Tweet deze blogpost

Die zelfde dag aan de blue lagoon bezochten we ook een grot daar. De klim naar boven was weer heel stijl. Klauteren over rotsen, maar deze keer hadden ze toch een leuning gefabriceerd met bamboo. Haha alle geluk. Daar kon ik me af en toe eens aan op trekken. Aangekomen aan de grot moesten we ons hoofdlampje dat we gehuurd hadden voor 1 euro aanzetten en konden we zo naar binnen wandelen. Eerst was er nog veel zonlicht dat de grot binnen kwam, er waren enkele toeristen in de grot foto’s aan het maken. Je kon dan door de grot een wandeling maken van 500 meter. De weg stond met pijlen aangegeven. Maar soms was het onduidelijk, je vond de pijlen niet of ze wezen naar verschillende richtingen. Ik was al enorm blij dat we niet door mega smalle weggetjes moesten wandelen. De grot was ruim genoeg. Het was de klim naar boven waard geweest. We zochten naar spinnen of vleermuizen maar zagen er geen. Stiekem was ik daar blij voor haha. 

Nate iets minder, hij wou ze graag zien. 

De volgende ochtend vertrokken we normaal gezien om 9 uur met de minivan naar vientiane, de hoofdstad van laos. Na anderhalf uur wachten werden we dan eindelijk met een tuk tuk opgehaald bij vv guesthouse in vang vieng. 

Ik vond dat al heel raar, normaal zou de minivan ons gewoon oppikken. We wisten dat er om tien uur ook een bus zou vertrekken naar vientiane. Wij hadden die speciaal niet geboekt omdat dat drukker is, en de bus doet er langer over... 

Natuurlijk bracht de tuk tuk ons naar de bus. Wanneer Nate dan van zijn oren maakte bij de organisator hadden ze er geen aandacht voor. Blijkbaar was die bus de minivan. Ja goei grap! Maak dat een ander wijs hè, achterlijk zijn we niet. En iedereen kan zien dat dat duidelijk een bus was. We stonden daar alle geluk nog met twee anderen die ook de minivan boekte. 

Of dat dacht ik toch, ik dacht als we samen aan het langste eind trekken dan vergoeden ze onze busrit misschien of krijgen we toch een minivan. Maar dat was niet waar, de andere twee legde hun er bij neer en stapte in de bus. 

Pff ja oké dan zullen wij ook maar volgen hè. Ingestapt in de bus was er enkel vanachter op de achterste rij nog plek. Gezellig gaan plakken tegen elkaar, tegen vreemde opgepropt zitten gedurende een aantal uur. 5,6,7 uur, ik weet al niet meer hoelang het was. In ieder geval veel te lang! 

Wanneer we aankwamen in vientiane namen we direct een tuk tuk naar het hotel. We hadden een mooi hotel geboekt met zwembad om even te kunnen relaxen. 

Aangekomen in het hotel wilde Nate betalen en zag hij dat de prijs echt veel te duur was. We hadden vooraf gemaild met het hotel en wij hadden verstaan dat we in totaal 56$ moesten betalen voor twee nachten. Blijkbaar was dit per nacht... afrippers.... het hotel wilde de fout niet bij hen leggen. Wij waren echt duidelijk in ons recht via de mails maarja! 

Dan toch maar snel het hotel via agoda geboekt waar we dan voor twee nachten iets van 63 $ kwijt waren in plaats van 115$!!!!! Wat een verschil!!!! 

Onze kamer was zeer mooi, we logeerde trouwens in het S park design hotel in vientiane. Voor diegene die interesse hebben. Haha. 

Die dag legde we ons direct neer aan het zwembad, dat was al veel te lang geleden dat we daar nog van hadden kunnen genieten. 

Ons hotel lag een half uur wandelen van het centrum. De eerste avond zochten we dan maar een restaurant in de buurt van het hotel. We vonden iets waar een live bandje was, en de voetbal werd uitgezonden. 

Die avond belde Nate met Lawrence. We zagen ook Luc en Anja nog eens. Heel tof om die mensen nog eens te zien. 

De volgende dag gingen we pas op ontdekking in het centrum. Man in vientiane was geen hol te zien! Haha 

Enkel een Arc de Triumph. We wandelde wat rond en zochten het hard rock cafe omdat we graag een T-shirt wilde voor onze collectie uit te breiden. 

Mijn T-shirt was in solden voor maar 12 euro!!! Jeeeeej! 

We zochten ook nog een bureautje waar we de bus konden regelen naar takhek. Want de volgende dag zouden we alweer gaan reizen. 

Via een hostel konden we de bus boeken. Deze keer was er enkel een bus, geen minivan. 

Die avond gingen we eten in een restaurant van een Belgische eigenaar. We aten zwaar overprijste kaaskroketten, maar bon ze waren te doen qua smaak en toch beter dan verwacht. Mijn stoofvlees vond ik veel te zoet, Nate vond zijn balletjes in tomatensaus oké, maar die van zijn mama vind hij duizend keer beter! Veva, je weet wat u te wachten staat als we terug zijn hè hahaha. Maar mama, ik vind die van u nog altijd de beste hè ???? hahaha! 

Dus ik wil die van u.. of van de beide mama’s is ook goed voor mij... hahaha 

De dag nadien vertrok de bus rond de middag naar takhek. We hadden sochtends enkel een broodje gegeten en voor de rest niets. Met als gevolg dat ik rond een uur of zes me zo ziek als iets voelde. Ik had het gevoel dat ik zou gaan flauwvallen, dat mijn suikergehalte in mijn bloed veel te laag stond. Mijn vingers begonnen helemaal te tintelen en ik had het gevoel alsof ik zou kunnen