunt met vier straten die allemaal even druk zijn met restaurantjes, street food kraampjes voor rollin ice, barretjes, discotheken, veel te veel tuk tuk chauffeurs die continu achter u gat aan lopen. Mister tuk tuk...
haha, ja die mensen proberen ook maar geld te verdienen hè.
We hadden weer een gezellige avond maar lagen vrij vroeg in ons bed.
De dag nadien wisten we niet wat we konden doen. Buiten het ankor complex en de pub street is hier eigenlijk niet veel te beleven. We sliepen is goed uit waardoor we voor de zoveelste keer het ontbijt in het hotel miste. Achja dat is geen erg want als ik hier elke ochtend eieren moest eten dan had ik al gezondheidsproblemen gehad vermoed ik.
We zochten een bakkertje in de buurt en aten daar iets. Dat bakkertje was gelegen in een mini shopping center waar niets te zien was. We besloten dan maar om naar het hotel te gaan om wat te gaan relaxen aan het zwembad.
Nate had zijn duikbril mee en zag dat het water echt mega groen zag. De stenen van het zwembad waren donker blauw van kleur waardoor je niet kon zien hoe het water er uit zag. Ik besloot dan maar om er enkel met men benen in te gaan.
Het deed wel nog eens deugd om gewoon te rusten in het zonnetje. We moesten beslissen wat we gingen doen. Qua vluchten boeken naar ergens anders. We wisten dat we naar Bangkok wilde gaan. De tickets waren al de ganse tijd voor 50 euro. Natuurlijk wanneer wij wilde vertrekken. (Maandag) waren die tickets al veel duurder dus besloten we om dinsdag te vertrekken en een nachtje langer hier te blijven. Waar dus niets te beleven was.
We boekte een ander hotelletje met hopelijk een proper zwembad. Waar we de dag nadien dan naar verhuisde. En ja hoor het zwembad was proper en we lagen weer een twee tal uurtjes te relaxen aan het zwembad. Want om vier uur hadden we gereserveerd bij een hondenorganisatie die honden opleiden om bommen op te speuren.
Dat was super interessant en we hadden onze centjes weer in iets goed geïnvesteerd. Blijkbaar is 1/4 mensen hier verminkt doordat ze in bommen ofzo wandelen die achtergebleven zijn van de oorlog. En ja dat zie je hier op straat, jammer genoeg.
In de pub street kroop er een man over de grond die iets aan zijn been had, er zitten vaak mensen muziek te maken langs de kant die bv maar 1 arm hebben ofzo. Zo erg!
De meeste ongevallen gebeuren met kinderen omdat die explosieve fel gekleurd zijn en op balletjes lijken. Heel triest dus!!!
Dus met ander woorden de honden doen echt kei goed werk!
Blijkbaar is er nog nooit een hond aan gestorven dus dat vonden wij helemaal top!!! Tijdens de show kregen we dus eerst veel informatie
Blijkbaar is er nog nooit een hond aan gestorven dus dat vonden wij helemaal top!!! Tijdens de show kregen we dus eerst veel informatie
Over de geschiedenis, hoe de honden opgeleid werden,... nadien zagen we twee filmpjes en daarna konden we kennis maken met de honden. De honden moesten allemaal verschillende opdrachten uitvoeren. Wij mochten stukjes van explosies verstoppen zodat de honden deze moesten zoeken. Dat was zeer leuk en interessant. Daarna konden we de honden knuffelen.
Die dag had ik het toch een aantal keer moeilijk, ik moest even slikken of er zouden tranen komen. Ik begin mijn hondjes heel erg te missen en ik kijk er zo hard naar uit om ze terug te kunnen zien.
Ik heb ondertussen al helemaal uit gepluisd dat ik me ga verstoppen achter een deken en ze dan ga roepen, als ze niet meteen uit hun eigen mij ruiken.
Ik kijk er naar uit!!!!
Die avond belandde we weeral in the red piano haha, deze keer voor de vierde keer. We bleven er deze keer ook veel langer zitten als al de andere keren. Voor dat we naar het hotel gingen stopte we bij de tempel, dat is een discotheek in Siem reap. Nate heeft daar nog 1 pintje gedronken en ondertussen waren we wat aan het dansen. We bleven niet erg lang, maar het was leuk. Savonds belde Nate nog met zijn thuisfront.
We gingen pas laat slapen, na 1 uur dus we sliepen weeral uit. We moesten dan nog ontbijt zien te scoren en Uit checken uit het hotel, de MasterCard van Nate deed het niet. Dat was echt rot want we moesten dan opnieuw geld af halen, terwijl we naar Thailand gaan reizen dus een andere munteenheid nodig hebben. Achja er zat niets anders op... geld afhalen is in Azië dan ook ontzettend duur... hatelijk!
Nu zijn we op de luchthaven aan het wachten om naar Bangkok terug te vliegen. Das echt heel raar om terug te gaan. En niet naar een nieuw land te vliegen..
Nate nam contact op met veva om te vragen of zij eens naar de bank kon bellen. Toen begon echt weer een heel hectisch gedoe... zowel voor veva als voor Nate. Die van de MasterCard wilde dat nate zelf belde naar hen. Maar dat wilde wij niet omdat bellen van hier naar België echt gigantisch duur is. Vorige keer was Nate 25 euro kwijt om nog geen vijf minuten te bellen.
Uiteindelijk was het probleem nog vrij snel opgelost.
Ze hadden dus Nate zijn MasterCard geblokkeerd omdat ze dachten dat er fraude werd gepleegd. Maar haha nowp, al dat geld deden wij zelf op!
Uiteindelijk belde Nate met zijn mama en veva belde met de thuis telefoon naar de MasterCard zodat Nate via luidspreker zo met de man van de MasterCard kon bellen... wat een gedoe!
Ondertussen hebben we de kaart al terug kunnen gebruiken hoor.
Heel dat gedoe met dat bellen gebeurde dus toen we aan het wachten waren om op onze vlucht van Siem reap naar Bangkok te stappen. En als je dan naar de bank of dergelijke belt krijg je zo een bandje aan de lijn waar je dan moet wachten tot je doorverbonden bent. Nate had bang dat het niet in orde ging zijn voordat we op het vliegtuig zouden stappen.
De vlucht duurde maar 1u15min, dat viel goed mee. Maar we waren deze keer echt veel te vroeg op de luchthaven. Aangekomen in Bangkok moesten we weer een stempel krijgen in ons paspoort. Ondertussen staan er daar al gigantisch veel in haha.
We waren nog tamelijk snel uit de luchthaven. Nate regelde nog snel een nieuwe simkaart en wauw een beetje verder zag ik de 7/11!!! Wat hebben we die winkel ontzettend hard gemist!!
We wilde een grab nemen van de luchthaven naar ons hotel maar op een of andere manier bewoog de auto niet richting ons. Dus bleven we maar wachten en wachten. Nate annuleerde de rit en zocht een nieuwe chauffeur maar dat was opnieuw dezelfde en weer kwam hij niet dichter bij ons. Dus besloten we maar om een bus te nemen naar khao san road. Die wereldbekende straat in Bangkok, waar ze insecten op stokjes verkopen... IEUWWWW
We moesten een tijdje wachten op de bus, dan nog een uur op de bus zelf zitten dus we waren weer vrij laat bij de hostel aangekomen. We sliepen in Lets zzzzzz hostel. Een nieuwe hostel die vrij mooi was. We werden er vriendelijk ontvangen, en kregen meteen een tip om lekker te gaan uit eten.
We gooide onze backpack in de kamer en gingen meteen op zoek naar KARIM, het aanbevolen restaurantje. We aten allebei een lekkere red chicken curry met rijs. Mega goedkoop en mega lekker.
Die curry’s hier in Thailand hebben we wel gemist. We zijn nu al aan het fantaseren over hoe we dat in België gaan maken. Haha
De volgende dag werd ik vrij slechtgezind wakker. De wekker was te vroeg afgegaan naar mijn goesting omdat we wilde gaan ontbijten. We hadden ook maar 1 nachtje in de hostel geboekt en wisten nog altijd niet wat ons verdere plan zou zijn. We wilde eigenlijk die dag zelf met de nachttrein naar surathani gaan. Maar de beneden bedjes waren allemaal uitverkocht dus besloten we om een nachtje langer in Bangkok te slapen.
Deze keer in een hostel die genoemd was naar het treinstation waar we de volgende dag de trein zouden nemen.
We besloten dan maar om naar Hua Hin te gaan. Naar de zee met de trein jippie jeej! Ongeveer een viertal uurtjes met de trein rijden. Ik denk niet dat daar heel veel te zien is maar dit leek ons een leuke tussenstop om verder naar het zuiden te reizen. En ook omdat we ontzettend verlangen naar relaxen op het strand, zwembad.
Ik weet het we zijn echte sukkeltjes! Haha, maar mensen je mag het reizen echt niet onderschatten. We zijn heel veel onderweg. Maar dat maakt het ook wel erg speciaal om je op al die verschillende manieren te verplaatsen. En dat de ene keer in een bus vol toeristen en de andere keer in een trein of bus vol locals.
Alle geluk bestaat Netflix zodat we ons goed kunnen bezig houden onderweg.
Gisteren gingen we dan naar de skywalk in Bangkok! Dat was ontzettend cool. Op 314 meter hoogte hadden ze een glazen vloer gelegd. En daar wilde we absoluut wel eens op staan.
Onze Nate was weer cool genoeg en had er geen problemen mee om op te gaan staan. Bij mij daarentegen was het in het begin met trillende knieën, maar dat was gelukkig snel voorbij.
We dronken iets in de skybar daar, dit was dan een zeer duur uitstapje maar we hebben er echt een gezellig avondje aan over gehouden. De entree tot de toren zelf was 27 euro per persoon. Een pintje kostte 7,5 euro en een sprite was 3,40 euro.
We hebben veel foto’s gemaakt. De eerste lift bracht je tot op een bepaald platform waar je al de volledige 360 graden van de stad kon bekijken. De lift opende de deuren en ik zag over het ganse verdiep hartjes ballonnen hangen. Speciaal voor Valentijn. Die ballonnen kon je dan kopen.
Ik dacht al dat Nate dat geregeld had voor mij, maar zo romantisch is hij ook weer niet. Hahaha sorry schat. Je bent sowieso romantischer als mij ze!
Nadien moest je nog een glazen lift nemen tot op het dak van Het gebouw. Daar was dan die glazen vloer. Je moest een hoes over je schoenen doen en handtassen en rugzakken in een speciaal zakje doen. Je mocht niet met een gsm op het platform. De enigste reden die ik me kan bedenken waarvoor dit niet zou mogen, is omdat als je iPhone valt er misschien een barst in de vloer komt.
Die nacht sliep ik vrij onrustig. Ik dacht continu dat er beesten in mijn bed zaten. En één keer werd ik geschrokken wakker omdat ik precies naast mij echt een groot reptiel had gezien. Maar dat droomde ik waarschijnlijk want we zagen niets.
Maar zo in paniek wakker worden was echt niet oké. Alle geluk was het toen nog maar vier uur en kon ik nog een aantal uurtjes gerust verder slapen.
Om 12u moesten we de kamer verlaten, we gingen snel naar de 7/11 voor onze eerste croque terug in Thailand. Hmmmmm dat smaakte !!!
Dat was dan ons ontbijtje. Om 12u30 moesten we op het trein station zijn om richting Hua Hin te gaan.
We kochten nog snel bij Dunkin donuts om op de trein op te eten.
En hier zitten we dan, in een veel te warme trein, zonder airco, alleen met ventilators, met een iets ouder Hollands koppel naast ons. (In de 40 schat ik haha)
Er lopen continu Thaise mensen voorbij met manden met eten en drinken. Van fruit, tot gemaakte gerechten met rijst en kip, koude frisdranken, noten, koeken, kippenbouten,...
Reacties
|
veva |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact